کوره قوس

انجمن فولاد آلمان (WVStahl) در تازه‌ترین نشست خود بر اهمیت کوره‌های الکتریکی قوس (EAF) به‌عنوان ستون فقرات تولید فولاد پایدار تأکید کرد. تجربه این کشور نشان می‌دهد بدون حمایت سیاست‌گذاران و تضمین قیمت انرژی، سرمایه‌گذاری‌ها و اشتغال در این بخش با تهدید مواجه می‌شوند. این درس‌ها می‌تواند مسیر توسعه فولاد سبز ایران را هموار کرده و به کاهش وابستگی به منابع طبیعی و کاهش انتشار کربن کمک کند.

به گزارش ایراسین، در هفته‌های اخیر، انجمن فولاد آلمان (WVStahl) در نشست رسمی خود خواستار بهبود شرایط برای تولیدکنندگان فولاد با استفاده از کوره‌های الکتریکی قوس (EAF) شد. این واحدها، عمدتاً شرکت‌های متوسط صنعتی، حدود ۳۰ درصد تولید فولاد کشور را تأمین می‌کنند و بالغ بر ۳۲ هزار شغل مستقیم ایجاد کرده‌اند.

رئیس WVStahl، گونار گربلر، در این نشست تأکید کرد که کارخانه‌های فولاد با کوره‌های الکتریکی، ستون فقرات اقتصاد چرخشی و محرک اصلی کاهش انتشار کربن در صنعت هستند. با این حال، تولیدکنندگان EAF در آلمان با مشکلات جدی از جمله قیمت برق غیررقابتی، فشار واردات، کاهش تقاضا و عدم قطعیت در دسترسی به ضایعات فولادی با کیفیت مواجه‌اند. وی هشدار داد که بدون تصمیمات سیاسی شفاف، سرمایه‌گذاری‌ها، مکان‌های تولید و ده‌ها هزار شغل در معرض خطر قرار خواهند گرفت.

این تجربه، درس‌های مهمی برای صنعت فولاد ایران دارد، به ویژه با توجه به تلاش کشور برای حرکت به سمت تولید فولاد سبز و افزایش سهم فولاد تولیدی با استفاده از EAF. فولاد تولیدی از کوره‌های قوس، علاوه بر کاهش انتشار کربن، امکان استفاده از ضایعات فولادی داخلی را فراهم می‌کند و مصرف منابع طبیعی مانند سنگ‌آهن را کاهش می‌دهد.

کاربرد تجربه آلمان برای ایران

با این حال، برخی چالش‌ها در ایران نیز مشابه تجربه آلمان است. قیمت انرژی و کیفیت برق مصرفی، تأمین پایدار ضایعات فولادی با کیفیت و رقابت با واردات فولاد ارزان، از جمله مهم‌ترین مسائلی هستند که می‌توانند توسعه EAF در ایران را محدود کنند.

برای رفع این چالش‌ها، راهکارهایی پیشنهادی وجود دارد که می‌تواند سهم EAF و فولاد سبز در ایران را افزایش دهد. مهم‌ترین اقدامات شامل تعیین قیمت رقابتی برق صنعتی، توسعه زنجیره تأمین ضایعات فولادی، حمایت از تولید داخلی و تنظیم بازار و سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر است. ایجاد بازارهای سبز داخلی و خارجی نیز می‌تواند انگیزه لازم برای تولید فولاد کم‌کربن را تقویت کند.

تجربه WVStahl نشان می‌دهد که بدون حمایت‌های سیاست‌گذاری شفاف و برنامه‌ریزی بلندمدت، تولیدکنندگان EAF با تهدید تعطیلی کارخانه‌ها و کاهش اشتغال مواجه خواهند شد. ایران با اتخاذ سیاست‌های استراتژیک می‌تواند از فرصت این تجربه برای تحقق اهداف فولاد سبز و ارتقای جایگاه خود در صنعت فولاد منطقه‌ای و جهانی استفاده کند.

در پایان، مشخص است که قیمت انرژی، تأمین ضایعات باکیفیت، سیاست‌های حمایتی و توسعه بازارهای سبز پایه‌های موفقیت تولید فولاد EAF در ایران خواهند بود و توجه به این نکات، مسیر صنعت فولاد کشور را به سوی رقابت‌پذیری و پایداری هدایت خواهد کرد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =