به گزارش خبرنگار ایراسین، ورود تیم‌های صنعتی به ورزش و به‌خصوص فوتبال به چند سال و چند دهه پیش برنمی‌گردد و از ابتدای پیدایش فوتبال، صنعتی‌ها علاقه فراوانی به سرمایه‌گذاری در ورزش از خودشان نشان داده‌اند.

بارزترین نمونه آن، منچستریونایتد و آرسنال تیم‌های پرطرفدار و پرافتخار انگلیسی هستند که پیدایش خودشان را مدیون علاقه کارگران صنعتی بوده‌اند.

نمونه‌های پرشماری در سرتاسر دنیا هستند که یا توسط کارخانجات صنعتی تأسیس شده‌اند، یا سرمایه عمده‌شان توسط صنعتی‌ها تأمین می‌شود و یا این‌که سهامدارشان یک شرکت یا کارخانه معروف و موفق صنعتی یا فولادی هستند.

در ایراسین، مطالبی خواندنی درباره پیداش، اداره یا سرمایه‌گذاری تیم‌هایی در این کره خاکی به مرور منتشر خواهد شد تا بیشتر با نفوذ و تأثیرگذاری صنعتی‌ها در دنیای ورزش و بیشتر فوتبال، آشنا شوید.

فوتبال کره جنوبی دهه به دهه پیشرفت کرد و این پیشرفت را مدیون سرمایه‌گذاری صنعت در ورزش هستند. یکی از شناخته‌شده‌ترین تیم‌هایی که توسط شرکتی فولادی تأسیس شده «پوهانگ استیلرز» است؛ تیمی که حالا از مطرح‌ترین‌ها و پرافتخارترین‌های کره جنوبی به شمار می‌رود.

پوسکو با بیش از نیم‌قرن سابقه

پوسکو (POSCO)، که نام کامل آن شرکت آهن و فولاد پوهانگ (Pohang Iron and Steel Company) است، یکی از پیشتازان صنعت فولاد در کره جنوبی به‌شمار می‌رود. این شرکت در سال ۲۰۱۵ با تولید تقریبی ۴۲ میلیون تن فولاد خام، جایگاه چهارم را در میان بزرگ‌ترین تولیدکنندگان فولاد جهان به خود اختصاص داد. همچنین در سال ۲۰۱۰ از نظر ارزش بازار، به‌عنوان برترین شرکت فولادسازی در سطح جهان شناخته می‌شد.

پوسکو در سال ۱۹۶۸ توسط پارک تائه-جون بنیان‌گذاری شد و از آن زمان، به یکی از نمادهای صنعتی کره جنوبی تبدیل شده است. در فهرست فورچون جهانی ۵۰۰ سال ۲۰۱۲، این شرکت رتبه ۱۴۶ را در میان بزرگ‌ترین شرکت‌های بین‌المللی کسب کرد.

این غول فولادی با شرکت آمریکایی یو.اس. استیل نیز وارد همکاری شد و حاصل آن، تأسیس شرکت مشترک USS-POSCO در پیتسبورگِ کالیفرنیا بود.

دفتر مرکزی پوسکو در شهر پوهانگ کره جنوبی قرار دارد. سهام این شرکت در بازارهای مهمی چون بورس لندن، بورس کره، بورس توکیو و بورس نیویورک عرضه می‌شود. در میان رقبای اصلی پوسکو می‌توان به شرکت‌های مطرحی مانند آرسلور میتال، تاتا استیل، تیسن‌کروپ و ان‌ال‌ام‌کی اشاره کرد.

تیم‌داری در شرق کره جنوبی

باشگاه فوتبال داهان جونگ‌سوک، که در سال ۱۹۵۶ تأسیس شد، نخستین تیم فوتبال بی‌کار (غیر وابسته به شرکت‌ها یا سازمان‌ها) در کره بود. این تیم در دهه ۱۹۶۰، تحت مدیریت رئیس افتخاری شرکت POSCO، دوران اوج خود را تجربه کرد.

در دسامبر ۱۹۶۴، پارک ته-جون، که سابقه نظامی داشت، به عنوان رئیس باشگاه منصوب شد. در آن زمان، بازیکنان تیم ملی کره از جمله هام هونگ-چئول، هان هونگ-کی، چو یون-اوک و کیم جونگ-سوک که در معدن "سانگ‌دونگ" واقع در شهرستان یونگ‌وُل کار می‌کردند، در کنار تمرین فوتبال مجبور بودند در معدن هم کار کنند، که این موضوع باعث شگفتی پارک ته-جون شد. او تصمیم گرفت بازیکنان را به‌طور کامل وقف فوتبال کند و از هیچ حمایتی دریغ نکرد، از جمله فراهم کردن مراقبت‌های لازم.

پارک ته-جون، رئیس افتخاری باشگاه، به یکی از ارکان اصلی فوتبال کره تبدیل شد. تیم در سال‌های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ موفق به قهرمانی پیاپی در رقابت‌های ملی فوتبال شد و در سال ۱۹۶۷ نیز به عنوان نماینده کره در اولین دوره مسابقات باشگاهی آسیا شرکت کرد.

با این حال، در سال ۱۹۶۷، زمانی که پارک ته-جون به سمت ریاست شرکت فولاد پوسکو منصوب شد، سرمایه‌گذاری در تیم فوتبال و بهبود زیرساخت‌های بازیکنان دوباره کاهش یافت. در ژانویه ۱۹۷۲، سیاستی اتخاذ شد که تمرینات فوتبال فقط خارج از ساعات کاری شرکت مجاز بود. در نهایت، با اعتراض بازیکنان و استعفای دسته‌جمعی آن‌ها، تیم فوتبال منحل شد.

در سال ۱۹۷۳، یک سال پس از انحلال تیم، به محض اتمام مرحله اول ساخت مجتمع فولادسازی پوهانگ، پارک ته-جون تیم فوتبال پوهانگ استیل‌ورکز را تأسیس کرد. با انحلال باقی‌مانده اعضای تیم داهان جونگ‌سوک و تیم فوتبال یانگ‌جی، اعضای جدیدی همچون لی هه-تِک به تیم تازه تأسیس در تاریخ یکم آوریل ۱۹۷۳ پیوستند.

بیشتر اعضای تیم جدید، از سرمربی گرفته تا کادر فنی و بازیکنان، همان اعضای تیم داهان جونگ‌سوک بودند و به همین دلیل، برخی این تیم را پیش‌زمینه‌ای برای تشکیل تیم مشهور «پوهانگ استیلرز» می‌دانند.

در آن زمان، پارک ته-جون، رئیس باشگاه داهان جونگ‌سوک، بازیکنان تیم فوتبال داهان جونگ‌سوک را که تا آن زمان از آن‌ها حمایت می‌کرد، پذیرفت و یکم آوریل ۱۹۷۳، تیم فوتبال کارخانه فولاد پوهانگ (Pohang Steelworks) را تأسیس کرد. هان هونگ-کی به‌عنوان نخستین سرمربی تیم منصوب شد و ۱۳ نفر، از جمله لی هه-تک، بنیان‌گذاران این تیم بودند.

۳ جولای ۱۹۷۳، به مناسبت سالگرد مراسم تکمیل ساخت کارخانه، تیم فوتبال پوهانگ اولین بازی دوستانه خود را در برابر تیم فوتبال شرکت نیپون استیل ژاپن برگزار کرد. طبق برنامه‌ریزی رئیس باشگاه، پارک ته-جون، این بازی فرصتی بود برای جبران تحقیرهایی که کره جنوبی به دلیل نداشتن فناوری در آن زمان در سفر به ژاپن تجربه کرده بود. نتیجه این سه مسابقه چنین بود؛ تساوی در بازی نخست، پیروزی ۲-۱ در بازی دوم، و برد هیجان‌انگیز ۲-۱ در بازی سوم، که به بازیابی غرور ملی کره کمک کرد.

گام پوهانگ در مسیر حرفه‌ای

در سال ۱۹۸۳، لیگ حرفه‌ای فوتبال کره موسوم به سوپرلیگ تأسیس شد. پیش از آن، در سال ۱۹۸۲، تیم پوهانگ که قهرمان لیگ کره (لیگ فوتبال صنعتی) شده بود، به سوپرلیگ پیوست و نام خود را به پوهانگ استیل دلفینز (Pohang Steel Dolphins) تغییر داد و از همان سال نخست در کی-لیگ (K-League) حضور یافت.

