پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، انتظار ما این است که در صورت بهبود فضای اقتصادی، دولتی که سرمایه اجتماعی کمی دارد، به تدریج این سرمایه اجتماعی را افزایش دهد برای دستیابی به این هدف به پروژه‌هایی نیاز داریم که تجربه موفقی برای ما بسازد. از این رو باید از بهترین پروژه‌ها برای افزایش سرمایه اجتماعی استفاده کنیم. نکته کلیدی این است که دولتمردان تا حد امکان به این فرآیند ورود نکرده و بر مبنای خروجی با شرکت‌ها مذاکره کنند.

دولت باید از وعده دادن‌های بی‌جهت و بی‌دلیل دست بردارد. به عنوان مثال دولت مدعی است که گاز یا انرژی صرفه‌جویی شده را در اختیار بخش خصوصی قرار می‌دهد. اما مشکل اینجاست که در برخی موارد گاز مایعی وجود ندارد که به فعالان بخش خصوصی سپرده شده و در بازار خرید و فروش شود. بنابراین در ابتدا دولت باید به صورت شفاف در مورد طرح‌ها و برنامه‌های خود سخن بگوید.

مساله دیگری که امروز باید به فکر حل آن بود، مساله تعارض منافع است. در حال حاضر دولت در بالاترین سطح تعارض منافع قرار دارد. به عنوان مثال مساله گاز بیش از اینکه وزیر نفت را نگران کند، وزیر کار، دفاع و آموزش و پرورش را نگران کرده؛ چرا که پتروشیمی توسط این وزارتخانه‌ها اداره می‌شوند. به همین دلیل باید یک بار برای همیشه تکلیف تعارض منافع را روشن کنیم.

اگر می‌خواهیم به رشد ۸ درصدی اقتصاد دست پیدا کنیم باید تکلیف خود را با دنیا مشخص کنیم. اینکه می‌خواهیم با کدام کشور مراودات بیشتری داشته باشیم و توسعه را دنبال کنیم به سیاست خارجی ما بستگی دارد. بنابراین ضروری است که تکلیف خودمان را با دنیا مشخص کنیم.