پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، مضاف بر این، بهسرعت محبوبیت خود را از دست داد و با موانع بسیاری روبهرو شد. حتی اگر شکست ترامپ در سال ۲۰۱۶ نشان داد که نارضایتی از اجماع رسمی دنیای غرب بهطور غیرمنتظرهای عمیق است؛ اما شیوه حکمرانی او باعث شد که ریاستجمهوریاش بهراحتی به عنوان یک حادثه و انحراف از «جهان نرمال» سیاستها دیده شود که میتوان توسط تکنوکراسی موجود دوباره به مسیر قبلی بازگرداند. بخش زیادی از مخالفتها با ریاستجمهوری او حول همین امید سازماندهی شده بود و انتخاب جو بایدن به نظر تأیید این موضوع بود: این انتخاب رقیب به معنای بازسازی بود؛ به معنای بازگشت بزرگترها؛ بازگشت به حالت عادی. اما در جایی از این درام، احتمالاً در جایی میان گزارشهای اولیه درباره آنفلوآنزای مرگبار در ووهان چین و حمله ولادیمیر پوتین به اوکراین، یکی از چرخهای تاریخ به طور غیرقابل بازگشت چرخید و «جهان نرمال» که مخالفان ترامپ امیدوار به بازگرداندن آن بودند، به طور قطعی به تاریخ پیوست. این ممکن است شبیه به تفسیرهای هشداردهنده دوران ترامپ باشد. اینکه ما در حال خروج از عصر دموکراسیهای لیبرال و ورود به آیندهای خودکامه یا دستکم اقتدارگرا در آمریکا هستیم. اما آینده جدید خیلی بازتر و نامطمئنتر از آن دیدگاه تاریک است.
«جهان نرمال» به تاریخ پیوست
راس دوتات-تحلیلگرنیویورکتایمز

در دوره اول ترامپ، به نظر نمیرسید او یک رئیسجمهور تحولآفرین تاریخی باشد. او به پیروزی حداقلی دست پیدا کرده بود و از حمایت اکثریت برخوردار نبود.
ارسال نظر