به گزارش خبرنگار ایراسین، حمله نظامی اسرائیل به ایران، بهعنوان یکی از مهمترین و پرتنشترین رویدادهای ژئوپلیتیکی در دهههای اخیر، نهتنها تأثیرات امنیتی و سیاسی عمیقی بهدنبال داشته، بلکه پیامدهای اقتصادی قابل توجهی نیز برای بازارهای داخلی و بینالمللی، بهویژه بازار آهن و فولاد ایران ایجاد کرده است.
با انتشار اخبار مربوط به حمله، اولین واکنشها در بازار آهن و فولاد، افزایش قیمتها بود. این افزایش، ناشی از ترس و نااطمینانی فعالان بازار از تداوم درگیریها، اختلال در زنجیره تأمین و نگرانی از کمبود کالا در بازار داخلی است. بهطور خاص، قیمت میلگرد، تیرآهن، نبشی، ناودانی و ورق فولادی افزایش یافت. این رشد بیشتر به دلیل جو روانی ناشی از تهدیدهای منطقهای و ناامنی بود تا تغییرات واقعی در عرضه و تقاضا.
یکی از تبعات مهم این حمله، احتمال اختلال در روند استخراج و فرآوری مواد اولیه معدنی مانند سنگ آهن، کنسانتره و گندله است. بسیاری از معادن بزرگ آهن در مناطق مرکزی و شرقی ایران قرار دارند و در صورت گسترش حملات، با خطر تعطیلی یا کاهش ظرفیت مواجه خواهند شد. همچنین، حملونقل بیناستانی مواد اولیه و محصولات فولادی نیز در صورت تشدید ناامنی، با مشکلاتی روبرو خواهد شد که خود موجب افزایش هزینههای لجستیک و کند شدن روند تحویل سفارشات به پروژههای عمرانی و صنعتی خواهد شد.
حمله اسرائیل همچنین میتواند به تشدید تحریمهای بینالمللی و اعمال محدودیتهای جدید برای شرکتهای فولادی ایرانی منجر شود. در شرایطی که صادرات فولاد یکی از منابع درآمدزای ایران است، اعمال تحریمهای ثانویه از سوی آمریکا یا شرکای اسرائیل میتواند صادرات شمش، مقاطع فولادی، ورقها و محصولات نهایی را هدف قرار دهد. این موضوع میتواند سبب افزایش عرضه در بازار داخلی و در نتیجه کاهش قیمتها در میانمدت شود، اما در عین حال، شرکتهای فولادی به دلیل نبود بازار صادراتی، با کاهش نقدینگی و اختلال در برنامههای توسعهای مواجه خواهند شد.
با وجود تمام تهدیدها و چالشهایی که ذکر شد، بحرانها میتوانند فرصتهای جدیدی نیز برای شرکتهای توانمند ایجاد کنند. در شرایط بیثبات، خریداران به دنبال تأمینکنندههایی هستند که قدرت تولید بالا، کیفیت تضمینشده، انعطاف در تحویل و پشتیبانی حرفهای داشته باشند. شرکتهایی که دارای زنجیره تأمین داخلی و انبارهای مواد اولیه و محصولات نهایی هستند، میتوانند در بازار آشفته با عرضه بهموقع، مشتریان بیشتری جذب کنند و سهم بازار خود را افزایش دهند.
از این رو پیشنهاد میشود فعالان صنعت فولاد اقداماتی مانند تنوعبخشی به زنجیره تأمین، حفظ موجودی استراتژیک از مواد اولیه و کالاهای پرفروش، مذاکره با خریداران جهت ایجاد قراردادهای بلندمدت و با قیمت ثابت، سرمایهگذاری در محصولات خاص و مقاوم و بهروزرسانی اطلاعات بازار را در دستور کار قرار دهند. در شرایط ناپایدار اقتصادی و سیاسی، تأمینکنندهای پایدار، قابلاتکا و حرفهای، یکی از مهمترین عوامل اعتماد مشتریان است.
ارسال نظر