به گزارش ایراسین، با نزدیک شدن به سال ۲۰۲۶، صنعت جهانی نفت و گاز وارد سالی پر از عدمقطعیت میشود. پیشبینیها درباره کاهش قیمت نفت و گاز طبیعی مایع (LNG) به دلیل مازاد عرضه، تحت تأثیر متغیرهای ژئوپلیتیکی متعدد قرار گرفته است که میتوانند فشارهای بازار را کاهش یا افزایش دهند. این عوامل کلان اقتصادی احتمالاً موجب کاهش سرمایهگذاریهای کمکربن در صنعت خواهند شد، حتی در حالی که گذار جهانی به انرژی پاک با سرعت ادامه دارد.
شرکتهای بزرگ نفتی غربی با اتکا به باور خود در مورد تقاضای قوی و پایدار نفت و گاز، استراتژیهای خود را بر رشد هیدروکربنها متمرکز کردهاند. برخی سهامداران با این رویکرد مخالفند و ترجیح میدهند تنوع کمکربن و پروژههای نوآورانه در اولویت قرار گیرند، اما روند سال ۲۰۲۵ نشان داد که شرکتها در عمل به سمت بازگشت به هیدروکربنها حرکت کردهاند. حتی سرمایهگذاریهای غیرمتعارف TotalEnergies در حوزه برق نیز اکنون بیشتر روی گاز متمرکز شده و پروژههای غیرهستهای انرژیهای تجدیدپذیر کاهش یافتهاند.
در کوتاهمدت، تقاضای سهامداران برای بازدهی حداکثری و پرداخت سود بالا بر نگرانیهای استراتژیک بلندمدت غلبه کرده و تمرکز به اصول سنتی شرکتها مانند کاهش هزینهها، افزایش بهرهوری، کاهش نقطه سر به سر و استفاده از مقیاس برای مزیت رقابتی معطوف شده است.
کاهش هزینههای سرمایهای و تمرکز بر بهرهوری
با انتظار کاهش قیمت نفت و مازاد عرضه در ۲۰۲۶، شرکتهای بزرگ معمولاً کاهش بودجه سرمایهای (Capex) را در برنامههای خود پیشبینی میکنند، یا حداقل آن را به پایینترین محدوده اعلامشده نزدیک میکنند. همزمان تأکید میشود که سرمایهگذاریها همچنان هوشمند و کافی برای تأمین پروژههای اکتشاف و تولید در دهه پیش رو باشد.
پرسش اصلی این است که آیا بهبود بهرهوری عملیاتی و استفاده از هوش مصنوعی میتواند بازدهی سرمایهگذاریها را افزایش دهد و شرکتها در ۲۰۲۶ بر کدام مناطق اکتشافی تمرکز خواهند کرد.
شرکت BP نیز تحت توجه ویژه قرار دارد، زیرا رئیس جدید هیئتمدیره، آلبرت مانیفولد، بازنگری جامعی در فعالیتهای این شرکت بریتانیایی آغاز کرده و قرار است گزارش نهایی آن در فوریه ارائه شود. همزمان مدیرعامل جدید، مگ او’نیل، که پیشتر مدیرعامل Woodside Energy بود، از اول آوریل کار خود را آغاز خواهد کرد.
این تغییرات مدیریتی احتمالاً با کاهش شدیدتر بودجه سرمایهای و فروش عمیقتر داراییها همراه خواهد بود. همچنین، تعادل میان بازخرید سهام و کنترل بدهیهای بالاتر نسبت به رقبا از جمله وظایف مهم مدیریت جدید خواهد بود. احتمالاً مقابله با پیشنهاد تملک نیز یکی از چالشهای اولیه مانیفولد و او’نیل خواهد بود.
چشمانداز استراتژیک صنعت نفت در ۱۲ ماه آینده
سال ۲۰۲۶ برای صنعت نفت و گاز سالی چالشبرانگیز و پر از عدمقطعیت است، جایی که نوسانات ژئوپلیتیکی، فشارهای قیمتی و انتظار سرمایهگذاران، مسیر شرکتهای بزرگ را شکل میدهد. تمرکز بر کارایی، مدیریت هزینه و استفاده هوشمند از فناوریها، مشخصه اصلی استراتژیهای شرکتها در این دوره خواهد بود.
