فولاد

جهان در آستانه تحولی بزرگ در صنایع فولاد و سیمان است؛ حرکت به سمت تولید مواد با انتشار تقریباً صفر، نیازمند سرمایه‌گذاری عظیم، سیاست‌های دولتی هدفمند و همکاری بین‌المللی برای رسیدن به اهداف خنثی‌سازی کربن تا سال ۲۰۵۰ است. باشگاه اقلیم با پیشنهاد اهداف مشخص برای سهم بازار مواد کم‌انتشار تا ۲۰۳۵، تلاش می‌کند مسیر صنعت را هموار و سیگنال‌های بازار را تقویت کند.

به گزارش ایراسین، جهان برای دستیابی به اهداف جهانی خنثی‌سازی کربن نیازمند توسعه گسترده بازار مواد با انتشار تقریباً صفر است. صنایع فولاد و سیمان، با سهم مستقیم ۱۴٪ از انتشار جهانی انرژی و فرایندها در این مسیر نقش محوری دارند. تولیدکنندگان پیشرو در حال ایجاد استانداردها و سیستم‌های برچسب‌گذاری برای این مواد هستند، اما ظرفیت اعلام‌شده تا سال ۲۰۳۰ تنها کسری از نیاز واقعی را پوشش می‌دهد.

نقش حیاتی سیاست‌های دولتی

موانع عمده در مسیر توسعه این بازارها، هزینه بالا و ریسک سرمایه‌گذاری است، سیاست‌های هدفمند دولتی، هم در سمت تقاضا و هم در سمت عرضه می‌توانند با ایجاد بازارهای اولیه و کاهش ریسک، رشد سریع مواد با انتشار تقریباً صفر را ممکن سازند. سیاست‌های تقاضا، مانند خرید عمومی سبز، قراردادهای تضمین تفاوت قیمت و استانداردهای اجباری انتشار، می‌توانند انگیزه برای تولیدکنندگان ایجاد کنند. در سمت عرضه، سرمایه‌گذاری‌های جدید، زیرساخت‌های کم‌انتشار و فناوری‌های قابل ارتقا به انتشار صفر می‌توانند تحول سریع‌تر را ممکن کنند.

همکاری بین‌المللی؛ کلید تسریع تغییر

بازارهای صنعتی به‌دلیل ماهیت جهانی خود و نیاز به پروژه‌های سرمایه‌ای بزرگ، نیازمند همکاری بین‌المللی هستند. هماهنگی در تعهدات تقاضا و عرضه می‌تواند ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش دهد و اندازه بازارها را افزایش دهد. تبادل دانش، مشارکت مالی بین‌المللی و هماهنگی سیاست‌ها از جمله اقدامات مهم برای کاهش هزینه و سرعت‌بخشی به توسعه فناوری‌هاست.

ابتکار پیشنهادی باشگاه اقلیم

باشگاه اقلیم می‌تواند با ایجاد یک تعهد جمعی برای بازارهای فولاد و سیمان با انتشار تقریباً صفر، سیگنال‌های بازار قوی ارسال کند، نمونه پیشنهادی شامل اهداف مشخص و زمان‌بندی‌شده برای سال ۲۰۳۵ است:

۳۵٪ سهم بازار فولاد با انتشار تقریباً صفر

۲۵٪ سهم بازار سیمان با انتشار تقریباً صفر

برای تحقق این اهداف، چهار محور اقدام پیشنهاد شده است:

۱. ایجاد تقاضای مواد با انتشار صفر: افزایش خرید عمومی سبز و حمایت از خرید بخش خصوصی

۲. گسترش تولید: سرمایه‌گذاری در پروژه‌های پیشگام، توسعه زیرساخت‌ها و همکاری بین‌المللی

۳. تشویق ظرفیت‌های جدید به قابلیت انتشار صفر: الزام برنامه‌ها و فناوری‌های قابل ارتقا به انتشار صفر

۴. کاهش تولید و استفاده از مواد با انتشار بالا: بازنشستگی یا بازسازی نیروگاه‌های سنتی، حذف یارانه‌ها و محدودیت خرید مواد پرانتشار

حرکت هماهنگ و هدفمند دولت‌ها و بازیگران بین‌المللی با حمایت از بازار و فناوری‌های نوین، می‌تواند مسیر صنایع پرانتشار به سمت انتشار تقریباً صفر را هموار کند و اهداف خنثی‌سازی کربن تا میانه قرن را تحقق بخشد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =