به گزارش خبرنگار ایراسین، آئین‌نامه توسعه و افزایش تولید میادین گازی با تخصیص گاز تولیدی به واحدهای صنعتی در اردیبهشت سال جاری به تصویب هیات‌وزیران رسید. بر اساس این آئین‌نامه صنایع مختلف کشور می‌توانند با شرکت ملی نفت ایران نسبت به سرمایه‌گذاری در طرح‌های توسعه میادین گازی جدید کشور قرارداد منعقد کنند. با این اوصاف وظیفه توسعه میادین گازی به صنایع بزرگ کشور از قبیل صنایع فولادی و معدنی واگذار شده است. محمد اسماعیل کفایتی، رئیس پارک نوآوری و فناوری نفت و گاز در خصوص توسعه میادین گازی کشور توسط صنایع فولادی به خبرنگار ایراسین می‌گوید: اگر بستر سرمایه‌گذاری صنایع به ویژه صنایع فولادی و معدنی در حوزه توسعه میادین نفت و گازی فراهم شود، جدای از اینکه صنایع قادر به تأمین انرژی خود و حل بحران ناترازی گاز هستند، شاهد سرمایه‌گذاری در زنجیره ارزش نیز خواهیم بود. در حقیقت سرمایه‌ها باید به سمت زنجیره ارزش به حرکت درآیند و ورود صنایع فولادی و معدنی به میادین گازی باتوجه به سرمایه‌گذاری آن‌ها در زنجیره ارزش اقدام مهمی به حساب می‌آید.

کفایتی با اشاره به ناترازی انرژی صنایع توضیح می‌دهد: برون‌سپاری تولید انرژی به صنعت راه نجات صنایع از ناترازی انرژی خواهد بود و با این اقدام تا حد زیادی مشکل کمبود انرژی در حوزه صنعت برطرف می‌شود.

همکاری‌های بین‌المللی لازمه توسعه میادین گازی

تعدادی از کارشناسان بر این باورند واگذاری وظیفه تولید انرژی به صنایع از طریق توسعه میادین نفت و گازی کشور امری عجیب و در عین حال دشوار خواهد بود و صنایع نمی‌توانند مسئول تأمین انرژی خود باشند. به اعتقاد آن‌ها توسعه میادین گازی کشور علاوه بر تجهیزات و سرمایه کلان جهت احداث زیرساخت‌ها به تکنولوژی و فناوری‌های پیشرفته و جدیدی مانند احداث شناور تولید، خطوط لوله زیردریایی و… نیاز دارد. رئیس پارک نوآوری و فناوری نفت و گاز نیز با تاکید بر انتقال تکنولوژی و همکاری‌های بین‌المللی برای توسعه میادین گازی توسط صنایع فولادی بیان می‌کند: در این زمینه صنایع به یکسری از تکنولوژی‌های خارجی نیاز دارند که به نظر بنده می‌توان شرایط انتقال تکنولوژی را فراهم ساخت.

کفایتی اضافه می‌کند: در حال حاضر کشورهای زیادی در دنیا حاضر به انتقال تکنولوژی هستند و این اتفاق باید هرچه سریع‌تر رخ دهد تا سهم فناوری در کشور افزایش یابد. انتقال تکنولوژی و فناوری در بحث ناترازی انرژی و توسعه میادین گازی امکان‌پذیر است و برخلاف گذشته اکنون بیشتر رویکردها سمت غرب نیست و می‌توان نگاه خود را به سمت شرق سوق داد تا همکاری‌های بین‌المللی برای انتقال تکنولوژی و فناوری بین ایران با چین یا روسیه صورت گیرد.