به گزارش خبرنگار ایراسین، ایالات فدرال میکرونزی هرگز در هیچ مسابقه رسمی فیفا شرکت نکردند، اما جام میکرو فوتسال ۲۰۲۳ می‌تواند اولین گام در مسیر طولانی به رسمیت شناخته شدن باشد.
در سپتامبر ۲۰۲۳، اولین بازی‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶ برگزار می‌شود، اما رقابت‌های ۲۰۲۶ یکی دیگر از تورنمنت‌هایی است که هیچ اثری از ایالات فدرال میکرونزی در آن نخواهد بود.
کشور واقع در اقیانوس آرام، متشکل از چهار ایالت جزیره‌ای، به خاطر برخی از عوامل سابقه بسیار کمی درزمینهٔ فوتبال رقابتی دارد. جمعیت آن کمی بیش از ۱۰۰۰۰۰ نفر است اما بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر دورترین نقاط کشور را از هم جدا می‌کند. این فاصله تقریباً معادل فاصله بین لندن و مراکش است. جمعیت کم، مسافت‌های زیاد و پروازهای نادر، هر ورزش سازمان‌یافته‌ای را به چالش تبدیل می‌کند، همه این‌ها به‌علاوه آسیب‌پذیر بودن مناطق در برابر سیل. اما جام میکرو فوتسال، که اولین تورنمنت با تیم‌هایی از هر چهار جزیره است، سعی در تغییر این وضعیت دارد.
حدود ۲۰ سال از بازی رسمی تیم بزرگسالان هر چهار جزیره می‌گذرد. در سال ۲۰۱۸، FSM میزبان بازی‌های میکرونزی بود. این اتفاق در جزیره یاپ (سومین جزیره بزرگ ازنظر جمعیت از بین چهار جزیره) رخ داد و یاپ یک تیم را به همراه ایالت‌های دیگر چوک، کوسرای و پونپی به بازی‌ها فرستاد. یاپ مدال نقره گرفت و پشت سر پونپی ایستاد.
بااین‌حال، نسخه به تعویق افتاده بازی‌های میکرو در سال ۲۰۲۴ اصلاً جایی برای فوتبال پیدا نکرده است. این باعث شده که چهار جزیره FSM برای تورنمنت خودشان گرد هم‌آیند. بااین‌حال، به‌جای انتخاب یک تورنمنت کامل با تیم‌های ۱۱ نفره، آن‌ها فوتسال کوچک‌تر را انتخاب کرده‌اند و هر جزیره یک تیم را برای شروع تورنمنت در ۸ جولای به پونپی می‌فرستد. نشریه «میرِر» با برخی از نمایندگان ازجمله پل واتسون، مربی انگلیسی و مربی سابق تیم پونپی صحبت کرد.
واتسون گفت: «مزیت اصلی فوتسال در منطقه این است که داخل سالن برگزار می‌شود. این بدان معناست که زمین‌ها دچار سیل و طوفان نمی‌شوند، که به دلیل آب‌وهوای بسیار مرطوب دائماً در فضای باز اتفاق می‌افتد. همچنین به بازیکنان کمتری نیاز است و همین موضوع باعث کاهش قیمت بلیت هواپیما می‌شود.»
این مسابقات به‌صورت گروهی برگزار می‌شود و هیچ ایالتی فقط برای یک مسابقه مجبور نیست مسافت طولانی را طی کند. واتسون ادامه داد: «بزرگ‌ترین چالش کمبود تجهیزات، زیرساخت‌ها، حمایت از سوی بخش دولتی، عدم توانایی در تأمین کمک پرسنل حرفه‌ای به دلیل کمبود بودجه و منابع است. برای غلبه بر این موضوع باید از بخش خصوصی و خیریه‌های سراسر جهان کمک‌های مالی دریافت کنیم. برای عشق به ورزش و ادامه دادن آن.»
به‌منظور کمک به هزینه سفر و تجهیزات تیم‌ها، واتسون با نمایندگان چهار جزیره و همچنین تولیدکننده کیت «استینگز» برای فروش پیراهن‌های تیم در سراسر جهان کار کرده است. خودش می‌گوید: «انتظار داشتم ۱۰۰ عدد بفروشیم و حالا ۸۰۰مین پیراهن خود را فروخته‌ایم. همه‌چیز به‌شدت از هر چیزی که ما انتظارش را داشتیم فراتر رفته است. ۱۰۰% درآمد به تیم‌ها و مسابقات تعلق می‌گیرد، همچنین این یک راه عالی برای رساندن این پیام به مردم میکرونزی است که ورزش چگونه می‌تواند آن‌ها را به جهان متصل کند، اینکه افرادی در برزیل، ایتالیا، ژاپن و غیره هستند که پیراهن پونپی یا یاپ را می‌پوشند، پیامی بسیار قدرتمند برای همدلی و ارتباط است.»
اگر مسابقات موفقیت‌آمیز باشد، یک رویداد سالانه یا شش‌ماهه هدف بعدی خواهد بود. افزایش علاقه در کشور می‌تواند رهبران سیاسی را برای حمایت مالی از فوتبال و یا فوتسال متقاعد کند. آن‌ها با نشان دادن پتانسیل در کشور به رشد فوتبال در این منطقه کمک خواهند کرد و امیدوار هستند که در این ورزش رشد کنند و روزی در بزرگ‌ترین صحنه‌های رقابتی در جهان حاضر شوند.
ارسال نظر