به گزارش ایراسین، آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش اخیر خود تاکید کرده است که میدان‌های نفت و گاز در سراسر جهان با نرخ‌های بالاتر افت تولید (decline rates) روبه‌رواند که ناشی از پیر شدن چاه‌ها، تأخیر در پروژه‌های توسعه‌ای، کاهش سرمایه‌گذاری و چالش‌های فنی و محیط‌زیستی است. افزایش نرخ افت به این معناست که برای حفظ سطح تولید فعلی باید سرمایه‌گذاری‌های مداوم و چشمگیرتری در تعمیر و نگهداری، ازدیاد برداشت و توسعه میادین جدید انجام شود. در غیر این صورت بازار عرضه ممکن است با کاهش پایدار روبه‌رو شود که برای قیمت‌ها و امنیت انرژی پیامدهای جدی در پی خواهد داشت.

بر اساس گزارش، بخشی از رشد نرخ افت تولید به قطع و کندشدن سرمایه‌گذاری‌های اکتشاف و توسعه مربوط می‌شود؛ شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران به‌ویژه در کشورهای توسعه‌یافته تحت فشار سیاست‌های اقلیمی و نبود قطعیت مقرراتی تمایل کمتری به پروژه‌های پرهزینه بلندمدت نشان داده‌اند. همچنین مسائل زنجیره تأمین، کمبود نیروی متخصص و افزایش هزینه‌های عملیاتی در برخی مناطق، روند ازدیاد برداشت و نگهداری را کند کرده است. نتیجه ترکیبی این عوامل، افزایش سهم تولید از میدان‌های پیر با نرخ‌های افت بالاتر است.

پیامدهای اقتصادی و بازار برای کشورها و شرکت‌ها چندوجهی خواهد بود: نخست، در صورت عدم جبران افت با توسعه پروژه‌های جدید، کاهش عرضه بالقوه می‌تواند به افزایش نوسان قیمت نفت و گاز منجر شود؛ دوم، کشورهایی که به صادرات انرژی وابسته‌اند نیازمند برنامه‌ریزی بلندمدت و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های افزایش بازیافت و نگهداری میادین هستند؛ سوم، بازار سرمایه و شرکت‌های نفتی باید سیاست‌های سرمایه‌گذاری و استراتژی‌های انتقالی را بازبینی کنند تا توازن میان تعهدات اقلیمی و نیاز به تأمین پایدار انرژی حفظ شود.

گزارش IEA همچنین راهکارهایی برای کاهش نرخ افت پیشنهاد کرده است، از جمله افزایش سرمایه‌گذاری در ازدیاد برداشت (EOR)، استفاده از فناوری‌های نوین حفاری و نظارت میدان با حسگرها و تحلیل داده، نوسازی تجهیزات فرسوده، و به‌کارگیری برنامه‌های نگهداری پیشگیرانه. افزون بر این، ترغیب سرمایه‌گذاری خصوصی از طریق تضمین‌های دولتی، اصلاح چارچوب‌های نظارتی و تسهیل مجوزها به‌عنوان عوامل مؤثر در کوتاه‌مدت مطرح شده‌اند.