به گزارش ایراسین، محمد آقاجانلو، رئیس هیأت عامل ایمیدرو گفت: در توسعه پایدار، نگاه وزارت صمت و ایمیدرو بین‌نسلی است و در بعد کیفی، با افزایش ضریب پیچیدگی زنجیره و تولید محصولات متنوع با ارزش‌افزوده بالا، می‌توانیم اشتغال و ارزآوری را افزایش دهیم که در این زمینه دانشگاه‌ها، با توان تحقیقاتی و نیروی انسانی خلاق خود، می‌توانند نیروی محرکه این تغییر باشند.
آقاجانلو اظهار داشت: وقتی از فولاد صحبت می‌شود از توسعه زیرساخت‌های شهری، حمل‌ونقل و صنایع مختلف صحبت می‌شود. فولاد نه تنها بخش مهمی از اقتصاد صنعتی کشورها را تشکیل می‌دهد، بلکه در بسیاری از طرح‌های توسعه، عنصر اصلی به شمار می‌رود.
وی با بیان اینکه یکی از سیاست‌های ایمیدرو که دانشگاه‌ها می‌توانند نقش مهمی در آن ایفا کنند، تغییر نگرش به نظام حکمرانی اقتصادی در بخش معدن و صنایع معدنی است؛ عنوان کرد: این یعنی جهت گیری از تولید منبع‌محور به تولید دانش‌محور و در واقع افزایش ضریب پیچیدگی اقتصادی است. در دهه‌های گذشته، به‌واسطه انرژی ارزان، نیروی انسانی و دسترسی به مواد اولیه، عمده سرمایه‌گذاری‌ها در زنجیره فولاد تا سطح تولید خام متمرکز بوده‌اند. امروز اما، نیازمند توسعه‌ای هستیم که نه‌تنها کمی، بلکه کیفی و پایدار باشد.
آقاجانلو افزود: یکی از ارکان کلیدی در گذار به فولاد سبز و توسعه پایدار، بازیافت و استفاده از قراضه فولادی است. بازیافت هر تن فولاد می‌تواند درصد قابل توجهی از مصرف انرژی، آب و پسماند معدنی را کاهش دهد.
وی گفت: در ایران، با وجود تولید سالانه حدود ۵ میلیون تن قراضه، هنوز از این ظرفیت به‌طور کامل بهره‌برداری نشده است. استفاده گسترده‌تر از قراضه می‌تواند تا ۲۵ درصد در هزینه‌های تولید صرفه‌جویی ایجاد کند و نقش بسزایی در تحقق توسعه پایدار داشته باشد.
آمار جهانی صنعت فولاد
رئیس هیأت عامل ایمیدرو عنوان کرد: در سطح جهانی، تولید فولاد به بیش از ۱.۹ میلیارد تن در سال رسیده است. چین با سهمی حدود ۵۰ درصدی، بزرگترین تولیدکننده فولاد جهان است. هند، ژاپن، آمریکا و اتحادیه اروپا دیگر بازیگران اصلی‌اند. ترکیه نیز با تولید سالانه بیش از ۳۶ میلیون تن، از صادرکنندگان مهم منطقه‌ای محسوب می‌شود و ایران در جایگاه بعدی قرار دارد.
وی ادامه داد: روند پیش بینی‌های جهانی تا ۲۰۵۰ در صنعت فولاد نشان می‌دهد؛ سهم چین از تولید جهانی به دلیل توسعه یافتگی به ۳۴ درصد کاهش می‌یابد. همچنین در توسعه‌ها بزرگترین سهم به انرژی‌های تجدید پذیر اختصاص خواهد یافت و تولید هیدروژن به عنوان نهاده‌های اصلی تولید سبز دومین جایگاه سرمایه گذاری را خواهد داشت.
