به گزارش خبرنگار ایراسین، در اوکراین، قیمت میانگین موزون برق در بازار روز بعد (RDN) طی ماه گذشته به ۱۰۰ یورو به‌ازای هر مگاوات‌ساعت رسید.
در اتحادیه اروپا نیز قیمت‌های عمده‌فروشی برق در بازار روز بعد طی ژوئن ۲۰۲۵ بسته به کشورها روندهای متفاوتی داشتند. طبق داده‌های Ember تا ۴ ژوئیه ۲۰۲۵، قیمت‌ها به شرح زیر بودند:
- ایتالیا – ۱۱۱.۷۷ یورو/MWh (افزایش ۱۷.۴ درصدی نسبت به ماه قبل)
- فرانسه – ۴۰.۹ یورو/MWh (۲.۱ برابر افزایش)
- آلمان – ۶۴.۱۴ یورو/MWh (کاهش ۳.۹ درصدی)
- اسپانیا – ۷۲.۸۸ یورو/MWh (۴.۶ برابر افزایش)
- سوئد – ۱۹.۸۳ یورو/MWh (کاهش ۴۵.۶ درصدی)
در لهستان، قیمت میانگین ماهانه ۸۱.۵ یورو/MWh بود، در اسلواکی ۷۸.۹۸ و در مجارستان ۸۴.۱۳ یورو/MWh.
در نیمه اول ماه ژوئن، قیمت میانگین هفتگی برق در اغلب کشورهای اروپایی از ۵۰ یورو/MWh فراتر رفت و در هفته سوم به ۷۰ یورو/MWh رسید. در بازارهای بریتانیا، ایبری و ایتالیا، قیمت‌های روزانه در نیمه دوم ماه از ۱۰۰ یورو/MWh هم فراتر رفت.
عوامل مؤثر بر این وضعیت شامل قیمت گاز (مثلاً قیمت قراردادهای آتی یک‌ماهه TTF در بورس ICE که در ۱۹ ژوئن به ۴۲ یورو/MWh رسید)، نوسانات قیمت مجوزهای انتشار CO₂، هوای گرم اروپا و ترکیب تولید برق بودند. در همین زمان، بازارهای برق اروپا در برخی ساعات شب و روز شاهد قیمت‌های منفی نیز بودند.
به‌طور کلی، شرکت AleaSoft Energy گزارش داده است که در نیمه اول سال، میانگین قیمت در بیشتر بازارهای اصلی اروپا - به‌جز منطقه اسکاندیناوی (Nord Pool) - بالای ۶۰ یورو/MWh بود و در برخی کشورها به بالاترین سطح خود از نیمه دوم سال ۲۰۲۳ رسید.
بر اساس داده‌های پلتفرم AGSI، تا ۱ ژوئیه ۲۰۲۵ ذخایر گاز اروپا ۵۹.۴ درصد پر بود، در حالی‌که این عدد در سال گذشته در همین تاریخ ۷۷.۶ درصد بود.
راهکارهای اروپا
در ماه ژوئن، قیمت انرژی بار دیگر به موضوعی حساس برای صنعت اروپا تبدیل شد.
در ۲۵ ژوئن، کمیسیون اروپا چارچوب جدیدی برای کمک‌های دولتی تحت عنوان توافق‌نامه صنعت پاک (CISAF) تصویب کرد که تا پایان سال ۲۰۳۰ اعتبار دارد. این چارچوب در پنج حوزه اصلی، قوانین کمک‌های دولتی را ساده می‌کند.
بر اساس CISAF، کشورهای عضو می‌توانند به شرکت‌هایی که در بخش‌های دارای مصرف انرژی بالا و رقابت‌پذیر در سطح بین‌المللی فعالیت دارند، یارانه قیمت برق ارائه دهند. در مقابل، این شرکت‌ها باید در پروژه‌های کاهش کربن سرمایه‌گذاری کنند.
بریتانیا نیز برنامه‌هایی برای کاهش هزینه انرژی اعلام کرده که بخشی از استراتژی صنعتی دولت است که در ۲۳ ژوئن منتشر شد. بر اساس این استراتژی، از سال ۲۰۲۷ شرکت‌های بزرگ مصرف‌کننده برق (مانند صنایع هوافضا، خودرو و شیمیایی) از پرداخت برخی هزینه‌های زیست‌محیطی معاف خواهند شد که باعث کاهش ۲۵ درصدی قبض برق آن‌ها خواهد شد. این شامل بیش از ۷ هزار شرکت می‌شود.
دولت همچنین حمایت از صنایعی مانند فولاد، شیمیایی و شیشه را افزایش می‌دهد؛ از جمله با افزایش تخفیف تعرفه شبکه از ۶۰ درصد به ۹۰ درصد از سال ۲۰۲۶ که حدود ۵۰۰ شرکت مشمول آن خواهند شد.