در سالهای اخیر، شرکتهای نفتی به شکل فزایندهای به سمت تشکیل سرمایهگذاریهای مشترک و سازوکارهای مشابه روی آوردهاند تا داراییها را تجمیع، ریسکها را متنوع و حضور خود در مناطق و کسبوکارهای مختلف را حفظ کنند، در حالی که هزینههای سرمایهای رسمی (Capex) کاهش مییابد. این رویکرد میتواند به ویژه در محیط کلان اقتصادی چالشبرانگیز سال ۲۰۲۶ مزیت محسوب شود.
شرکت Eni در این حوزه در رأس توجه قرار دارد، چرا که از واحدهای ماهوارهای برای مدیریت بخشهایی از عملیات بالادستی خود در مناطق مختلف استفاده کرده است. نمونه موفق آن، موفقیت سریع در اکتشافات آفریقای غربی از طریق سرمایهگذاری مشترک Azule با BP است. همچنین، Eni واحدهای کمکربن ماهوارهای خود را به سرمایهگذاران بزرگ منتقل کرده و بازدهی این واحدها در سال ۲۰۲۶ نشان خواهد داد که چگونه سودآوری بین مناطق مختلف نفت و گاز و میان کسبوکارهای کمکربن (مانند بیوفیولها، بیوگاز، انرژیهای تجدیدپذیر و شارژ خودروهای برقی) در محیطی با قیمت نفت و LNG کمتر قوی رقابت میکند.
علاوه بر این، جزئیات استراتژیک طرحهای ماهوارهای جدید Eni و Petronas در جنوب شرق آسیا برای پاسخگویی به رشد تقاضای گاز منطقهای و مقابله با رقابت شدید، در سال ۲۰۲۶ مورد توجه خواهد بود.
سایر شرکتهایی که باید تحت نظر باشند شامل Repsol هستند، که گفته میشود در حال بررسی ادغام معکوس واحد بالادستی خود در آمریکا با یک شرکت عمومی آمریکایی است (پیشتر ۲۵٪ از سهام واحد بالادستی خود را به EIG Global Energy Partners فروخته بود). همچنین OMV و شرکت ملی نفت ابوظبی (Adnoc) در حال بررسی مدیریت مشترک گروه شیمیایی Borouge پس از افزایش ظرفیت آن هستند. در حوزه شمال دریای شمال، Shell و Equinor از طریق سرمایهگذاری مشترک Adura UK نیز در محیطی سیاسی و مقرراتی چالشبرانگیز فعالیت میکنند.
شرکت نروژی Equinor نیز در سال ۲۰۲۶ به دلیل سرمایهگذاری ۱۰٪ در توسعهدهنده باد دریایی Orsted مورد توجه است. در ۲۲ دسامبر، دولت آمریکا دوباره پنج پروژه باد دریایی در حال ساخت را از جمله پروژههای Revolution و Sunrise شرکت Orsted و Empire Wind 1 شرکت Equinor متوقف کرد. این وقفههای ناشی از سیاستهای آمریکا، در سال ۲۰۲۵ بر ترازنامه و قیمت سهام Equinor تأثیر گذاشت و احتمال دارد در سال ۲۰۲۶ نیز اثرگذار باشد.
تحریمهای ناگهانی آمریکا علیه دو بزرگترین تولیدکننده نفت روسیه، Rosneft و Lukoil، استراتژیهای آنها را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. به ویژه Lukoil که بیشتر فعالیتهای بینالمللی دارد، مجبور است تا ۱۷ ژانویه نسبت به فروش داراییهای خارجی یا تعطیلی عملیات خارج از روسیه اقدام کند. اما نیاز به تأیید واشنگتن برای هر معامله، روند مذاکرات را پیچیده کرده است.
نظر شما