پایگاه‬ خبری‬ تحلیلی‬ ایراسین، با این حال، چالش‏‏‌هایی مانند تمرکز منابع، زمان‏‏‌بر بودن توسعه پروژه‏‏‌ها و کاهش کیفیت ذخایر معدنی وجود دارد که باید بر آنها غلبه کرد. من یک استراتژی سه‏‏ مرحله‌ای برای بهبود پایداری در صنعت معدن و فلزات پیشنهاد می‏‏‌دهم:

ایجاد زیرساخت‌های پایدار: با بهبود بهره‌وری فرآیندهای تولید و استفاده از فناوری‌های نوین مانند دوقلوهای دیجیتال و یادگیری ماشین، می‌توان بهره‌وری را افزایش و تأثیرات زیست‏‏‌محیطی را کاهش داد.

بهینه‌سازی منابع: با کاهش مصرف آب و سوخت‌های فسیلی و استفاده از منابع تجدیدپذیر، می‌توان ردپای کربنی را کاهش داد.

ادغام فناوری‌های نوین: با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته، می‌توان بهره‌وری را افزایش و انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش داد.

رهبری در صنعت معدن و فلزات باید متحول شود. رهبران باید توانایی هدایت تغییرات تحول‏‏‌آفرین را داشته باشند، به تنوع فرهنگی احترام بگذارند و با جوامع محلی همکاری کنند. همچنین، باید به سلامت و ایمنی نیروی کار اهمیت دهند و در مواجهه با عدم قطعیت‏‏‌ها انعطاف‏‏‌پذیر باشند.