بخش فولاد اروپا خواستار اقدام فوری در زمینه انرژی شده است. به‌عنوان نمونه، اتحادیه صنایع فولاد آلمان (WVStahl) در واکنش به CISAF اعلام کرد اجرای فوری برنامه‌های حمایتی مصوب دولت ضروری است. این اتحادیه همچنین از اعلام وزیر اقتصاد و انرژی آلمان مبنی بر ارائه قریب‌الوقوع طرح قیمت صنعتی برق استقبال کرد.
شدت مشکل زمانی بیشتر آشکار شد که شرکت ArcelorMittal از برنامه خود برای تبدیل دو کارخانه در آلمان (در شهرهای برمن و آیزن‌هوتنشتات) به تولید بدون کربن صرف‌نظر کرد. دلیل این تصمیم، هزینه بسیار بالای انرژی در آلمان بود و حتی یارانه پیشنهادی دولت به میزان ۱.۳ میلیارد یورو نیز پذیرفته نشد.
در مقابل، شرکت Thyssenkrupp اعلام کرد که همچنان به ساخت کارخانه فولاد سبز در دویسبورگ با بودجه ۳.۵ میلیارد یورو پایبند است، اما تحقق این هدف منوط به وجود شرایط مناسب بازار است.
در اوایل ژوئیه، اتحادیه‌های کارگری صنعت فلز لهستان نیز نسبت به نبود حمایت واقعی از صنعت هشدار دادند و از برنامه‌ریزی برای افزایش اعتراضات در پاییز خبر دادند. مطالبات آن‌ها شامل نرخ ثابت برق ۶۰ یورو/MWh برای تمام صنایع انرژی‌بر در اتحادیه اروپا و بازنگری در توافق‌نامه سبز (Green Deal) به‌ویژه سیستم تجارت انتشار (ETS) است.
وضعیت در اوکراین
برای فولادسازان اوکراینی، همچون همتایان اروپایی، هزینه برق عامل مهمی در پایداری تولید است. شرکت ArcelorMittal Kryvyi Rih خواستار قیمت‌گذاری عادلانه در بازار برق شده است.
طبق گفته سرگئی لاوریننکو، معاون تولید فولاد در این شرکت، در سال ۲۰۲۱ سهم هزینه برق در قیمت نهایی محصول ۷ درصد بود، اما در سال ۲۰۲۵ این رقم به ۲۰ درصد رسیده است. دلیل آن، تغییرات کنترل‌نشده در تعرفه‌هاست. در عین حال، این شرکت نمی‌تواند قیمت فروش محصولات را افزایش دهد چون قیمت‌ها در بازار جهانی تعیین می‌شوند.
او به نبود بازار کامل برق و نبود دسترسی به برق وارداتی ارزان‌تر به‌عنوان دلایل اصلی قیمت بالای برق در صنعت اشاره کرد. این شرکت هشدار داد که در صورت ادامه وضعیت فعلی، ممکن است ناچار به توقف تولید شود. در ماه مه، قیمت برق برای این شرکت به ۹۴ یورو/MWh رسید.
مائورو لانگوباردو، مدیرعامل ArcelorMittal Kryvyi Rih، اظهار داشت گروه ArcelorMittal بیش از ۱ میلیارد دلار در دوران جنگ در اوکراین سرمایه‌گذاری کرده و اکنون بهای سنگینی برای باقی‌ماندن در این کشور می‌پردازد. او اختلاف بیش از ده‌برابری میان قیمت خرید برق برای شرکت و قیمت تولید آن توسط نیروگاه‌ها را غیرقابل‌قبول دانست و خواستار مداخله دولت شد.
در ژوئن ۲۰۲۵، قیمت میانگین خرید و فروش برق در بازار روز بعد اوکراین به گزارش اپراتور بازار، ۴۷۸۳ گریونا/MWh (حدود ۱۰۰ یورو) بود که ۳.۱۲ درصد رشد ماهانه داشت.
طبق داده‌های ExPro، واردات برق اوکراین در ماه گذشته ۵ درصد افزایش ماهانه داشت و به ۲۰۳.۸ هزار MWh رسید. اما نسبت به ژوئن ۲۰۲۴، بیش از ۴ برابر کاهش داشت.
در مقابل، صادرات برق اوکراین در ژوئن نسبت به ماه قبل ۲.۵ برابر افزایش داشت و به بیش از ۲۳۷ هزار MWh رسید.
وزارت انرژی اوکراین نیز در اوایل ژوئیه اعلام کرد که حداکثر ظرفیت صادرات برق از اوکراین و مولداوی به کشورهای اتحادیه اروپا به ۹۰۰ مگاوات افزایش یافته است. این اقدام با هدف متعادل‌سازی سیستم انرژی داخلی انجام شده و به نیروگاه‌های اوکراین اجازه می‌دهد درآمد بیشتری کسب کرده و منابع مالی لازم برای ترمیم آسیب‌های ناشی از حملات روسیه و آمادگی برای فصل سرما را تأمین کنند. صادرات فقط در صورت وجود مازاد ظرفیت انجام خواهد شد.
ارسال نظر