به گزارش ایراسین، چین در حال اتخاذ رویکردی سنجیده و تدریجی برای اصلاح صنعت فولاد خود است؛ رویکردی که بهبود چشم‌انداز شرکت‌های پیشرفته را هدف قرار می‌دهد، اما از صدور دستورهای قاطع برای کاهش تولید، که برای کوچک‌سازی فوری عرضه ضروری است، خودداری می‌کند.

خلاصه پیش‌نویس برنامه پنج‌ساله آینده چین حاوی وعده‌هایی برای افزایش مصرف داخلی و نوآوری در اقتصاد بود. با این حال، کارزار ضدرقابت و مقابله با ظرفیت مازاد، که به ویژه در بخش فولاد آغاز شده، کمتر از حد انتظار مورد توجه قرار گرفته است.

سخت‌گیری تدریجی به جای دستور کاهش فوری

به نظر می‌رسد پکن به جای اعمال فشار فوری، متعهد به سخت‌گیری تدریجی بر فولادسازان است؛ اقدامی که طی سال‌ها اجرا خواهد شد. وزارت صنعت چین در اکتبر مقررات سخت‌گیرانه‌ای برای کنترل ظرفیت تولید پیشنهاد کرد که طبق آن حذف ظرفیت‌های موجود باید بیش از ۱.۵ برابر ظرفیت‌های جدید در حال احداث باشد.

طرح‌هایی که شامل نوسازی کارخانه‌ها شوند، از شرایط بهتری برخوردار خواهند بود و برخی از قطب‌های اصلی تولید فولاد نیز از افزودن ظرفیت جدید منع شده‌اند.

تمرکز بر تولید فولاد با ارزش افزوده بالا

اعمال محدودیت بر گسترش ظرفیت، به جای تعطیلی کارخانه‌های ضعیف، کمکی به کارخانه‌هایی که از بحران بازار مسکن آسیب دیده‌اند، نمی‌کند. با این حال، ترویج تولید فولاد با ارزش افزوده بالا در مقابل محصولات خام، مانند میلگرد ساختمانی، نشان می‌دهد شرکت‌هایی که توانایی تخصصی‌سازی تولید دارند، از این سیاست سود خواهند برد.

تاماس گوتیرز، تحلیلگر شرکت Kallanish Commodities Ltd، گفت: «چشم‌انداز صنعت برای برترین تولیدکنندگان روشن‌تر به نظر می‌رسد. آن‌ها می‌توانند در ارتقای کیفیت و نوآوری مورد حمایت قرار گیرند، در راستای گرایش کلی چین به ارتقای ظرفیت تولید در کل اقتصاد.»

چین ممکن است اهداف عددی تولید یا ظرفیت را در نشست سالانه کنگره ملی خلق در ماه مارس اعلام کند. با این حال، هیچ دستور کاهش مستقیم تولیدی صادر نشد و کارخانه‌ها مجبور شدند تولید خود را بر اساس تقاضای داخلی محدود و حاشیه سود بهبود یافته تنظیم کنند.

نتیجه این رویکرد، کاهش تولید سالانه فولاد چین به زیر یک میلیارد تُن برای نخستین بار در شش سال گذشته است.

نقش تقاضا در آینده صنعت

صرف‌نظر از سیاست دولت برای مدیریت عرضه، تقاضا نقش تعیین‌کننده‌ای در شکل‌دهی به آینده صنعت فولاد خواهد داشت. برنامه پنج‌ساله چین به مجموعه‌ای از پروژه‌های بزرگ عمرانی اشاره دارد که می‌توانند تقاضا را تحریک کنند.

صادرات فولاد؛ نقطه روشن اما با چالش

صادرات فولاد همچنان نقطه قوت عملکرد فولادسازان چینی است، اما آینده آن نامطمئن به نظر می‌رسد، زیرا جهان به سیاست‌های حمایت‌گرایانه بیشتری گرایش پیدا می‌کند. بانک گلدمن ساکس پیش‌بینی کرده است که صادرات فولاد چین در سال آینده ۸ درصد کاهش یابد، هرچند این میزان هنوز دومین حجم صادراتی بزرگ تاریخ چین خواهد بود.

با این حال، سهم فزاینده‌ای از فولادی که صادر می‌شود، شامل محصولات نهایی باکیفیت بالا نیست، موضوعی که نشان‌دهنده جای پیشرفت در ارتقای فناوری و کیفیت تولید است. فلورنس سان، تحلیلگر شرکت Macquarie Group Ltd، گفت: «اگر به صادرات چین در سال جاری نگاه کنید، رشد عمدتاً از محل فولاد نیمه‌نهایی مانند بیلت‌ها بوده است.»