به گزارش ایراسین، تولید فولاد چین در سال جاری برای اولین بار از سال ۲۰۱۹ به زیر یک میلیارد تن خواهد رسید، اما واردات سنگ آهن این کشور ممکن است به رکورد بالایی دست یابد.

در حالی که برخی عوامل بنیادی به توضیح تناقض ظاهری میان تقاضای قوی سنگ آهن و کاهش تولید محصول نهایی (فولاد) کمک می‌کنند، تفاوت اصلی احتمالاً ناشی از احساسات بازار است؛ بازار سنگ آهن تحت تأثیر دیدگاهی است که پکن به حمایت و تحریک دومین اقتصاد بزرگ جهان ادامه خواهد داد و در نهایت تقاضای فولاد بهبود خواهد یافت.

کاهش تولید فولاد در حالی رخ می‌دهد که کارخانه‌ها در تلاش برای سودآوری هستند، زیرا با هزینه‌های بالای ورودی و تقاضای ضعیف در بخش کلیدی ساخت‌وساز روبه‌رو هستند، چین که بیش از نیمی از فولاد جهان را تولید می‌کند، در ماه اکتبر ۷۲ میلیون تن فولاد تولید کرد که نسبت به سپتامبر ۲ درصد و نسبت به اکتبر ۲۰۲۴، ۱۲.۱ درصد کاهش نشان می‌دهد.

در ده ماه اول سال جاری، تولید فولاد چین ۸۱۷.۸۷ میلیون تن بود که نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۳.۹ درصد کاهش یافته است، برای دستیابی به تولید ۱ میلیارد تن در سال جاری، تولید در دو ماه پایانی باید به ۱۸۲.۱۳ میلیون تن برسد، یعنی حدود ۹۱ میلیون تن در هر یک از ماه‌های نوامبر و دسامبر؛ بااین‌حال محتمل است تولید در هر یک از دو ماه پایانی از ۷۵ میلیون تن تجاوز نکند و بنابراین تولید سالانه در مسیر حدود ۹۷۰ میلیون تن قرار دارد.

آخرین بار تولید فولاد چین در سال ۲۰۱۹، زمانی که ۹۹۶ میلیون تن بود، زیر ۱ میلیارد تن قرار گرفت، بااین‌حال واردات سنگ آهن این کشور در مسیر عبور از رکورد ۱.۲۴ میلیارد تن سال گذشته است که در سال ۲۰۲۴ به ثبت رسید.

در ده ماه اول سال جاری، واردات سنگ آهن ۱.۰۳ میلیارد تن بود، به این معنی که اگر واردات در دو ماه آخر سال بیش از ۲۱۰ میلیون تن باشد، رکورد جدیدی ثبت خواهد شد، واردات ماه نوامبر نیز هم‌اکنون قوی به نظر می‌رسد؛ تحلیلگران DBX Commodities میزان واردات را ۱۱۶.۵ میلیون تن پیش‌بینی کرده‌اند، در حالی که شرکت Kpler پیش‌بینی خوش‌بینانه‌تری با ۱۲۰.۶ میلیون تن دارد.

سوال اصلی این است که چرا واردات سنگ آهن تا این حد قوی است در حالی که بخش فولاد به وضوح با مشکل مواجه است.

موجودی‌ها و قیمت‌ها

یکی از دلایل بنیادی این موضوع این است که چین در حال بازسازی ذخایر خود است، موجودی بنادر که توسط مشاوران شرکت SteelHome رصد می‌شود، در هفت روز منتهی به ۱۴ نوامبر برای هشتمین هفته متوالی به ۱۳۹.۶ میلیون تن افزایش یافته، موجودی‌ها اکنون ۷.۳ درصد بالاتر از پایین‌ترین سطح ۱۸ ماهه ۱۳۰.۱ میلیون تن است که اوایل ماه اوت ثبت شده بود، اما هنوز کمتر از ۱۵۰.۷ میلیون تن نوامبر سال گذشته است، این نشان می‌دهد که احتمال افزایش موجودی‌ها در هفته‌های آینده وجود دارد، به خصوص اگر قیمت‌ها نسبتاً ثابت بمانند.

قراردادهای آتی سنگ آهن سنگاپور روز سه‌شنبه با قیمت ۱۰۴.۶۰ دلار در هر تن بسته شدند و از ابتدای آگوست در محدوده‌ای باریک بین ۱۰۰ تا ۱۰۸ دلار نوسان داشته‌اند، در حالی که قیمت‌های ثابت ممکن است برخی خریدها را پشتیبانی کنند، اما محرک قوی نیستند، به ویژه هنگامی که دیدگاه گسترده بازار این است که قیمت سنگ آهن احتمالاً در سال ۲۰۲۶ با شروع تولید معدن عظیم جدید سیماندو در گینه کاهش خواهد یافت.

بنابراین دلیل اساسی برای واردات قوی سنگ آهن چندان قانع‌کننده نیست و به احتمال زیاد محرک اصلی، احساسات بازار است.

مصاحبه‌ای که هفته گذشته با لان فوآن، وزیر دارایی چین انجام شد نمونه‌ای از این موضوع است.

وی اعلام کرد که سیاست‌های مالی قوی‌تر، از جمله استفاده از بودجه، مالیات، اوراق قرضه دولتی و پرداخت‌های انتقالی، برای ارائه حمایت پایدار از توسعه اقتصادی و اجتماعی به کار گرفته خواهد شد.

به این ترتیب، سنگ آهن تحت تأثیر خوش‌بینی نسبت به تلاش‌های پکن هدایت می‌شود، در حالی که تولید فولاد نشان می‌دهد که اقدامات محرک اقتصادی هنوز تأثیر قابل توجهی نداشته است.