پایگاه خبری تحلیلی ایراسین، ما در بودجه کشور، هزینه‌های زیادی داریم که نه به تولید کمک می‌کنند، نه به رفاه مردم، و نه به بهبود خدمات دولت، چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی. اگر حاکمیت به این نتیجه برسد که باید هزینه‌های اضافی را حذف کند، از آنجا که بسیاری از افراد در این بخش‌ها شاغل هستند، این کار باید به‌صورت تدریجی و برنامه‌ریزی‌شده انجام شود. مهم‌ترین گام، ایجاد این تفکر است که بخش زیادی از هزینه‌های جاری غیرضروری‌اند. حتی اگر فروش نفت به وضعیت مطلوب بازگردد، باز هم این هزینه‌های اضافی باید از بودجه حذف شوند. اکنون که درآمدهای نفتی کشور محدود است، بهترین فرصت فراهم شده تا یک‌بار برای همیشه این هزینه‌های مازاد را کاهش دهیم.

مشکل اصلی ما، نوع نگرش و نظام ارزشی حاکم بر فرآیند تخصیص بودجه است، که رویکردی توسعه‌محور ندارد. در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی، معیشت و رفاه مردم در اولویت نیست و این مساله باعث شده نه‌تنها کارآمدی سیستم کاهش یابد، بلکه حتی ایدئولوژی تصمیم‌گیران نیز تضعیف شود. در نهایت، ناکارآمدی این تصمیمات به حدی بوده که نه‌تنها جذابیتی برای تفکرات خود ایجاد نکرده‌اند، بلکه حتی برخی از همفکرانشان را نیز از دست داده‌اند.

به نظر می‌رسد، مشکل اصلی ما تفکری است که به موضوعاتی از جمله تخصیص بودجه، به شکل توسعه محور نگاه نمی‌کند. درواقع معیشت و رفاه مردم، با فاصله زیادی از افکار تصمیم‌سازان قرار دارد.