به گزارش خبرنگار ایراسین، اداره مدیریت اراضی (BLM) وابسته به وزارت کشور آمریکا، مزایده رقابتی یک قطعه بزرگ از املاک معدنی فدرال به مساحت ۱۴ هزار و ۵۰ جریب را در شهرستان توسکالوسا، آلاباما برگزار کرد. این دارایی زیرزمینی که سال‌ها در مالکیت عمومی بود، اکنون به بخش خصوصی منتقل شد تا ظرفیت اقتصادی و صنعتی بالقوه آن آزاد شود. هدف اصلی این قرارداد، استخراج حدود ۵۳ میلیون تن زغال‌سنگ متالورژیکی ممتاز است؛ منبعی غیرقابل جایگزین برای عملیات کوره بلند در تولید فولاد. این نوع زغال‌سنگ، متفاوت از زغال‌سنگ حرارتی مورد استفاده در تولید برق، طی فرایند کُک‌سازی به کُک تبدیل می‌شود؛ منبع اصلی کربن برای احیای سنگ‌آهن به آهن مذاب.
با نهایی شدن این فروش، دسترسی به مواد اولیه صنعت فولاد، که زیربنای زیرساخت‌های ملی از پل‌ها و ساختمان‌ها تا خودروسازی و صنایع دفاعی است، تقویت می‌شود. کل فرایند تحت چارچوب قانونی «قانون اجاره معدنی» و اصلاحات آن اجرا شد، با رعایت رقابت در مزایده و الزامات ارزیابی زیست‌محیطی. «این مزایده نمونه دیگری از اجرای تعهد رئیس‌جمهور ترامپ برای آزادسازی انرژی آمریکا، تقویت اقتصادهای روستایی و تضمین بازگشت منصفانه برای مردم ایالات متحده است»، داگ بورگوم، وزیر کشور، در توصیف این اقدام گفت.
یکه تازه انحصار متالورژیکی
تمام زمین‌های مزایده شده توسط Warrior Met Coal Mining, LLC خریداری شد که در هر دو بلوک عرضه شده بالاترین پیشنهاد را ارائه داد. این شرکت با پیشنهاد برنده مجموع ۴۶,۸۱۶,۰۰۰ دلار، موقعیت غالب خود را در منطقه کلیدی تولید زغال‌سنگ متالورژیکی ممتاز تثبیت کرد. این خرید استراتژیک، امنیت منابع بلندمدت را برای شرکت تضمین و عمر عملیاتی معادن مجاور را افزایش می‌دهد، جایگاه شرکت را به‌عنوان تأمین‌کننده محوری فولاد جهان تثبیت می‌کند. زیرساخت‌های موجود و تخصص این شرکت در لایه زغال‌سنگ Blue Creek، معروف به ناخالصی پایین و مقاومت بالای کُک، امکان بهره‌برداری سریع و سودآور را فراهم کرده است. این تمرکز ذخایر در دست یک بازیگر باسابقه، ریسک اکتشاف در کوتاه‌مدت را کاهش و مسیر تولید را روان‌تر می‌کند.
تأثیرات مالی گسترده
آثار مالی این مزایده فراتر از ۴۶.۸ میلیون دلار اولیه است و کانال درآمدی چندده‌ساله برای خزانه فدرال و ایالت آلاباما ایجاد می‌کند. طبق قانون، پرداخت‌های حق‌الامتیاز از تولید زغال‌سنگ به‌طور مساوی (۵۰/۵۰) بین دولت فدرال و ایالت تقسیم می‌شود. این حق‌الامتیاز بر اساس درصدی از ارزش ناخالص ماده معدنی تولید شده محاسبه می‌شود و به قیمت بازار و حجم تولید وابسته است. ایالت همچنین از مالیات برداشت منابع غیرقابل‌تجدید (Severance Tax) بهره‌مند می‌شود که برای خدمات عمومی، آموزش و پروژه‌های زیرساختی کاربرد دارد. اجاره سالانه نیز تا آغاز تولید باید پرداخت شود، و این درآمد حتی قبل از استخراج عملی برقرار است.
دستور اجرایی آزادسازی انرژی آمریکا
این رویداد نتیجه مستقیم سیاست‌های سطح بالای اجرایی، به‌ویژه فرمان اجرایی شماره ۱۴۱۵۴ با عنوان “آزادسازی انرژی آمریکا”، است که در دولت ترامپ صادر شد. این فرمان، آژانس‌های فدرال را ملزم می‌کند که موانع مقرراتی بر سر راه توسعه انرژی داخلی، از جمله سوخت‌های فسیلی مانند زغال‌سنگ متالورژیکی، برطرف کنند. وزارت کشور تحت این ابلاغ، ارزیابی‌های زیست‌محیطی را ساده و زمان بررسی‌ها را کوتاه کرده، و قطعات وسیعی از اراضی معدنی فدرال را برای اجاره عرضه کرده است.
پشتوانه قانونی تازه
قانون جامع موسوم به «One Big Beautiful Bill Act» نیز مبنای قانونی این فروش را محکم کرده است. این قانون الزام به برگزاری منظم مزایده‌های اجاره زغال‌سنگ و جلوگیری از توقف‌های غیررسمی را ایجاد کرده و نرخ حق‌الامتیاز فدرالی را کاهش داده است؛ اقدامی که موافقان آن را مشوق حیاتی برای صنعت می‌دانند و مخالفانش آن را یارانه‌ای برای سوخت آلاینده. همچنین فرایند بررسی مزایده را کوتاه کرده و بخشی از اختیار را به نهادهای ایالتی واگذار کرده است.
حمایت از صنعت فولاد آلاباما
بیشتر این زغال‌سنگ به صنعت فولاد خواهد رفت که هنوز برای تولید فولاد خام از سنگ‌آهن، وابسته به کوره بلند و کوره دمش اکسیژن است. زغال‌سنگ Blue Creek به دلیل تولید کُک با مقاومت بالا، ارزش صنعتی ویژه‌ای دارد و از جمله به تأمین مجتمع‌های فولادی بزرگ مانند کارخانه U.S. Steel در بیرمنگام کمک می‌کند. این تأمین داخلی از مخاطرات زنجیره تأمین جهانی می‌کاهد و امنیت مواد اولیه حیاتی را تضمین می‌کند.
هزینه کربنی این قرارداد
با وجود موفقیت صنعتی، این مزایده تعهدی بلندمدت به انتشار کربن در پی دارد. استخراج، حمل و کُک‌سازی زغال‌سنگ و استفاده از آن در تولید فولاد، فرایندی با شدت بالای انتشار CO₂ و سایر آلاینده‌ها است. هرچند فناوری‌های نوینی مانند جذب و ذخیره کربن یا کاهش مستقیم با هیدروژن در دست توسعه‌اند، هنوز در مقیاس صنعتی غیراثبات شده باقی مانده‌اند. این قرارداد، عملاً انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط با زغال‌سنگ را برای چند دهه آینده قفل می‌کند.
به‌گزارش وزارت کشور آمریکا، تحلیل OREACO نشان می‌دهد که برخلاف تصور گذار سریع به انرژی پاک، سرمایه‌گذاری‌های سیاست‌محور در صنایع پایه وابسته به سوخت‌های فسیلی همچنان جریان دارد. تعهد به ۵۳ میلیون تن زغال‌سنگ متالورژیکی، آینده‌ای چنددهه‌ای برای صنعت فولاد فرض می‌گیرد که در مدل‌های ساده‌شده گذار انرژی مغفول می‌ماند. این روند، تامین زنجیره داخلی از معدن تا کارخانه را تضمین ولی در عین حال چالش اقلیمی آن را نیز تداوم می‌بخشد.
ارسال نظر