به گزارش ایراسین، چین در فاصله سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۳ بیش از ۲ تریلیون و ۱۷۰ میلیارد دلار وام به کشورهای جهان داده است که بر این اساس، اکونومیست از این وام‌دهنده پنهان گزارش می‌دهد. چین طی دو دهه گذشته، آرام و بی‌صدا به یکی از بزرگ‌ترین وام‌دهندگان نامرئی در جهان تبدیل شده است.

اکونومیست می‌گوید برخلاف نهادهای غربی مانند بانک جهانی یا صندوق بین‌المللی پول، سیاست پکن بر پایه حداکثر مخفی‌کاری است.

تنها ۶ درصد از کل وام‌های چینی «کمک واقعی» به شمار می‌آید. بقیه آن‌ها، وام‌های تجاری، اعتباری و سرمایه‌ای هستند. بسیاری از آن‌ها چندان هم شفاف محسوب نمی‌شوند. یکی از یافته‌های جالب توجه و شوک‌آور اکونومیست این است که آمریکا با ۲۰۲ میلیارد دلار وام، بزرگ‌ترین وام‌گیرنده از چین در سال‌های اخیر بوده است.

این یعنی روابط مالی چین و آمریکا از پیچیده‌ترین روایت‌های سیاسی است. حتی در اوج رقابت تکنولوژیک، شرکت‌ها و نهادهای آمریکایی برای تأمین مالی پروژه‌ها، از اعتبار بانک‌های دولتی چین استفاده کرده‌اند. یکی دیگر از نکات جالب توجه این است که تنها بخش کوچکی از نفوذ مالی چین، مربوط به ابتکار کمربند و جاده می‌شود. در واقع تنها ۲۰ درصد از مجموع وام‌های چینی به این قضیه مربوط می‌شود.

در حال حاضر، بانک‌های تجاری دولتی، موتور اصلی نفوذ پکن به شمار می‌روند. این بانک‌ها به دنبال سود هستند و در نتیجه اخیراً تصمیم گرفته‌اند که اقتصادهای باثبات و شرکت‌های بزرگ را مورد توجه خود قرار دهند. به همین دلیل است که وام‌ها روانه اقتصادهای ثروتمند می‌شوند.

نفوذ مالی چین می‌تواند منجر به تغییر موازنه قدرت در جهان شود. همچنین مانع نفوذ واقعی شرکت‌های غربی خواهد شد. در نهایت، بدهی کشورها، قدرت چانه‌زنی چین را بالا می‌برد و وابستگی بلندمدت سیاسی را به همراه می‌آورد.