به گزارش ایراسین، رضا خادم کیمیایی، مدیر توسعه آهن‌سازی فولاد مبارکه گفت: این ماشین با استفاده از تکنولوژی روز دنیا، طراحی و با رویکرد استفاده حداکثری از توان ساخت داخل، در شرکت آذرطیف سپاهان ساخته و بدون حضور سوپروایزر خارجی و با کمک متخصصان داخلی، تست و در ایمنی کامل، با موفقیت راه‌اندازی شد.

خادم کیمیایی از این ماشین به‌عنوان یکی از تجهیزات کلیدی در صنایع معدنی نام برد و گفت: ماشین مذکور ضمن فراهم کردن امکان برداشت کنستانتره از هر دو سمت، باعث افزایش راندمان و کاهش زمان بارگیری می‌شود. ضمن اینکه توزیع یکنواخت و بدون ضربه به پایل مواد ازجمله مزایای دیگر این ماشین است.

وی ویژگی‌های اجرای این پروژه را برداشت کنستانتره با ظرفیت نامی ۱۵۰۰ تن بر ساعت، پوشش دادن دپوی مواد (۳۳ متر عرض و ۱۴ متر ارتفاع)، قابلیت تنظیم حرکت و ظرفیت برداشت مواد با استفاده از سیستم‌های کنترل سرعت، استفاده از سیستم ترمز هیدرولیک بین ریل و بوژی جهت پایداری ماشین در مواقع اضطراری، مجهز بودن به اِنکودر جهت مکان‌یابی در پارک، قابلیت برداشت مواد در سه حالتِ اتوماتیک، نیمه‌اتوماتیک و دستی، استفاده حداکثری از توان ساخت داخل (ساخت بیش از ۲۵۰ تن اسکلت فلزی) و راه‌اندازی با کمک متخصصان داخلی و بدون حضور سوپروایزر خارجی برشمرد.

محمد حسنی، رئیس توسعه خطوط آهن‌سازی نیز گفت: ماشین بریج ریکلایمر دوطرفه با وزنی بالغ‌بر ۳۴۰ تن، دارای دو مجموعه چرخ و باکت است که بر روی ترولی نصب شده و دارای موتور و گیربکس و درایوهای مستقل است. چرخ‌های دستگاه بر روی دو عدد ریل با فاصله ۳۸ متری نصب شده و این ماشین قابلیت برداشت و ارسال مواد به میزان ۱۵۰۰ تن بر ساعت از پارک‌های ۳ و ۴ و ۵ با عرض مقطع هرم ۳۲ متری و ارتفاع ۱۴ متر را داراست. جابه‌جایی بین پارک‌ها از طریق Transfer Car واقع در انتهای پارک‌های مذکور انجام می‌شود.

به گفته حسنی ۲۵۰ تن اسکلت فلزی برای این ماشین ساخته شده که عمده متریال استفاده‌شده در ساخت این قطعات، S355J2N است. برش‌کاری متریال این قطعات با بهره‌گیری از برش لیزر و پلاسما انجام گرفته که موجب دست‌یابی به دقت بالای فیت آپ و مونتاژ و ارتقای کیفیت جوش شده است. همچنین با توجه به حساسیت ماشین و لزوم رعایت تلرانس‌های هندسی و انطباق‌ها، با استفاده از روش‌های نوین نظیر Laser Tracking، حداکثر دقت در ماشین‌کاری تجهیزات لحاظ شده است.

سید محمد حبیبی، کارشناس توسعه خطوط آهن‌سازی با اشاره به دوطرفه بودن باکت های این ماشین اظهار داشت: با استفاده از این قابلیت امکان شارژ کنسانتره در هر دو سمت پل ماشین و در طول پارک فراهم شده و مدیریت انباشت حداکثری مواد در پارک‌های ۳ و ۴ و ۵ عملیاتی می‌شود.

حبیبی ادامه داد: این موضوع امکان دریافت و دپوی حداکثری مواد از کاردامپرهای ۱ و ۲ را محقق خواهد ساخت. از قابلیت‌های دیگر این دستگاه، استفاده از سیستم درایو جهت کنترل سرعت بخش سیستم‌های محرک‌های ترولی و دو عدد باکت ماشین است که امکان تغییر در نرخ برداشت مواد از سطح پارک را فراهم می‌سازد.

نصب دو دستگاه سیستم توزین با چهار لودسل با دقت بالا بر روی نوار نقاله دستگاه، امکان مانیتورینگ دقیق تناژ مواد ارسالی را برای واحدهای مرتبط ایجاد کرده است. این ماشین به یک عدد سیستم روان کاری مرکزی مجهز است که در صورت نبودِ روانکار در هر یک از مسیرها، حسگرهای دقیق این امر را تشخیص می‌دهند و فرمان‌های لازم به سیستم ارسال می‌شود.

از نکات دیگر پیش‌بینی دو عدد انکودر با دقت بالا جهت پایش مستمر موقعیت ترولی‌ها بر روی دو ریل است. وضعیت حرکت چرخ‌های دو سمت پل دستگاه توسط انکودرهای اشاره‌شده مانیتور می‌شود و در صورت خارج شدن از بازه استاندارد، فرامین لازم در راستای توقف و جلوگیری از آسیب به تجهیزات علی‌الخصوص پل دستگاه صادر می‌شود.

این دستگاه از چهار عدد Rake به‌منظور کنترل ریزش مواد از مقطع پایل کنسانتره تشکیل شده است که به‌منظور سهولت در بهره‌برداری، برخلاف ماشین‌های قدیم زوایای آن‌ها توسط وینچ‌های برقی تنظیم می‌شوند.

سید سعید محتشم‌خواه، کمک کارشناس توسعه خطوط آهن‌سازی در این خصوص گفت: با توجه به اهمیت اجرای خیز پل مطابق با نقشه‌های صاحب فناوری، استندهای نگه‌دارنده مناسب طراحی و در بخش‌های مختلف پل قرار گرفت و توسط جک‌های ۵۰ تنی با حساسیت بالا تنظیم شد. پس از

نقشه‌برداری و اطمینان از صحت آن، عملیات جوشکاری پل با رعایت دستورالعمل‌ها آغاز شد و مطابق با مدارک کنترل کیفی بازرسی‌ها و چک‌های لازم صورت گرفت. به‌منظور سهولت و افزایش دقت در مونتاژ قطعات Bucket Wheel‌، دو عدد فیکسچر طراحی و ساخته شد.

حمید بزاز، رئیس واحد مواد خام نیز در ادامه گفت: با توجه به ظرفیت تولید واحد گندله‌سازی و عمر بالای بریج ریکلایمر ۱ به‌عنوان برداشت‌کننده مکانیزه کنسانتره سنگ‌آهن زبره برای ارسال به واحد گندله‌سازی به‌منظور تولید کمّی و کیفی مناسب، نیاز به احداث و بهره‌برداری از یک دستگاه برداشت‌کننده جدید احساس می‌شد.

به گفته بزاز معایب دستگاه بریج ریکلایمر ۱ شامل؛ امکان برداشت یک‌طرفه، به شکلی که با برداشت توسط بریج ریکلایمر ۱ از یکی از پارک‌های (۳ یا ۴)، عملاً امکان انباشت در بخش‌های پشت بریج وجود نداشت و تخلیه باید در پارک دیگر برنامه‌ریزی می‌شد؛ از این رو عملاً به‌اندازه ظرفیت یکی از پارک‌های انباشت و برداشت ذخیره کنسانتره امکان‌پذیر نبود. همچنین در مواقعی که بریج در پارک ۳ مشغول برداشت بود تخلیه نرمه و زبره دچار تداخل شده و به‌اجبار یکی از واگن برگردان‌ها متوقف می‌شد. ظرفیت دستگاه به دلیل فرسودگی کم بود و با توجه به افزایش ظرفیت گندله‌سازی و فشار تولید، امکان تعمیرات دوره‌ای مناسب سلب شده بود. ضمناً در بسیاری از مواقع یک دستگاه لودر برای تأمین کمیت زبره ارسالی به تجهیز کمک می‌کرد. افزایش میزان تعمیرات اضطراری که با توجه به کارکرد دستگاه بیش از عمر مشخص‌شده توسط سازنده، هزینه زیادی داشت. نبودِ قطعات یدکی مناسب، به‌طور مثال، لارج بیرینگ دستگاه به تعداد و کیفیت مناسب تأمین نمی‌شد و با توجه به روند سنگین و زمان‌بر تعویض قطعه مذکور و افزایش خرابی به خاطر فشار به دستگاه، واحد را دچار چالش ساخته بود. با توجه عمر دستگاه، برخی بخش‌های سازه‌ای دچار اشکال شده و ادامه بهره‌برداری با ریسک‌های ایمنی همراه بود، به شکلی که پس از احداث بریج ریکلایمر جدید، بازرسی فنی از ادامه فعالیت دستگاه جلوگیری کرد.

در خاتمه، رضا خادم کیمیایی، مدیر توسعه آهن‌سازی، از زحمات کارکنان واحد توسعه آهن‌سازی، دستگاه نظارت، مدیریت و کارکنان بهره‌برداری ناحیه آهن‌سازی، قراردادهای خرید، برنامه‌ریزی و پشتیبانی توسعه، حمل‌ونقل، شرکت‌های رسول ماشین و آذرطیف سپاهان و کلیه همکارانی که در برنامه‌ریزی، اجرا و راه‌اندازی این پروژه مشارکت داشته‌اند، تشکر و قدردانی کرد.