به گزارش ایراسین، هاشم اورعی، استاد دانشگاه صنعتی شریف، به اهمیت ویژه تأمین برق برای صنایع در مسیر توسعه اقتصادی کشور پرداخت و تصریح کرد: سیاست‌گذاران باید توجه جدی‌تری به بخش صنعت داشته باشند و این حوزه باید در اولویت قرار گیرد. او با بازخوانی اجزای تولید ناخالص داخلی، یادآور شد که تأمین پیوسته و مطمئن انرژی برق، مهم‌ترین چالش رشد صنعتی ایران است و نباید سیاست‌های فعلی خاموشی در صنایع بدون بازنگری باقی بماند.
اورعی گفت: اقتصاد ایران در شرایط شکننده‌ای قرار دارد و آنچه بیش از همه کشور را دچار مشکل کرده، نبود رشد اقتصادی کافی است. او توضیح داد که بخش کشاورزی به واسطه کمبود آب و فناوری فرسوده، بخش خدمات به دلیل ضعف ارتباط با بازارهای جهانی و صنعت گردشگری ضعیف، و همچنین بخش نفت و گاز به دلیل کاهش تقاضا و نبود سرمایه‌گذاری، نمی‌توانند راه‌گشای توسعه ایران باشند. از نگاه وی، تنها گزینه قابل اعتماد برای رشد اقتصادی پایدار؛ بخش صنعت است، آن هم به شرطی که بحران برق صنایع برطرف شود.
استاد دانشگاه صنعتی شریف تاکید کرد: در شرایط کمبود برق، منطق اقتصادی حکم می‌کند سهم بیشتری از خاموشی‌ها متوجه بخش‌های غیر مولد باشد تا صنایع تولیدکننده کالاهای اساسی آسیب جدی نبینند. او توضیح داد که قطعی برق صنایع طی پنج سال اخیر، کاهش تولید را به همراه داشته و این فشار اکنون به خانوارها نیز منتقل شده و مردم طی سال‌های اخیر خاموشی را بیشتر احساس می‌کنند.
اورعی با انتقاد از توزیع یکسان خاموشی میان همه واحدهای صنعتی گفت: اعمال خاموشی مشابه برای کارخانه‌ای که کالای استراتژیک تولید می‌کند با واحدی که محصولات کم‌اهمیت‌تری عرضه می‌کند، منطقی نیست و حتی می‌تواند امنیت ملی را نیز تهدید کند. او هشدار داد که خاموشی‌ها اغلب بدون توجه به موقعیت جغرافیایی، اهمیت اقتصادی یا زمان‌بندی و به ضرر اقتصاد ملی صورت می‌گیرد.
برای رفع این معضل، اورعی پیشنهاد کرد یک طرح پژوهشی جامع تدوین شود که بر اساس شاخص‌هایی مثل میزان مصرف برق، سهم در تولید ناخالص داخلی، اهمیت استراتژیک و موقعیت جغرافیایی، صنایع کشور طبقه‌بندی شوند. وی معتقد است با تعیین شاخص‌هایی مانند «ضریب امنیت» یا «ضریب رفاه»، می‌توان نظامی برای اولویت‌بندی مصرف برق تعریف کرد تا در شرایط بحران، خاموشی‌ها ابتدا از صنایعی که اهمیت کمتری دارند آغاز شود. این برنامه باید بر اساس حداکثر سازی درآمد اقتصادی با در نظر گرفتن محدودیت منابع برق و قیود زمانی و مکانی اجرا شود.
اورعی همچنین تاکید کرد که مدیریت تقاضا باید علمی و با مشارکت طرفین باشد، نه آنکه صرفاً با اعمال فشار روی مصرف‌کننده صورت بگیرد. او توضیح داد که لازم است براساس اطلاعات دقیق از الگو و زمان‌بندی مصرف صنایع، توافق دوطرفه‌ای میان تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان برق شکل بگیرد. برای نمونه، باید دانست کدام صنایع در چه ساعاتی نیاز بیشتری به برق دارند و خاموشی چگونه تولید آنها را متأثر می‌کند.
او سیاست‌گذاری عمودی و تصمیم‌گیری یک‌طرفه از طرف تأمین‌کننده برق را رویکردی نادرست دانست و گفت: شیوه فعلی نه‌تنها به صنایع آسیب می‌رساند، بلکه اعتماد عمومی را هم تضعیف می‌کند. اورعی همچنین افزود که تعیین یک نظام قیمت‌گذاری مناسب می‌تواند ضمن کاهش فشار بر مصرف‌کنندگان، مدیریت تقاضا را نیز بهتر کند. در نهایت، او تاکید کرد با تدوین اولویت‌بندی بر اساس اهمیت صنایع و سیاست‌های تشویقی، امکان مدیریت بهینه مصرف برق و افزایش بهره‌وری در کشور فراهم خواهد شد.
این استاد دانشگاه هشدار داد اگر سیاست‌های انرژی کشور اصلاح نشوند، رشد صنعت ایران به بن‌بست می‌رسد. در مقابل، اولویت‌بندی علمی و ایجاد توافق بین مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان برق، هم اثرات منفی خاموشی را کنترل می‌کند و هم نقش کلیدی در افزایش بهره‌وری و امنیت اقتصادی کشور خواهد داشت.
ارسال نظر