پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، در جهت‌گیری کشورها نسبت به استفاده از این ماده معدنی، سه پیش‌بینی وجود دارد؛ نخست، با توجه به برنامه اروپا و آمریکا برای کاهش مصرف زغال‌سنگ از سال ۲۰۲۲ و در مقابل افزایش استفاده چین، هند و کشورهای آسه‌آن از زغال‌سنگ، تقاضا و مصرف آن تقریباً ثابت است. در پیش‌بینی دوم، پس از جنگ اوکراین شاهد افزایش روی آوردن کشورها به مصرف زغال‌سنگ ناشی از ریسک تأمین گاز هستیم و در پیش‌بینی سوم، رشد سالانه ۵ درصدی استفاده از این ماده معدنی متصور است. بر این اساس جهان به یک نگاه واحد و جامع درخصوص این محصول نرسیده است و صرفاً براساس مزیت رقابتی خود به آن نگاه می‌کند.

امروز ۷۰ درصد برق چین از نیروگاه‌های حرارتی تأمین می‌شود که از سوخت زغال‌سنگ استفاده می‌کنند، این در حالی است که کشور چین، پیمان پاریس را امضا کرده و گرچه متعهد به کاهش کربن است، اما ساخت نیروگاه‌های حرارتی و استفاده از زغال‌سنگ را در دستور کار دارد. همچنین عمده اقتصادهای نوظهور جهان، به دلیل مزیت‌های رقابتی همچنان به دنبال افزایش استفاده از زغال‌سنگ هستند و به راحتی از آن نمی‌گذرند، بنابراین آینده زغال‌سنگ همچنان مناسب ارزیابی می‌شود.

ذخایر قطعی این محصول در کشورمان ۴/۱ میلیارد تن است، در حالی که سالانه ۵/۳ میلیون تن از آن و همچنین ۷/۱ میلیون تن کنسانتره زغال‌سنگ تولید می‌شود که ارقام پایینی محسوب می‌شوند. در طرح جامع زغال‌سنگ، تولید ۷ میلیون تن زغال کک‌شو و ۵/۲ میلیون تن زغال حرارتی پیش‌بینی شده که نیازمند ۲ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری و همچنین تأمین نیروی انسانی متخصص است.