این تیم که ریشه در صنعت فولاد و شرکت فولادسازی پوهانگ داشت، به‌طور طبیعی در منطقه دائگو/گیونگ‌بوک (Daegu/Gyeongbuk) مستقر شد. به‌طور رسمی، تمام باشگاه‌های لیگ، پس از تعیین شهر یا منطقه‌ی میزبان، راه‌اندازی شدند. اما برخلاف سیستم رفت‌وبرگشتی که بازی‌های خانگی در شهر میزبان برگزار شود و بازی‌های خارج از خانه در شهر تیم حریف، در آن زمان سیستم متفاوتی حاکم بود.

در آغاز سال ۱۹۸۳، تیم هنوز به‌عنوان یک تیم غیرحرفه‌ای (شاغل یا صنعتی) فعالیت می‌کرد، اما در فوریه ۱۹۸۴ به‌طور رسمی به تیم حرفه‌ای تبدیل شد و به یک باشگاه کاملاً حرفه‌ای فوتبال کره جنوبی بدل گشت.

تغییر نماد برای تقویت روحیه کارکنان

۷ فوریه ۱۹۸۵، نماد تیم از دلفین به شخصیت اتم با بازوی آهنی (Iron Arm Atom) تغییر یافت. دلیل رسمی این تغییر آن بود که نماد دلفین نه‌تنها تصویر صنعتی و فولادی شرکت را به‌خوبی نمایش نمی‌داد، بلکه در تقویت روحیه کارکنان شرکت فولاد پوهانگ نیز موفق نبود.

با این حال، شخصیت اتم بدون دریافت مجوز رسمی مورد استفاده قرار گرفت؛ و واقعیت این است که حتی بر اساس استانداردهای آن زمان استفاده از یک شخصیت کارتونی ژاپنی به‌عنوان نام و نماد تیم، از نظر حقوقی مسئله‌دار بود. اما در آن دوره، تولید انیمیشن‌های داخلی در کره جنوبی هنوز آغاز نشده بود، و در عین حال، آگاهی عمومی نسبت به حقوق مالکیت فکری و کپی‌رایت بسیار پایین بود. به‌ویژه آن‌که کره جنوبی هنوز به کنوانسیون برن (Berne Convention) نپیوسته بود و نقض کپی‌رایت به آن شدت حساسیت‌برانگیز نبود.

البته پیش از این نیز، یک تیم بیسبال حرفه‌ای در ژاپن از نام «اتم» استفاده کرده بود، ولی آن کار پس از عقد قرارداد رسمی با صاحب امتیاز انجام شده بود. در همان دوره، تیم بیسبال حرفه‌ای سمی سوپراستارز (Sammi Superstars) نیز از شخصیت‌های سوپرمن و واندر وومن به‌عنوان نمادهای خود استفاده می‌کرد.

در همین راستا، نام تیم نیز به پوهانگ استیل اتمز (Pohang Steel Atoms) تغییر یافت.

اولین قهرمانی در لیگ

در این زمان، هان هونگ‌-کی که به‌مدت ۱۲ سال هدایت تیم را برعهده داشت، به سمت معاون مدیر تیم ارتقا یافت و چوی اون‌تک (Choi Eun-taek) به‌عنوان سرمربی جدید منصوب شد. تیم تحت هدایت او در سال ۱۹۸۶، برای اولین بار پس از حرفه‌ای شدن، موفق به کسب قهرمانی لیگ شد.

پس از آن، چوی اون‌تک به سمت استادی در دانشگاه هانیانگ بازگشت و لی هه-تک به‌عنوان سومین سرمربی تیم منصوب شد.

