محمود گودرزی، مدیرعامل شرکت بورس اوراق بهادار تهران

در حالی که بازار مقاطع فولادی کشور با نوسانات قیمتی مواجه است، محمود گودرزی، مدیرعامل شرکت بورس اوراق بهادار تهران، بر ضرورت کنار گذاشتن قیمت‌گذاری دستوری و حرکت به سمت سازوکار عرضه و تقاضا تأکید کرد؛ مسیری که به باور او، می‌تواند هم انگیزه تولیدکننده را حفظ کند و هم به مصرف‌کننده امکان دسترسی به محصول باکیفیت با قیمت منطقی بدهد.

به گزارش خبرنگار ایراسین، بازار مقاطع فولادی به ویژه ورق گرم در سال‌های اخیر یکی از مهم‌ترین حوزه‌های اقتصادی کشور بوده است. این بخش نه‌تنها به‌طور مستقیم با صنایع مادر و پایین‌دستی پیوند دارد بلکه در تعیین قیمت تمام‌شده بسیاری از کالاها و پروژه‌های عمرانی نقش کلیدی ایفا می‌کند.

در این میان، چگونگی قیمت‌گذاری این محصولات، همچنان یکی از بحث‌برانگیزترین موضوعات سیاست‌گذاری صنعتی و بازار کالاست.

محمود گودرزی، مدیرعامل شرکت بورس اوراق بهادار تهران در گفتگو با خبرنگار ایراسین با اشاره به اهمیت اصلاح فرآیند قیمت‌گذاری مقاطع فولادی گفت: من به شدت با قیمت‌گذاری دستوری مخالف هستم و به نظر من باید قیمت‌گذاری بر اساس عرضه و تقاضا انجام شود.

وی با بیان اینکه تجربه نشان داده هرچه از مداخله غیرهدفمند در بازار کاسته شود، انگیزه تولیدکننده برای ارتقای کیفیت و توسعه ظرفیت افزایش می‌یابد، افزود: وقتی قیمت واقعی باشد، هم مصرف‌کننده به کالای مناسب با قیمت منصفانه دسترسی دارد و هم تولیدکننده می‌تواند در فضای پیش‌بینی‌پذیر سرمایه‌گذاری کند.

در حال حاضر بخشی از محصولات فولادی کشور، به‌ویژه ورق گرم، همچنان با سازوکارهایی عرضه می‌شوند که فاصله قابل توجهی از نرخ تعادلی بازار دارند.

هرچند هدف این سیاست‌ها، حمایت از مصرف‌کننده و صنایع پایین‌دستی است اما در عمل گاهی باعث اختلال در زنجیره تأمین و کاهش انگیزه تولید در صنایع پایه شده است.

کاهش انگیزه سرمایه‌گذاری از جمله پیامدهای قیمت‌گذاری دستوری است چرا که قیمت‌های پایین‌تر از واقعیت اقتصادی، بازگشت سرمایه را کند و ریسک سرمایه‌گذاری را بالا می‌برد.

ایجاد رانت و واسطه‌گری از دیگر پیامدهای این نوع تعیین نرخ است چرا که اختلاف قیمت رسمی و غیررسمی، بستر سودجویی و خرید و فروش خارج از شبکه را فراهم می‌کند.

به باور کارشناسان کاهش کیفیت و نوآوری هم می‌تواند از پیامدهای قیمت‌گذاری دستوری باشد چرا که وقتی تولیدکننده قدرت انعطاف قیمتی ندارد، انگیزه کمتری برای نوآوری و ارتقای تکنولوژی باقی می‌ماند.

به باور بسیاری از کارشناسان بازار، حرکت به سمت سازوکار عرضه و تقاضا، و همزمان طراحی ابزارهای حمایتی هدفمند، می‌تواند هم شفافیت قیمت را تضمین کند و هم از گروه‌های آسیب‌پذیر حمایت نماید. به جای دخالت مستقیم در قیمت، سیاست‌های مکملی مانند اعتبار خرید، یارانه انرژی برای بخش‌های خاص، و توسعه بازارهای آتی می‌تواند به تعادل کمک کند.

بازار فولاد به‌ویژه محصولات استراتژیک نظیر ورق گرم، برای عبور از چالش‌های پیش‌رو نیازمند نقشه راهی است که در آن شفافیت، رقابت منصفانه و ثبات سیاستی، جایگزین دستورهای مقطعی شود.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =