به گزارش ایراسین به نقل از واحد تحقیقات بازار هلدینگ فولاد متیل، بازار فولاد ایران در حالی نخستین هفته‌های زمستان ۱۴۰۴ را سپری می‌کند که فعالان این حوزه از «رکود سنگین در تقاضا» و «تورم در هزینه تولید» صحبت می‌کنند. بررسی جو حاکم بر معاملات در دی‌ماه نشان می‌دهد که صنعت فولاد، بیش از هر زمان دیگری تحت تأثیر متغیرهای کلان اقتصادی و ناترازی‌های زیرساختی قرار گرفته است. برخلاف الگوهای سنتی که معمولاً تحرک بازار را به میزان عرضه و تقاضای واقعی وابسته می‌دانستند، اکنون این نوسانات نرخ ارز و چالش‌های انرژی هستند که جهت‌گیری قیمت‌ها را دیکته می‌کنند. در بخش تقاضا، بازار با نوعی «انجماد معاملاتی» مواجه است.

فقدان نقدینگی در گردش و کاهش قدرت خرید مصرف‌کننده نهایی، موجب شده تا پروژه‌ها به حداقل فعالیت خود برسند. این خلأ نقدینگی، سرمایه‌های سرگردان را از بازارهای کالایی و مولد فراری داده و به سمت بازارهای موازی همچون طلا و ارز سوق داده است. با این حال، علی‌رغم نبود مشتری، شاهد افزایش قیمت‌ها در برخی مقاطع، به‌ویژه در بخش ورق‌های فولادی هستیم. این گرانی، نه ناشی از رونق بازار، بلکه بازتابی مستقیم از جهش‌های ارزی است که هزینه‌های پایه را برای تولیدکننده و بازرگان افزایش داده است. از سوی دیگر، با ورود جبهه هوای سرد و شروع رسمی زمستان، کابوس تکراری محدودیت‌های انرژی بار دیگر بر سر تولیدکنندگان سایه افکنده است.

ناترازی انرژی؛ ترمز تولید فولاد ایران

گزارش‌ها حاکی از آن است که قطعی‌های گاز و برق که در سال‌های اخیر به یک رویه ثابت تبدیل شده، مجدداً خطوط تولید نوردکاران و فولادسازان را هدف قرار داده است. این ناترازی انرژی، عملاً ترمز تولید را کشیده و عرضه را در تنگنا قرار داده است؛ موضوعی که در شرایط عادی می‌توانست منجر به جهش قیمتی شود، اما فعلاً در سایه سنگین رکود تقاضا پنهان مانده است. علاوه بر چالش‌های میدانی، سیگنال‌های دریافتی از بهارستان و لایحه بودجه سال ۱۴۰۵ نیز چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای را ترسیم نمی‌کند.

در حالی که آمارهای کلان از رشد اقتصادی منفی حکایت دارند، رویکرد بودجه‌ای دولت بر افزایش پایه‌های مالیاتی و رشد هزینه‌ها استوار شده است. همزمانی این سیاست‌های انقباضی با کاهش درآمدهای نفتی و نزول قیمت جهانی نفت، زنگ خطری برای بودجه‌های عمرانی است. همزمان، تعطیلات سال نو میلادی در بازارهای جهانی نیز مزید بر علت شده تا صادرات با کندی مواجه شود؛ امری که با ایجاد اختلال در چرخه بازگشت ارز حاصل از صادرات، فشار مضاعفی را بر نرخ ارز در بازار داخلی وارد کرده است.

با توجه به اینکه تنها حدود دو ماه و نیم تا پایان سال ۱۴۰۴ باقی مانده است، به نظر می‌رسد بازار فولاد تا شب عید در یک کانال نوسانی فرسایشی باقی بماند. از یک سو، محدودیت‌های شدید گاز در ماه‌های پیش‌رو، حجم عرضه شمش و مقاطع را کاهش خواهد داد که پتانسیل رشد قیمت را ایجاد می‌کند. از سوی دیگر، کمبود شدید نقدینگی و بلاتکلیفی‌های بودجه‌ای، مانع از شکل‌گیری یک موج تقاضای واقعی خواهد شد. پیش‌بینی می‌شود در کوتاه‌مدت، قیمت محصولات فولادی بیشتر تابعی از نوسانات دلار باشد تا واقعیت‌های عرضه و تقاضا. احتمالاً شاهد افزایش اندک قیمت‌ها (به دلیل تورم هزینه‌ها و رشد ارز) خواهیم بود، اما این افزایش قیمت با تعمیق رکود در معاملات همراه خواهد شد. بنابراین، استراتژی بقا و مدیریت موجودی انبار، مهم‌ترین دستور کار فعالان بازار تا پایان سال جاری خواهد بود.