به گزارش ایراسین، طبق گزارش «چشم‌انداز اقتصادی و بازار فولاد ۲۰۲۵-۲۰۲۶» انجمن فولاد اروپا EUROFER (سه‌ماهه چهارم)، تولید لوله فولادی در اتحادیه اروپا در سه‌ماهه دوم ۲۰۲۵ برای ششمین فصل متوالی کاهش یافته و با افت ۲ درصدی نسبت به سال گذشته همراه شده است؛ این در حالی است که در سه‌ماهه نخست سال، کاهش ۲.۹ درصدی به ثبت رسیده بود.

با وجود کاهش آهنگ افت تولید، این صنعت همچنان در شرایط ناپایدار و پرآشوبی قرار دارد که از نیمه دوم سال ۲۰۲۲ آغاز شده است.

EUROFER در گزارش خود اعلام می‌کند که پس از دوره احیای پساکرونا، روند مثبت بخش فولاد با جنگ علیه اوکراین، اختلال در زنجیره‌های تأمین و شوک شدید قیمتی انرژی مختل شد؛ شوکی که پیامدهای آن همچنان بازار را تحت تأثیر قرار داده است.

ابهام در هزینه انرژی؛ مهم‌ترین مانع تولید

عدم قطعیت در مورد هزینه انرژی همچنان یکی از عوامل اصلی بازدارنده صنعت لوله‌سازی در اروپا است.
با وجود کاهش تدریجی قیمت گاز و نفت به دلیل کندی رشد اقتصادی جهان، سرمایه‌گذاری در این بخش همچنان ضعیف باقی مانده است.

بزرگ‌ترین آسیب این وضعیت، تعویق پروژه‌های خطوط لوله شریان‌دار (Trunk Pipelines) در اتحادیه اروپا است؛ پروژه‌هایی که یا آغاز آنها به تأخیر افتاده یا تصمیم‌گیری برای توسعه آنها متوقف شده است.

چشم‌انداز محتاطانه برای سال‌های آینده

EUROFER پیش‌بینی می‌کند که: در سال ۲۰۲۵ تولید لوله فولادی در اتحادیه اروپا تنها ۰.۵٪ رشد سالانه داشته باشد و در سال ۲۰۲۶ نیز رشد این صنعت به ۰.۷٪ محدود خواهد شد.

این روند نشان می‌دهد احیای صنعت پس از چند سال افت، بسیار کند خواهد بود و در میان‌مدت نیز موتور محرک قدرتمندی برای رشد پایدار وجود ندارد.

افق تیره برای لوله‌های بزرگ مورد استفاده در نفت و گاز

در بخش لوله‌های بزرگ جوش‌داده مورد استفاده در صنعت نفت و گاز، چشم‌انداز بلندمدت همچنان ضعیف ارزیابی شده است. با گذار اروپا به سمت استفاده گسترده‌تر از زیرساخت‌های LNG، نیاز به اجرای پروژه‌های جدید خطوط لوله کاهش می‌یابد.

در بخش ساخت‌وساز نیز انتظار می‌رود تقاضا ضعیف‌تر شود؛ اما صنایع خودروسازی و مهندسی سطح تقاضای نسبتاً باثباتی را حفظ کرده و تا حدی از ظرفیت تولید حمایت خواهند کرد.

بازگشت تقاضای ظاهری فولاد از سال ۲۰۲۶

طبق پیش‌بینی‌های EUROFER؛ مصرف ظاهری فولاد در اتحادیه اروپا از سال ۲۰۲۶ روند صعودی پیدا خواهد کرد و ۳ درصد افزایش می‌یابد.

این امر منوط به بهبود شرایط صنعتی و کاهش تنش‌های ژئوپلیتیک است؛ عواملی که پیش‌بینی آنها در شرایط فعلی دشوار است. در مقابل، سال ۲۰۲۵ چهارمین سال متوالی کاهش مصرف فولاد در اروپا خواهد بود.