به گزارش ایراسین، شرکت آرسلورمیتال لهستان اعلام کرد که تولید در کارخانه فولاد هوتا کرولفسکا در شهر خورژوف به‌طور دائم متوقف خواهد شد و همه تأسیسات تا پایان دسامبر ۲۰۲۵ از مدار تولید خارج می‌شوند. این تصمیم نه تنها به دلیل سن بالای تأسیسات و نیاز به سرمایه‌گذاری‌های کلان، بلکه تحت فشار شرایط فعلی بازار فولاد اروپا اتخاذ شده است.

مارک کمپا، مدیر بخش محصولات طولی آرسلورمیتال، توضیح داد که این کارخانه کمتر از یک درصد از کل تولید شرکت در لهستان را شامل می‌شود. با این حال، سن بالای تجهیزات باعث شده عملیات ایمن دشوار شود و نیازمند سرمایه‌گذاری هنگفتی باشد که در شرایط فعلی بازار توجیه اقتصادی ندارد. حتی تلاش‌های پیشین شرکت برای نوسازی تأسیسات و توسعه دامنه محصولات، شامل سرمایه‌گذاری ۳۰ میلیون زلوتی (۸.۲۱ میلیون دلار) و پروژه‌های مختلف مانند نوسازی خطوط نورد و تجهیزات اندازه‌گیری، نتوانستند ادامه فعالیت کارخانه را تضمین کنند.

یکی از دغدغه‌های اصلی آرسلورمیتال لهستان، ۲۷۰ کارمند کارخانه است. شرکت اعلام کرده که تلاش خواهد کرد تا از طریق انتقال شغلی در ساختار گروه، کارکنان را حفظ کند. رئیس هیئت‌مدیره، ووچیه کوشوتا، ضمن قدردانی از تلاش کارکنان، اعلام کرد که فرصت‌های شغلی برای کسانی که تمایل دارند در گروه باقی بمانند، فراهم خواهد شد. این موضوع نشان‌دهنده تعهد شرکت به مسئولیت‌های اجتماعی خود است، هرچند که قطعاً اثر روانی و اقتصادی بر کارکنان و جامعه محلی خواهد داشت.

پیامدهای بازار فولاد و رقابت اروپایی

هرچند هوتا کرولفسکا سهم کمی از تولید کلی دارد، اما این تعطیلی نمادی از چالش‌های بزرگ‌تر صنعت فولاد اروپا است؛ صنعتی که با فشارهای هزینه انرژی، رقابت جهانی و نیاز به سرمایه‌گذاری‌های سنگین برای حفظ ایمنی و ارتقای کیفیت مواجه است. کاهش تولید در کارخانه‌های کوچک‌تر می‌تواند بر قیمت‌های منطقه‌ای فولاد و عرضه محصولات خاص تأثیر بگذارد و موجب تغییر در زنجیره تأمین مواد فولادی شود.

این اقدام آرسلورمیتال لهستان نشان می‌دهد که حتی غول‌های بزرگ فولاد در اروپا برای حفظ سودآوری و ایمنی، ناچار به کاهش ظرفیت‌های تولیدی خود هستند. همزمان، این شرایط فرصت‌هایی برای رقبای منطقه‌ای فراهم می‌کند تا سهم بازار را تصاحب کنند و نیازمند برنامه‌ریزی دقیق برای پاسخگویی به تغییرات عرضه و تقاضا در بازار داخلی و صادراتی هستند.

تعطیلی دائم هوتا کرولفسکا، اگرچه سهمی کوچک از تولید کلی دارد، اما نمایانگر فشارهای اقتصادی و ساختاری صنعت فولاد اروپاست. این تصمیم، نیاز به سرمایه‌گذاری در نوسازی تجهیزات، مدیریت منابع انسانی و پاسخ به تحولات بازار جهانی را بیش از پیش روشن می‌کند و چالش‌های پیش روی تولیدکنندگان را به‌طور واضح نشان می‌دهد.