آقاجانلو اظهار داشت: از سوی دیگر بخش مهمی از خرج سرمایه‌ای به تولید آهن اسفنجی و فولاد سازی از طریق کوره‌های قوس الکتریکی اختصاص خواهد یافت. همچنین تغییر چشم گیر در ساختار هزینه، در حال حاضر در کوره بلند ساختار هزینه بین ۵۰ الی ۸۰ درصد ماده است که با سیطره فولاد سبز نقش انرژی پر رنگ خواهد شد ساختار هزینه ماده به کمتر از ۵۰ درصد خواهد رسید.
ایران و تحقق هدف افزایش ظرفیت تولید فولاد تا ۵۵ میلیون تن در سال ۱۴۰۴
آقاجانلو در خصوص وضعیت صنعت فولاد ایران اعلام کرد: با ظرفیت ۵۰ میلیون تن و تولید بیش از ۳۰ میلیون تن فولاد خام در سال، جزو ۱۰ کشور اول جهان است و فولاد را به یکی از ارکان صادرات غیرنفتی، ارزآوری و اشتغال کشور تبدیل کرده است.
معاون وزیر صمت افزود: اکنون ایران دارای ظرفیت‌های مناسبی در حوزه فولاد است و هدف ایجاد ظرفیت تولید ۵۵ میلیون فولاد در چشم انداز سال ۱۴۰۴؛ محقق خواهد شد اما در بخش تولید تا رسیدن به نقطه ایده آل نیز فاصله داریم. ما امروز با بیش از ۳۰ درصد ظرفیت خالی در زنجیره تولید فولاد مواجه هستیم. در این راستا نیاز است که با کمک و همکاری استادان، دانشگاهیان و دانش بنیان‌ها؛ بهره وری را افزایش دهیم.
وی گفت: ۱۷ درصد از صادرات غیرنفتی کشور از صنعت فولاد تأمین می‌شود و این بخش، به‌تنهایی ۵ درصد در تولید ناخالص داخلی (GDP) کشور نقش دارد.
نقش برجسته نوآوری و بهره‌وری
آقاجانلو بیان کرد: امروز ما در نقطه‌ای ایستاده‌ایم که چالش‌های پیرامون تولید فولاد دیگر صرفاً فنی یا اقتصادی نیستند. موضوعاتی مانند بحران انرژی، آب، تغییرات اقلیمی، آلاینده‌های کربنی، و الزامات زیست‌محیطی، به دغدغه‌هایی اساسی تبدیل شده‌اند.
وی افزود: در چنین شرایطی، نوآوری و رشد بهره‌وری نه یک گزینه، بلکه یک الزام است.
آقاجانلو گفت: باید بپذیریم که نوآوری و بهره‌وری در خلأ شکل نمی‌گیرند. آنچه زمینه‌ساز این مسیر می‌شود، بسترهایی است که از دل همکاری میان دولت، دانشگاه، صنعت و نهادهای داخلی و بین‌المللی شکل می‌گیرد.
رئیس هیأت عامل ایمیدرو گفت: تحولات زیست‌محیطی و فشارهای جهانی برای حرکت به سمت اقتصاد سبز، دیر یا زود، منجر به سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ای خواهند شد؛ از مالیات‌های کربنی گرفته تا محدودیت‌های صادراتی. اگر از امروز برای این تغییر آماده نشویم، فردا هزینه‌اش بسیار سنگین‌تر خواهد بود.
وی در پایان سخنان خود ضمن قدردانی از برگزارکنندگان دومین همایش بین المللی صنایع و سازه‌های فولادی، افزود: ما در ایمیدرو به این نتیجه رسیده‌ایم: زمان، زمان تغییر است. اگر خودمان مسیر توسعه را بازطراحی نکنیم، دیر یا زود دیگران این کار را انجام خواهند داد. تغییری که از درون آغاز شود، قابل مدیریت و هماهنگ با منافع ملی است. اما تغییری که تحمیل شود، ناگهانی، پرهزینه و اغلب آمرانه خواهد بود.
ارسال نظر