به گزارش ایراسین، نمایشگاه کاریکاتور «صنعت روی پای خود» با محوریت خودتأمینی صنعتی، آذرماه ۱۴۰۴ هم‌زمان با افتتاح پروژه انتقال آب از دریا، در مجتمع فولاد مبارکه برگزار می‌شود. این نمایشگاه شامل ۲۵ اثر خلاقانه و طنزآمیز از رسانه «پاتیل» است که با نگاهی هنرمندانه، نقش خودکفایی و نوآوری در عبور صنایع از بحران‌ها و حرکت به‌سوی پایداری منابع را به تصویر می‌کشد.

چرا «خودتأمینی» مهم است؟

فولاد مبارکه پیش از این در قالب پروژه‌های بومی‌سازی تجهیزات و ماشین‌آلات، اثبات کرده است که اتکا به توان داخلی فقط شعار نیست، بلکه می‌تواند تبدیل به یک رکن راهبردی صنعت شود. این شرکت موفق شده با طراحی و ساخت ماشین‌های برش تختال به صورت داخلی، هم از خروج ارز جلوگیری کند و هم بهره‌وری و استقلال فنی را ارتقا دهد.

همچنین وابستگی کمتر به تجهیزات و فناوری‌های وارداتی، در شرایط تحریم یا تلاطم بازار جهانی مزیت مهمی است؛ به‌خصوص برای صنایع مادر و زیرساختی مثل فولاد که نقش بنیادین در زنجیره تأمین دارند.

خوداتکایی به علاوه پایداری مساوی است با صنعت مسئول

نمایشگاهی با محوریت خوداتکایی، همچنین می‌تواند بر ضرورت ترکیب صنعت با اصول پایداری تأکید کند: فولاد مبارکه در عملکرد خود نشان داده که جدای از تولید انبوه، توجه به محیط‌زیست و مدیریت منابع از جمله آب را از اولویت‌ها می‌داند.

این رویکرد نشان می‌دهد صنعتی که برای خودکفایی تلاش می‌کند، می‌تواند همزمان خود را موظف بداند تا آسیب زیست‌محیطی کاهش یابد و مصرف منابع بهینه شود؛ یعنی «خودکفایی صنعتی» لزوماً مترادف با مصرف بی‌رویه نیست.

ارزش فرهنگی و ترویجی نمایشگاه

نمایشگاه کاریکاتور با زبان طنز یک ابزار بسیار مؤثر برای انتقال پیام است. این قالب کمک می‌کند تا مخاطبانی گسترده‌تر از کارشناسان و کارگران تا عموم مردم با مفهوم «خوداتکایی» آشنا شوند؛ دید انتقادی و خلاقانه نسبت به وابستگی صنعتی ایجاد شود؛ انگیزه‌ای برای پذیرش و حمایت از تولید داخلی و نوآوری ملی زنده بماند.

به عبارتی، چنین رویدادی از جنس «ارتباط صنعت با جامعه» است، جایی که صنعت نه تنها تولید می‌کند، بلکه فرهنگ‌سازی هم می‌کند.

خودتأمینی؛ راهبردی برای پایداری و استقلال

نمایشگاه «صنعت روی پای خود» نمادی است از دیدگاه بلندمدت فولاد مبارکه: صنعتی که می‌خواهد با اتکا به دانش و توان ایرانی، زنجیره تولید را بومی کند، مصرف منابع را بهینه سازد، و در عین حال به زبان هنر و طنز پیامی مهم به جامعه بدهد: «ما می‌توانیم؛ ما روی پای خود ایستاده‌ایم.»

در این چارچوب، خودکفایی صنعتی نه به عنوان یک هدف صرفاً اقتصادی بلکه به عنوان عنصر پایداری، استقلال ملی و مسئولیت اجتماعی، معنا پیدا می‌کند.