به گزارش ایراسین، دوازدهمین کنفرانس بین‌المللی استیل پرایس با محور «فولادهای پیشرفته با ارزش افزوده بالا و نوآوری در مهندسی ساخت»، صبح امروز شانزدهم آذر ۱۴۰۴ در هتل پارسیان استقلال تهران با حضور محمدمسعود سمیعی نژاد، رئیس هیئت عامل سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو)، سعید زرندی، مدیرعامل گروه فولاد مبارکه آغاز به کار کرد؛ رویدادی که در شرایط پیچیده صنعت فولاد جهان، از منظر راهبردی، نشانه‌ای روشن از چرخش گفتمان این صنعت از کمیت‌محوری به سمت کیفیت، فناوری و ارزش‌آفرینی محسوب می‌شود.

این کنفرانس با حضور مدیران ارشد صنایع فولادی، فعالان زنجیره معدن و فولاد، شرکت‌های دانش‌بنیان، مهندسان، پژوهشگران دانشگاهی و تحلیلگران بازار برگزار شده و تمرکز آن بر پیوند میان فناوری‌های نوین، فولادهای پیشرفته و آینده رقابت‌پذیری صنعت فولاد است.

چرخش راهبردی فولاد: از تناژ به فناوری

در سال‌های اخیر، صنعت فولاد جهان با سه فشار هم‌زمان مواجه بوده است: مازاد ظرفیت، الزامات سخت‌گیرانه زیست‌محیطی و تشدید رقابت تکنولوژیک. در چنین فضایی، حرکت به سمت فولادهای خاص، پیشرفته و با ارزش افزوده بالا دیگر یک انتخاب نیست، بلکه ضرورتی برای بقا محسوب می‌شود.

کنفرانس استیل پرایس با انتخاب این محور، به‌صراحت بر این واقعیت تأکید دارد که آینده فولاد متعلق به محصولاتی است که در خود فناوری نهفته دارند؛ فولادهایی که در صنایع خودروسازی پیشرفته، انرژی‌های نو، تجهیزات پزشکی، هوافضا، زیرساخت‌های هوشمند و سازه‌های سبک‌وزن به‌کار می‌روند.

ایران در نقطه عطف زنجیره ارزش فولاد

صنعت فولاد ایران از نظر ظرفیت تولید، در جایگاه بالایی در جهان قرار گرفته، اما چالش اصلی همچنان در انتهای زنجیره ارزش نهفته است؛ جایی که سهم فولادهای آلیاژی، خاص و با فناوری بالا هنوز فاصله محسوسی با استانداردهای جهانی دارد.

کنفرانس امسال، به‌نوعی بازتاب دغدغه سیاست‌گذاران صنعتی و فعالان بازار برای عبور از خام‌فروشی و نیمه‌خام‌فروشی فولاد و حرکت به سمت تولید محصولات نهایی با ارزش اقتصادی بالاتر است. این رویکرد، هم‌زمان می‌تواند وابستگی به صادرات شمش و بیلت را کاهش دهد و تاب‌آوری صنعت در برابر نوسانات بازار جهانی را افزایش دهد.

چرا فولاد با گرید بالا، برگ برنده آینده صنعت ایران است؟

تمرکز دوازدهمین کنفرانس استیل پرایس بر فولادهای با گرید بالا، بازتاب یک واقعیت راهبردی در صنعت فولاد جهان است؛ واقعیتی که نشان می‌دهد دوران مزیت‌آفرینی صرف بر پایه «تناژ تولید» به پایان رسیده و امروز «کیفیت، دقت متالورژیکی و عملکرد مهندسی» تعیین‌کننده جایگاه کشورها در زنجیره جهانی فولاد است. فولادهای با گرید بالا، شامل فولادهای آلیاژی پیشرفته، فولادهای استحکام‌بالا (AHSS)، فولادهای مقاوم به حرارت، خوردگی و سایش، مستقیماً در صنایع راهبردی مانند خودروسازی پیشرفته، نفت و گاز، انرژی‌های نو، صنایع دفاعی و تجهیزات پزشکی کاربرد دارند و حاشیه سود آن‌ها بعضاً چند برابر فولادهای ساختمانی و عمومی است.

از منظر اقتصادی، توسعه فولادهای گرید بالا سه پیامد کلیدی دارد: نخست، کاهش آسیب‌پذیری صنعت در برابر افت قیمت‌های جهانی شمش و بیلت؛ زیرا بازار این محصولات کمتر تابع نوسانات هیجانی است. دوم، افزایش بهره‌وری صادراتی؛ به‌گونه‌ای که با صادرات حجمی کمتر، ارزآوری بالاتری برای کشور حاصل می‌شود. و سوم، ارتقای جایگاه ایران در زنجیره ارزش جهانی؛ از یک تأمین‌کننده مواد اولیه به شریک فناورانه صنایع پیشرفته.

از منظر فناورانه نیز ورود به حوزه فولادهای گرید بالا بدون توسعه هم‌زمان زیرساخت‌های ریخته‌گری دقیق، کنترل ترکیب شیمیایی، عملیات حرارتی پیشرفته، شبیه‌سازی‌های عددی و هوش مصنوعی در کنترل فرآیند عملاً ممکن نیست. بنابراین، محوریت این نوع فولادها در استیل پرایس را باید نه‌تنها یک انتخاب صنعتی، بلکه یک «سیگنال سیاست صنعتی» برای آینده فولاد ایران دانست.

اگر این مسیر با سرمایه‌گذاری هدفمند، حمایت سیاست‌گذار و پیوند واقعی با شرکت‌های دانش‌بنیان همراه شود، فولاد با گریدهای بالا می‌تواند به یکی از مزیت‌های رقابتی پایدار اقتصاد صنعتی ایران در دهه آینده تبدیل شود؛ مزیتی که هم اشتغال تخصصی ایجاد می‌کند، هم ارزآوری پایدار دارد و هم ریسک‌های زیست‌محیطی صنعت فولاد را به‌طور معناداری کاهش می‌دهد.

‌