به گزارش ایراسین، هند بهعنوان دومین تولیدکننده بزرگ فولاد خام جهان، وابستگی شدیدی به واردات زغالسنگ ککشوی دارد؛ حدود ۸۵ درصد نیاز این کشور از خارج تأمین میشود که بیش از نیمی از آن از استرالیا وارد میشود. با افزایش پیشبینی شده تقاضا برای فولاد در سالهای آینده، وابستگی به یک یا چند کشور تأمینکننده میتواند ریسکهای امنیت عرضه ایجاد کند. از این رو، هند در تلاش است با شناسایی تأمینکنندگان جدید، از جمله مغولستان، زنجیره تأمین خود را متنوع کند و خطرات ژئوپلیتیکی و لجستیکی را کاهش دهد.
مغولستان به دلیل موقعیت زمیندریا (Landlocked) خود، دو مسیر صادراتی دارد: مسیر طولانی از طریق روسیه و مسیر کوتاهتر از طریق چین. مسیر چین از نظر هند ریسک بالایی دارد، چرا که مغولستان برای پکن از اهمیت استراتژیک بالایی برخوردار است و احتمال مسدود شدن مسیر توسط چین وجود دارد. این محدودیتهای جغرافیایی و لجستیکی، بزرگترین چالش عملیاتی واردات زغالسنگ مغولستان محسوب میشوند.
واردات زغالسنگ ککشوی از مغولستان نیازمند ارزیابی دقیق فنی و لجستیکی است. منابع صنعتی اشاره کردهاند که شرکتهای داخلی مانند SAIL در حال بررسی امکانسنجی فنی و لجستیکی برای تأمین از مغولستان هستند. نبود زیرساختهای لجستیکی مناسب و پیچیدگی حملونقل از مغولستان به بنادر و کارخانههای فولاد هند، از جمله مشکلات اصلی است که باید پیش از ورود گسترده به بازار حل شود.
تأثیر تحریمها و محدودیتهای بینالمللی
تحریمها و محدودیتهای بینالمللی دسترسی به فناوری و زیرساختهای مدرن معدنی را محدود کردهاند. از این رو، هند نیاز دارد با توسعه همکاریهای فناورانه، یا استفاده از متخصصان آموزشدیده داخلی و خارجی، فناوریهای مناسب برای بهرهبرداری و حملونقل زغالسنگ ککشوی را به کار گیرد.
زغالسنگ مغولستان بهعنوان منبعی با کیفیت بالا و قیمت نسبتاً پایین شناخته میشود. در صورتی که چالشهای لجستیکی و فنی مدیریت شوند، این واردات میتواند هزینههای تولید فولاد را کاهش دهد و دسترسی هند به زنجیره تأمین پایدار را تضمین کند. علاوه بر این، ایجاد مسیرهای جدید تأمین، قدرت چانهزنی هند در بازار جهانی زغالسنگ را افزایش خواهد داد.
روند مذاکرات هند با مغولستان و کشورهای دیگر مانند روسیه و چین در حالی است که روابط هند و چین پس از درگیری مرزی سال ۲۰۲۰ همچنان محتاطانه است. تنوعبخشی به منابع تأمین زغالسنگ، میتواند هند را در مقابل فشارهای ژئوپلیتیکی مقاومتر کند و از وابستگی به کشورهای خاص بکاهد.
واردات زغالسنگ ککشوی مغولستان برای هند هم فرصت و هم چالش است. از یک سو، تنوعبخشی به منابع تأمین و دسترسی به زغالسنگ با کیفیت بالا میتواند هزینهها و ریسکها را کاهش دهد؛ از سوی دیگر، محدودیتهای لجستیکی، پیچیدگیهای فنی، تحریمها و حساسیتهای ژئوپلیتیکی مانع جدی در مسیر اجرایی شدن این استراتژی هستند. مدیریت موفق این پروژه نیازمند برنامهریزی دقیق، همکاریهای فناورانه، و توسعه زیرساختهای حملونقل و لجستیک است.
ارسال نظر