پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، ضرورت دارد مدیرعامل یک سازمان به عنوان رأس هرم سازمانی، مولفه‌هایی مانند گفت‌وگو و تعامل و مجادله در خصوص امور مهم سازمان را در صدر فهرست کارهای خود قرار دهد و از تصمیم‌گیری‌های فردی و بر مبنای ذوق و سلیقه شخصی پرهیز کند. این موضوع حتی باید از سوی معاونان مدیرعامل که به عنوان بازوهای اجرایی او به شمار می‌روند و نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌ها و اجرای طرح‌های سازمانی دارند نیز جدی گرفته شود.

متأسفانه امروز یکی از مشکلات مهم و جدی ساختارهای سازمانی در کشور ما، پایبندی سازمان به الگوهای سنتی و مقاومت آن در برابر اصلاحات و تغییر و تحولات حوزه هوشمندسازی یا تحول دیجیتال است. این موضوع اگرچه شاید کمی تلخ به نظر برسد اما واقعیت دارد که سازمان‌های مختلف کشور، نیازمند تغییر الگوی سازمانی، تغییر الگوی مدیریتی و عمل بر اساس الگوهای جدید هستند و انعطاف‌پذیری و تمایل نیروی انسانی سازمان به این تغییر و تحول، اولین و اصلی‌ترین رکن در زمینه ایجاد تحولات است. اینکه مدیریت یک سازمان مدعی باشد که نسبت به ورود مؤلفه هوشمندسازی یا تحول دیجیتال به سازمان خود تمایل دارد اما هیچ انعطافی در برابر تغییرات و تحولات ناشی از هوشمندسازی نشان ندهد و محکم و مقاوم بر سر ساختار سنتی سازمان ایستاده باشد، عملاً هرگونه تلاشی در این زمینه را با شکست روبه رو می‌کند.

باید بدانیم، نسل جوان بیش از نیروهای قدیمی و میانسال مشتاق پیوستن به موج تکنولوژی و هوشمندسازی هستند و لذا بهره‌مندی از این استعداد و قابلیت قادر است فرصت‌های تازه و بی‌بدیلی را در اختیار مدیران سازمان‌ها قرار دهد. لذا اینکه مدیران در سخن خود را مشتاق پیوستن به جریان تحولات دیجیتالی نشان بدهند اما در عمل بستری برای فعالیت نسل جوان فراهم نکنند و بر اداره سازمان از طریق همان نیروهای قدیمی و الگوهای سنتی اصرار بورزند، تغییری در وضعیت سازمان ایجاد نخواهد کرد.