اردشیر سعد محمدی

اردشیر سعدمحمدی، مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات، با هشدار نسبت به خطر مازاد عرضه فولاد در سه سال آینده، تأکید کرد که صنعت فولاد ایران در آستانه ورود به مرحله‌ای سرنوشت‌ساز قرار دارد؛ مرحله‌ای که بدون بازآفرینی ساختار تصمیم‌سازی، نوسازی تکنولوژی و تعریف سازوکارهای نوین تجارت و صادرات، می‌تواند دستاوردهای سرمایه‌گذاری‌های کلان سال‌های اخیر را به خطر اندازد. او در گفت‌وگو با ایراسین تصریح کرد: «ساختار فعلی سیاست‌گذاری در کشور، متعلق به سالها پیش است و دیگر پاسخگوی شرایط رقابت جهانی نیست؛ برای مدیریت هوشمند زنجیره فولاد، نیاز به تفکر تازه، نهاد متمرکز و سیاست‌گذاری مبتنی بر ثروت‌آفرینی داریم.»

به گزارش ایراسین، اردشیر سعدمحمدی، مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات، در حاشیه بیست و هفتمین نمایشگاه و سمپوزیوم فولاد کیش در گفت‌وگو با خبرنگار ایراسین اظهار کرد: برگزاری همایش‌ها و سمپوزیوم‌ها، زمینه‌ساز تبادل افکار و تجربه‌ها در راستای حل مشکلات و بهبود شرایط صنعت فولاد است. بر اساس تحلیل‌های موجود، ظرفیت تولید فولاد در کشور طی سه سال آینده به‌طور چشمگیری افزایش خواهد یافت؛ با این حال، تاکنون برنامه‌ریزی و مدیریت بازارسازی برای مصرف داخلی و صادرات به شکل مناسب انجام نشده است. این موضوع می‌تواند در سال‌های آینده منجر به مازاد عرضه نسبت به تقاضای کل بازار داخلی و صادرات شود و کاهش قیمت‌ها در بازار، نسبت به سرمایه‌گذاری‌های انجام شده، توسط تولیدکنندگان رقم بخورد. بنابراین، ضرورت دارد از هم‌اکنون برنامه‌ریزی و مدیریت استراتژیک برای سه تا چهار سال آینده صورت گیرد و سازوکارهای جدیدی برای تجارت فولاد تعریف شود.

وی با تأکید بر ضرورت توجه به چند نکته مهم در صنعت فولاد گفت: میزان تولیدات کشور در مقایسه با شرایط بازار صادراتی با چالش‌هایی مواجه است و این موضوع عمدتاً از منظر قیمتی و بازگشت ارز محسوس است. تفاوت نرخ ۷۰ هزار تومان در مقایسه با نرخ بیش از ۱۰۰ هزار تومانی بازار ارز دوم (مرکز مبادله) باعث کاهش صادرات کشور شده و توجه به این مسئله ضروری است. سیستم فعلی تصمیم‌سازی در کشور یک ساختار سنتی است که مربوط به ۲۷ سال پیش می‌شود. ما نیازمند ساختاری نوین هستیم که بر اساس شرایط روز دنیا، تجارت بین‌المللی و تولیدات تنظیم شده باشد. این تغییر ساختار برای سیاست‌گذاری‌های مناسب و سریع ضروری است.

مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات عنوان کرد: ایجاد یک تشکیلات متمرکز و پویا برای تصمیم‌گیری در کل زنجیره تولید فولاد، قیمت‌گذاری و برنامه‌ریزی فروش اهمیت دارد، زیرا تصمیمات امروز ممکن است با شرایط فردا متفاوت باشد.

حرکت فولاد به‌سوی نوآوری

سعدمحمدی همچنین به تغییرات تکنولوژیک در بازار جهانی اشاره کرد و گفت: جهان به سمت تولید فولاد و آلیاژهای خاص با کیفیت‌های متنوع حرکت کرده است. برای مثال، ورق‌های فولادی امروز سبک‌تر و با مقاومت فشاری و کششی بالاتر تولید می‌شوند و این موضوع به وضوح در صنعت خودرو مشاهده می‌شود. اگر تغییرات تکنیکی را در دستور کار قرار ندهیم، احتمال کاهش سهم بازار صادراتی در چند سال آینده بسیار بالاست. به غیر از مشکلات ساختاری، نکته‌ای که باید به آن توجه کنیم این است که برای داشتن فولادهای با کیفیت و آلیاژهای خاص، پتانسیل آن در کشور وجود دارد. ما در حال حاضر منابعی مثل تیتان، تنگستن، وانادیوم، مولیبدن و عناصر نادر خاکی برای تولید فولادهای خاص را در کشور داریم. ایران می‌تواند تولیدکننده این محصولات در خاورمیانه باشد. این تنوع محصولات معدنی باید به‌صورت حرفه‌ای استفاده شود. ایران می‌تواند هاب تولید فروآلیاژها در خاورمیانه باشد.

وی عنوان کرد: خوشبختانه مجموعه شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن توانسته عناصر نادر خاکی را به تفکیک ۱۷ عنصر جدا کند که با دو مورد از این عناصر هفته گذشته توانستیم فلز تولید کنیم. بنابراین امکان تولید فولادهای آلیاژی خاص و امکان صادرات آن با تغییر تکنیکی قابل برنامه‌ریزی است و نیازمند سیاست‌گذاری حرفه‌ای می‌باشد.

ثروت‌آفرینی محور سیاست‌گذاری

مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات درباره اهمیت آموزش توضیح داد: آموزش برای تغییر تکنیکی قطعاً باید در دستور کار باشد. پرسنل باید آموزش حرفه‌ای ببینند، زیرا این نیروی انسانی است که امکان تغییرات را فراهم می‌کند. فقط دانستن و خواستن کافی نیست بلکه باید نیروهایی داشته باشیم که بتوانند برنامه‌ها را به لحاظ هدفمندی که برنامه‌ریزی شده، اجرا کنند. این مسئله حتماً باید مورد توجه قرار گیرد.

سعدمحمدی درباره سیاست‌گذاری‌های کلان گفت: سیاست‌گذاری‌های کلان در بخش معدن و فولاد باید به بخش خصوصی و دولتی سپرده شود و یک تشکیلات جدید و برنامه‌ریزی جدید برای کل این ساختار در کشور ایجاد شود. این نوع مدیریت فعلی، مدیریت رفتار اقتصادی نیست. امروز تمام تکنیک‌های تولید باید در خدمت اقتصاد باشد؛ یعنی اقتصاد باید به گونه‌ای رقم بخورد که تشکیلات فنی ما تحت کنترل آن باشد. نکته مهم دیگر، ثروت‌آفرینی است؛ باید به این مسئله دقت کنیم، زیرا مقوله ثروت‌آفرینی می‌تواند نقطه عطف تصمیمات فنی ما باشد و به آن توجه بیشتری شود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: ما قطعاً نیازمند تغییر نگرش، تغییر ساختار، تغییر فکر و تغییر شرایط در بازاریابی خارجی هستیم تا بتوانیم با برنامه‌ریزی منسجم و مدیریت مشخص برای بخش فولاد، مسیر جدیدی را رقم بزنیم. این مسیر باید به گونه‌ای باشد که ظرفیت تولید، که ظرف چهار سال آینده احتمالاً به بیش از ۷۰ میلیون تن می‌رسد، به خوبی کنترل و مدیریت شود و سرمایه‌گذاری‌ها در جهت مثبت هدایت شوند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =