به گزارش خبرنگار ایراسین، فولادسازان ترکیه در گفت‌وگو با خبرگزاری آنادولو خواستار اقدامات فوری برای مقابله با واردات فولاد دامپینگ شدند.

نمایندگان صنعت متالورژی معتقدند محصولات فولادی ارزان‌قیمت و بی‌کیفیت وارداتی از چین و برخی کشورهای شرق آسیا که با یارانه‌های دولتی حمایت می‌شوند، رقابت ناعادلانه ایجاد کرده و بهره‌برداری از ظرفیت تولید فولاد در ترکیه را کاهش داده است.

ویسل یایان، دبیرکل انجمن تولیدکنندگان فولاد ترکیه (TCUD)، گفت رشد بالای صادرات فولاد از چین، روسیه، هند و برخی کشورهای دور شرق به بازار ترکیه، که نتوانسته‌اند با وجود سیاست‌های حمایتی آمریکا، اتحادیه اروپا و دیگر کشورها در بازارهای دیگر جای پایی پیدا کنند، به تولید داخلی آسیب زده است. ظرفیت ۶۰ میلیون تنی تولید فولاد ترکیه همچنان تا حد زیادی بلااستفاده مانده است.

او به‌ویژه اشاره کرد که واردات فولاد از چین از سال ۲۰۲۰ تاکنون ده برابر شده است. محدود شدن نرخ بهره‌برداری از ظرفیت تولید به دلیل افزایش واردات، باعث تعویق یا لغو سرمایه‌گذاری‌های جدید توسط فولادسازان ترکیه‌ای شده و این امر بر توان بالقوه رشد پایدار این صنعت اثر منفی گذاشته است.

یایان همچنین خاطرنشان کرد که گاهی کیفیت و استاندارد محصولات فلزی وارداتی از چین و شرق آسیا محل تردید است. تفاوت بین محموله‌ها و عدم اطمینان به اعتبار گواهی‌ها از جمله مشکلات پرتکرار این واردات است.

هالوک کایاباشی، مدیرعامل هلدینگ کیبار، که در حوزه نورد آلومینیوم فعالیت می‌کند، گفت کالاهای دامپینگ که قیمت آن‌ها به لطف یارانه‌های دولتی در کشورهایی مثل چین و اندونزی پایین‌تر از هزینه تمام‌شده است، محیط رقابتی بی‌ثباتی در بازار ترکیه ایجاد می‌کند.

او بر لزوم به‌کارگیری ابزارهای دفاع تجاری برای جلوگیری از رقابت ناعادلانه تأکید کرد، اما افزود که تعرفه‌های ضد دامپینگ به‌تنهایی برای حفاظت از این بخش کافی نیست. به گفته او، کنترل مؤثر مبدأ کالا، تقویت کنترل کیفیت، و ترجیح دادن محصولات داخلی در مناقصات و خریدهای دولتی از اهمیت بالایی برخوردار است. افزون بر این، باید از صنعتگران ترکیه با اعطای تسهیلات اعتباری مناسب و سازوکارهای حمایتی انگیزشی پشتیبانی شود.

اوغور دالبلر، مدیرعامل چولاق‌اوغلو متالورژی، هشدار داد که اگر نرخ بهره‌برداری از ظرفیت به کمتر از ۷۵ درصد برسد، بخش متالورژی ترکیه رقابت‌پذیری خود را از دست خواهد داد. به گفته او، در دو سال گذشته شرکتش مجبور بوده با نرخ کمتر از ۶۰ درصد فعالیت کند.

او گفت: «در این شرایط نه تنها سرمایه‌گذاری اصلاحی غیرممکن است بلکه حفظ وضعیت موجود نیز به چالش جدی بدل شده است. صنعت فولاد باید هر سال سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی انجام دهد تا فقط وضعیت موجود حفظ شود. اگر اقدامات لازم صورت نگیرد، صنعت فولاد ترکیه آسیب‌های جبران‌ناپذیری خواهد دید.»

در دوره ژانویه تا ژوئیه امسال، صنعت فولاد ترکیه تولید فولاد خود را نسبت به مدت مشابه سال ۲۰۲۴، به میزان ۰.۹ درصد کاهش داد و به ۲۱.۴۸ میلیون تن رساند. تولید چدن نیز در این مدت با افت ۱۲.۵ درصدی سالانه، به ۵.۲۹ میلیون تن رسیده است.