پایگاه‬ خبری‬ تحلیلی‬ ایراسین، از دهه ۱۹۸۰، تجارت جهانی پنج برابر شده و سهم آن از تولید ناخالص داخلی جهانی از ۳۶ درصد به حدود ۶۰ درصد رسیده است. این رشد عمدتاً مرهون کاهش قابل توجه هزینه‌های تجاری -حدود ۳۶ درصد- و بهبود زنجیره‌های تأمین بوده است؛ عواملی که سودآوری و قدرت رقابتی صادرکنندگان را افزایش داده‌اند. یکپارچگی تجاری در دهه‌های گذشته به‌طور محسوسی به رشد اقتصادی جهان، به‌ویژه در کشورهای کم‏‏‌درآمد، کمک کرده است. با این حال، طی ۱۵ سال اخیر، روند جهانی‏‏‌سازی با موانعی نوظهور مانند: افزایش تنش‌های ژئوپلیتیک، تغییر آرایش ائتلاف‏‏‌ها، و رشد موانع تجاری و مهاجرتی مواجه شده است. با وجود این بادهای مخالف، تجارت جهانی نشان داده که ساختاری انعطاف‏‏‌پذیر دارد و توانسته آثار منفی این شوک‏‏‌ها، را تا حدی جبران کند. در این شرایط، سرعت سازگاری نظام‌های اقتصادی و شبکه‌های حمایت اجتماعی، نقش کلیدی ایفا می‏‏‌کند. سیاستگذاری هوشمند می‌تواند با تسهیل تحرک نیروی کار، بازآرایی صنایع و تقویت مناطق آسیب‏‏‌پذیر، به تنظیم بهتر بازار کار و حمایت از کارگران منجر شود.