به گزارش ایراسین به نقل از ایرنا، طبق گزارش‌های منتشر شده، صنعت سیمان ایران از ابتدای سال ۱۴۰۳ با محدودیت‌های شدید انرژی مواجه شده است. این محدودیت‌ها که بین ۲۵ تا ۵۰ درصد ظرفیت تولید را تحت تأثیر قرار داده، منجر به نیمه تعطیلی بسیاری از کارخانه‌ها شده است. صنعتگران امیدوارند با کاهش پیک مصرف برق تا پایان شهریور ماه، شرایط برای بازیابی تولید و تجارت فراهم شود.

قطعی برق زودهنگام و تشدید ناترازی انرژی
بر خلاف سال‌های گذشته که قطعی برنامه‌ریزی شده برق برای صنایع بزرگ از اوایل خرداد ماه آغاز می‌شد، امسال این محدودیت‌ها یک ماه زودتر و از اردیبهشت ماه اعمال شد. این تصمیم که ناشی تشدید ناترازی انرژی است، ضربه سنگینی به پیکر صنعت سیمان و دیگر صنایع وابسته وارد کرد. هرچند ریشه این مشکل به دو دهه اخیر بازمی‌گردد، اما اکنون آثار آن به صورت کاهش تولید، اختلال در تجارت و تهدید اشتغال نمایان شده است.

انجمن صنفی صنعت سیمان اعلام کرده که کارخانه‌های این صنعت با قطعی‌های ۱۲ ساعته برق مواجه بوده‌اند. این قطعی‌ها با خاموشی اجباری کوره‌ها همراه شده و روند تولید را به شدت مختل کرده است. آمارها نشان می‌دهد در دو ماه نخست امسال، سوخت مصرفی صنعت سیمان با ۱۰ درصد کاهش به حدود ۹۳۶ میلیون مترمکعب رسیده است.

پیامدهای بحران انرژی برای صنعت سیمان
از مهم‌ترین تبعات ناترازی انرژی در این صنعت، می‌توان به کاهش ظرفیت تولید، کمبود و التهاب در بازار سیمان، افزایش قیمت‌ها و کاهش صادرات و ارزآوری اشاره کرد. با وجود ظرفیت اسمی تولید ۹۰ میلیون تنی سیمان در کشور، تولید این صنعت در سال ۱۴۰۳ به دلیل خاموشی‌های پی در پی به ۷۲ میلیون تن رسید. ادامه این روند در سال جدید نیز تاب‌آوری صنعت سیمان را کاهش داده است.

چالش دوگانه برق و گاز
صنعت سیمان در فصل تابستان با قطعی برق و در فصل زمستان با کمبود گاز مواجه است. در شرایط محدودیت گاز، کارخانه‌های سیمان مجبور به استفاده از سوخت مازوت هستند که علاوه بر مشکلات فنی، نگرانی‌های زیست‌محیطی نیز به همراه دارد.

اظهارات دبیر انجمن صنعت سیمان
اکبر الوندیان، دبیر انجمن صنعت سیمان، آخرین وضعیت این صنعت را تشریح کرد:

• هم‌اکنون صنعت سیمان با قطعی برق و محدودیت‌های ۴۰ تا ۵۰ درصدی مواجه است.

• اگرچه در مردادماه تغییری در وضعیت قطعی برق ایجاد نشد، اما پیش‌بینی می‌شود این محدودیت‌ها تا ۱۵ شهریورماه ادامه یابد و پس از آن بهبود یابد.

• در سه ماه نخست امسال با افت ۱۰ درصدی تولید مواجه بودیم که در تیرماه تا حدی جبران شد، اما مردادماه نیز شرایط مطلوب نبود.

الوندیان به راهکارهای احتمالی خروج از این بحران اشاره کرد:

• سرمایه‌گذاری در احداث نیروگاه‌های تجدیدپذیر بر اساس ماده ۱۶ قانون جهش تولید دانش‌بنیان که بر اساس آن صنعت سیمان مکلف شده ظرف پنج سال حدود پنج درصد از انرژی مورد نیاز خود را از طریق نیروگاه‌های حرارتی و خورشیدی تأمین کند.

• هم‌اکنون صنعتگران اقدام به ساخت ۶۰ مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر کرده‌اند که نیمی از آن به بهره‌برداری رسیده و نیمی دیگر در دست احداث است.

• استفاده از راهکارهای دیگر مانند تولید برق از بازیافت حرارتی دودکش‌ها و تولید سیمان‌های آمیخته که به دلیل هزینه‌بر بودن با وقفه مواجه شده‌اند.

به نظر می‌رسد حل بحران انرژی در صنعت سیمان نیازمند عزم جدی مسئولان و صنعتگران برای سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر و بهینه‌سازی مصرف است. تا زمانی که زیرساخت‌های انرژی کشور مقاوم‌سازی نشود، صنایع انرژی‌بری مانند سیمان در معرض تهدیدهای جدی خواهند بود.