پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، اخیراً، چارلز گودارت و مانوج پرادان، قویاً استدلال کردند که تراکم بیش از حد جمعیت در شرق آسیا و شرق اروپا به طور مداوم فشارهای قیمت جهانی را افزایش خواهد داد. همانطور که ظهور چین در زنجیره عرضه به کاهش تورم کمک کرده است. من استدلال مشابهی را در مقاله کنفرانس جکسون هول در سال ۲۰۰۳ خود با عنوان «جهانی شدن و کاهش تورم جهانی» مطرح کردم و گفتم که اگرچه ظهور استقلال بانک مرکزی کمک کرد، اما نمیتوان تمام اعتبار کاهش تورم در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ را به آن داد. شاید مهمترین درس اقتصاد کلان امروز این باشد که در پاسخ به آخرین شوکهای اقتصاد جهان، اعم از بحران مالی، همهگیری و نیز جنگ در اروپا، سیاستگذاران باید به خاطر داشته باشند که اگرچه در نهایت ثبات بازمیگردد؛ اما ممکن است پس از یک شوک فاجعهبار، واکنش اشتباه، همهچیز را بسیار بدتر کند. بنابراین سیاست پولی و مالی باید انعطافپذیری را با حداکثرگرایی که اخیراً مد شده است، جایگزین کند.
انعطافپذیری جایگزین حداکثرگرایی
کنت روگوف-استاد اقتصاد و سیاستگذاری دانشگاه هاروارد

با نگاهی به تورم در دهههای ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ متوجه میشویم که جهانیسازی توانسته است راهکارهای خوبی برای مهار تورم در این دوران داشته باشد؛ بهطوری که جهانیزدایی میتواند فشارهای تورمی را تشدید کند و تورم را در بلندمدت به صورت صعودی نگهدارد.
ارسال نظر