از بحران تا قهرمانی آسیا

در اواسط دهه ۱۹۹۰، این تیم یکی از قدرت‌های برتر فوتبال کره جنوبی بود. اما با جدایی یا بازنشستگی بازیکنان کلیدی مانند هوانگ سون-هونگ، هونگ میونگ-بو، راده، چوی مون-شیک، و پارک چانگ-هیون، تیم وارد دوره‌ای از افت عملکرد شد که تا اواسط دهه ۲۰۰۰ ادامه داشت. با وجود صعودهای پی‌درپی به نیمه‌نهایی و فینال‌ها، تیم به‌مدت ۱۵ سال همواره در آستانه قهرمانی ناکام ماند؛ که بخشی از آن به اشتباهات مدیریتی (اصطلاحاً «بیل‌زدن فدراسیون فوتبال» یا FA shoveling) و بخشی نیز به بدشانسی‌هایی در رقابت با تیم‌هایی چون اولسان و سوون در پلی‌آف‌ها بازمی‌گشت.

با این حال، حتی در این دوران تاریک در لیگ، باشگاه توانست دستاوردهای مهمی کسب کند؛ از جمله قهرمانی در جام حذفی کره‌جنوبی و همچنین قهرمانی پیاپی در رقابت‌های قهرمانی باشگاه‌های آسیا (لیگ نخبگان آسیای فعلی) در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸.

گذر از ناکامی و سومی جهان

در سال ۲۰۰۳، پس از آنکه نام شرکت با نام تیم یکسان شد، باشگاه در سال ۲۰۰۴ موفق به کسب نایب‌قهرمانی در کی‌-لیگ شد. در سال ۲۰۰۵، سرجیو فاریاس به‌عنوان سرمربی تیم پوهانگ استیلرز منصوب شد و در همان سال، چهارمین جام قهرمانی را برای باشگاه به ارمغان آورد که برای هواداران پوهانگ، این قهرمانی پس از ۱۵ سال شیرینی خاصی داشت.
سال ۲۰۰۹، فصلی به‌یادماندنی برای هواداران پوهانگ بود چرا که با کسب سومین قهرمانی بین‌المللی، عنوان پرافتخارترین تیم تاریخ لیگ قهرمانان آسیا را به‌دست آورد. در پی این قهرمانی که با شکست الاتحاد عربستان به‌دست آمده بود، در جام‌جهانی باشگاه‌ها شرکت کردند و پس از بارسلونای اسپانیا و استودیانتس آرژانتین، به مقام سوم جهان دست یافتند.

از اواسط دهه ۲۰۱۰ به بعد و پس از قهرمانی در کی-لیگ ۲۰۱۳، با کاهش تدریجی حمایت مالی شرکت مادر، پوسکو (POSCO)، و به‌دلیل وخامت اوضاع مالی آن، شکوه و افتخار دهه ۹۰ برای باشگاه از بین رفت.

پوسکو همچنان پای پوهانگ ایستاد

در سال ۲۰۲۳، هم‌زمان با پنجاهمین سالگرد تأسیس باشگاه، شرکت پوسکو (POSCO) نیز برنامه‌هایی برای حمایت بلندپروازانه از تیم داشت. اما وقوع طوفان هینامنور (Typhoon Hinnamnor)، موجب شد تا پوسکو، شرکت مادر باشگاه، بدترین خسارات تاریخ خود از زمان تأسیس را تجربه کند. با این حال، فصل برای باشگاه با وضعیت مالی ضعیف آغاز شد، اما آن‌ها موفق شدند فصل را با موفقیت پشت سر بگذارند.

در پایان فصل، کیم کی‌دونگ که سال موفقی را با کسب مقام نایب‌قهرمانی سپری کرده بود، از تیم جدا شد و به باشگاه اف‌سی سئول پیوست. بدین ترتیب، باشگاه پوهانگ وارد بیست‌وچهارمین فصل حضور حرفه‌ای خود شد. در اوایل فصل بیست‌وچهارم، تیم در صدر جدول در نیم‌فصل دوم قرار داشت و تا نزدیکی قهرمانی پیش رفت، اما در نهایت، در فینال جام حذفی کره که اکنون با نام «جام کره» شناخته می‌شود، توانست برای دومین سال پیاپی قهرمان شود.

با این قهرمانی، پوهانگ برای دومین سال متوالی جام کره را فتح کرد و به پرافتخارترین تیم تاریخ این رقابت‌ها تبدیل شد.

این روزها پوهانگ در رده‌های بالایی جدول کی-لیگ به سر می‌برد و این شانس را دارد تا دوباره در لیگ نخبگان آسیا، جایگاه خوبی برای خودش دست و پا کند.