به گزارش خبرنگار ایراسین، دومین روز از رویداد «خانواده باکلاس، خانواده باکتاب» در حالی ادامه دارد که سالن مجتمع نگین سپاهان‌شهر سرشار از جنب‌وجوش و شوق خانواده‌هاست. از ورودی سالن تا انتهای راهروهای پوشیده از کتاب، صدای قدم‌های مشتاق، گفت‌وگوهای آرام والدین و خنده‌های کودکانی که کتاب به دست دارند، فضای فرهنگی پرطراوتی ایجاد کرده است.
در همین فضای پرهیاهو و صمیمی، مهدی قزلی، نویسنده و مستندنگار، در میان ازدحام خانواده‌ها مشغول مشاهده غرفه‌هاست که فرصت کوتاهی برای گفت‌وگو فراهم می‌شود. او که با لبخند به حضور پرشور مردم نگاه می‌کند، سخنانش را با اشاره به نقش مهم صنایع در توجه به خانواده‌ها آغاز می‌کند و می‌گوید: «واقعیت این است که مجموعه‌های صنعتی و تجاری بزرگ، خانواده‌های بزرگی هم کنار خود دارند و امروز در دنیا به این نتیجه رسیده‌اند که توجه به این خانواده‌ها در روند جاری مجموعه‌ها مؤثر است. از همین رو صنایع متوجه شده‌اند که باید بخشی از انرژی‌شان را در حوزه فرهنگی و رفاهی خانواده‌های کارکنان صرف کنند؛ کاری که در نوع خود اقدامی بی‌نظیر است.»
قزلی ادامه می‌دهد: «این مجموعه‌ها شناخت و دسترسی خوبی به خانواده‌های خود دارند و تلاش می‌کنند حال خوب حوزه‌های غیرصنعتی به‌ویژه فرهنگ را با زندگی کارکنان پیوند بزنند. مسئله فقط ثروت‌سازی اقتصادی نیست؛ بخشی از این ثروت باید برای ارتقای فرهنگی و رشد انسان‌هایی که برای مجموعه کار می‌کنند هزینه شود، چون همین موضوع در نهایت به همان ثروت‌سازی کمک می‌کند.
قزلی از فعالیت‌های فرهنگی فولاد مبارکه ابراز رضایت می‌کند و می‌افزاید: «خوشحالم که فولاد مبارکه پیش از این نیز در چنین حوزه‌هایی فعال بوده و این نمایشگاه کتاب هم یکی از همان اقدامات ارزشمند است. امیدوارم این مسیر پایدار باشد و وابسته به یک دوره مدیریتی خاص نماند. چنین برنامه‌هایی باید مداوم و مستمر ادامه پیدا کند.»
در نزدیکی بخش کودک، جایی که خانواده‌ها سرگرم انتخاب کتاب‌های داستانی هستند، قزلی به نقش دوطرفه خانواده و شرکت اشاره می‌کند: «کارکنان و خانواده‌های فولاد باید از اینکه در حوزه‌هایی مانند کتاب یا حتی اسباب‌بازی مورد توجه قرار می‌گیرند، خوشحال باشند و از این فرصت‌ها بهره ببرند. این توجه یک حق و یک تکلیف دوطرفه است؛ نه لطف یک‌طرفه و نه وظیفه. هر دو طرف باید احساس رضایت کنند تا این حرکت فرهنگی با برکت و استمرار ادامه پیدا کند.»
وقتی از او پرسیده می‌شود که آیا سایر صنایع نیز تجربه‌ای مشابه دارند، می‌گوید: «اطلاع دارم که دیگر صنایع هم فعالیت‌هایی دارند، اما آنچه من در فولاد مبارکه دیده‌ام البته به شکل حسی و نه مقایسه حرفه‌ای این است که فولاد مبارکه این کارها را منظم‌تر و حرفه‌ای‌تر پیش می‌برد. مهم این است که این برنامه‌ها به شکل سالانه و مدون اجرا شود؛ چیزی که اینجا کاملاً مشهود است.»
گفت‌وگو پایان می‌یابد، اما نگاه قزلی همچنان همراه خانواده‌هایی است که در میان قفسه‌ها قدم می‌زنند و دنیای کتاب را کشف می‌کنند. نمایشگاه همچنان شلوغ و زنده است؛ جایی که صنعت سخت فولاد، در کنار خانواده‌ها، چهره‌ای فرهنگی، نرم و انسانی به خود گرفته است.
ارسال نظر