شانگهای

بیست‌وپنجمین نشست سران سازمان همکاری شانگهای بار دیگر نقش این بلوک منطقه‌ای را در تحولات اقتصادی و تجاری آسیا برجسته کرد. ایران که از سال ۲۰۲۱ به عنوان عضو ناظر به این سازمان پیوسته است، اکنون در موقعیتی استراتژیک قرار دارد تا از ظرفیت‌های همکاری با کشورهای عضو این سازمان برای کاهش اثر تحریم‌های بین‌المللی بهره‌مند شود.

به گزارش ایراسین، مسعود پزشکیان پیش از ظهر روز دوشنبه ۱۰ شهریور به وقت محلی، در بیست‌وپنجمین نشست سران سازمان همکاری شانگهای در تیانجین چین حضور یافت. رئیس‌جمهور در این نشست، ابتکار «حساب‌ها و تسویه‌های ویژه سازمان همکاری شانگهای» را به‌عنوان سازوکاری عملی برای تقویت همکاری‌های مالی پیشنهاد کرد. این سازوکار سه محور اصلی دارد: گسترش تسویه با ارزهای ملی و کاهش وابستگی به دلار، راه‌اندازی زیرساخت‌های دیجیتال مشترک و استفاده از ارزهای دیجیتال بانک‌های مرکزی برای پرداخت‌های امن و سریع، و ایجاد صندوق سوآپ ارزی چندجانبه برای حمایت از کشورهایی که در معرض فشارهای تحریمی یا بحران‌های نقدینگی هستند. به گفته وی، ایران با اتکا به موقعیت ژئوپلیتیکی و شبکه ترانزیتی خود، آمادگی فراهم کردن بسترهای لازم برای گسترش همکاری‌های منطقه‌ای و اتصال به کشورهای علاقه‌مند را دارد. به گفته او، پروژه اتصال بندر چابهار به شبکه ریلی سراسری، به‌زودی نقش مهمی در اتصال چین، آسیای مرکزی و افغانستان به اقیانوس هند ایفا خواهد کرد و سرمایه‌گذاران می‌توانند از تسهیلات و تخفیفات مختلف برای توسعه مراکز لجستیک و زیرساخت‌ها بهره‌مند شوند.

فرصت‌های شبکه اقتصادی شانگهای برای معادن ایران

به گزارش ایراسین، حضور در شبکه اقتصادی شانگهای می‌تواند بر حوزه تجارت ایران اثرات مثبت فراوانی به همراه داشته باشد. در بخش اقتصادی، کشورهای عضو شانگهای به ویژه چین و هند، بزرگ‌ترین واردکنندگان فلزات و مواد معدنی جهان هستند و می‌توانند بازارهای مهمی برای محصولات معدنی ایران ایجاد کنند. صادرات سنگ‌آهن، فولاد، مس و سایر فلزات پایه به این کشورها، نه تنها درآمدهای ارزی ایران را افزایش می‌دهد، بلکه وابستگی به بازارهای سنتی اروپا را کاهش می‌دهد. بی‌شک توافق‌ها و یادداشت‌های تفاهم امضا شده در حاشیه نشست، مسیر سرمایه‌گذاری مشترک در معادن ایران را نیز هموار خواهد کرد.

از دیگر سو، حضور فعال ایران در شبکه اقتصادی شانگهای می‌تواند بر قیمت‌های جهانی فلزات تأثیرگذار باشد. با افزایش صادرات و بهره‌گیری از قراردادهای بلندمدت، ایران قادر خواهد بود بخشی از بازار داخلی و حتی جهانی را تثبیت کند. تعامل نزدیک با چین و هند همچنین دسترسی ایران به فناوری‌های معدنی و تجهیزات پیشرفته استخراج و فرآوری را تسهیل می‌کند، موضوعی که بهره‌وری معادن و رقابت‌پذیری محصولات معدنی را در بازار جهانی افزایش می‌دهد.

پروژه‌های مشترک استخراج و فرآوری، احداث کارخانه‌های کنسانتره و گسترش زنجیره ارزش معدنی، علاوه بر افزایش تولید، می‌توانند اشتغال‌زایی و انتقال فناوری‌های نوین را نیز به دنبال داشته باشند. تجربه سایر کشورها در مدیریت معادن و بهره‌برداری از ذخایر معدنی، می‌تواند الگویی مناسب برای توسعه پایدار صنعت معدنی ایران باشد.

با توجه به احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه، سازمان شانگهای فرصتی بی‌نظیر برای کاهش اثر تحریم‌ها و تقویت تاب‌آوری اقتصادی ایران فراهم می‌کند. افزایش صادرات و ورود سرمایه‌گذاری خارجی به صنایع معدنی، فشارهای ناشی از محدودیت‌های بین‌المللی را کاهش می‌دهد و انعطاف‌پذیری این صنعت را در مدیریت تولید و فروش افزایش می‌دهد. همچنین، ایجاد شبکه‌های تجاری امن و قراردادهای بلندمدت، به تثبیت بازار داخلی و پیش‌بینی‌پذیری قیمت‌ها کمک خواهد کرد.

با این حال، بهره‌برداری از این فرصت چالش‌هایی نیز دارد. رعایت استانداردهای بین‌المللی، ارتقای کیفیت محصولات معدنی، مدیریت مؤثر لجستیک و حمل‌ونقل و انعطاف‌پذیری در مذاکرات تجاری، از جمله الزامات حیاتی هستند تا ایران بتواند جایگاه خود را در میان رقبا تثبیت کند.

در مجموع، حضور در شبکه اقتصادی شانگهای برای ایران فرصتی استراتژیک در حوزه صنایع معدنی ایجاد خواهد کرد. از افزایش صادرات و جذب سرمایه‌گذاری خارجی گرفته تا انتقال فناوری و تثبیت بازارهای جهانی، این تحولات می‌تواند بخش معدن کشور را به سمت رشد پایدار و کاهش وابستگی به بازارهای سنتی هدایت کند. با برنامه‌ریزی هوشمندانه و بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود، ایران قادر خواهد بود جایگاه خود را در بازارهای جهانی مستحکم کند و به یکی از بازیگران مهم صنعت معدنی منطقه تبدیل شود.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =