به گزارش ایراسین، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های معدنی، به‌ویژه در حوزه برق، از آینده‌سازترین سیاست‌های توسعه‌ای محسوب می‌شود. در شرایطی که بسیاری از معادن ایران نه به‌دلیل نبود ذخایر، بلکه به‌سبب کمبود انرژی و ضعف زیرساخت، با ظرفیت پایین کار می‌کنند، ورود جدی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) به حوزه برق‌رسانی می‌تواند بازی را تغییر دهد.

پنج پروژه جدید ایمیدرو شامل برق‌رسانی به معادن باباحیدر، غنی‌آباد، شاقز، چرام، معدن آهک جنوب ماغر و همچنین احداث خط انتقال ساردوئیه در مجموع ۱۳۶ کیلومتر خطوط انتقال را در بر می‌گیرد. این محورهای برق‌رسانی، نقشه پراکندگی جغرافیایی قابل توجهی دارند: از قلب زاگرس تا دامنه‌های کرمان، و از شرق تا جنوب کشور. این گستردگی نشان می‌دهد طرح، صرفاً یک پروژه فنی نیست، بلکه بخشی از استراتژی ملی برای باز کردن گلوگاه‌های توسعه معدنی است.

با سرمایه‌گذاری اولیه ۴۴۹۸ میلیارد ریال، این پروژه‌ها می‌توانند در کوتاه‌مدت هزینه‌های عملیاتی معادن را کاهش دهند و در بلندمدت، به رشد تولید، افزایش صادرات و کاهش فشار بر شبکه‌های فرسوده محلی بیانجامند. افزون بر این، اتصال پایدار معادن به شبکه برق ملی، زمینه‌ساز ورود فناوری‌های بهره‌وری انرژی و مکانیزاسیون خواهد شد؛ عواملی که جایگاه ایران را در رقابت منطقه‌ای معادن تقویت می‌کند.

از منظر اقتصادی، هر کیلومتر خط انتقال برق به معنی باز شدن جغرافیای جدیدی برای بهره‌برداری و سرمایه‌گذاری است. در مناطقی چون چهارمحال و بختیاری یا کهگیلویه و بویراحمد، که اقتصاد محلی محدود به کشاورزی و دامداری بوده، فعال شدن معادن و صنایع پایین‌دستی می‌تواند توازن تازه‌ای در بازار کار ایجاد کند. این تحرک، همراه با بهبود شاخص‌های بهره‌وری، بخشی از همان «توسعه پایدار معدنی» است که ایمیدرو در سال‌های اخیر شعار آن را داده و اکنون در قالب سیم‌های فشارقوی و پست‌های برق، شکل عینی به خود می‌گیرد.

به این ترتیب، پروژه‌های جدید برق‌رسانی، نه‌تنها شریان حیاتی معادن را فعال می‌کنند بلکه یک پیوست ژئواقتصادی دارند، تقویت امنیت انرژی بخش معدن و افزایش توان رقابتی ایران در برابر بازیگرانی چون ترکیه، عربستان و آسیای میانه. با تکمیل این پنج خط انرژی، مسیر دستیابی به معادن پرظرفیت اما دورافتاده هموارتر می‌شود؛ مسیری که می‌تواند ترکیب تولیدات معدنی کشور را دگرگون سازد.