به گزارش ایراسین، اردشیر سعدمحمدی، مدیرعامل هلدینگ توسعه معادن و فلزات با ارائه آخرین داده‌های بازار جهانی، از رشد شتابان کنگو در تولید مس، سرمایه‌گذاری ۱۵ میلیارد دلاری چین در معادن هوشمند و نقش کلیدی این فلز در گذار انرژی تا سال ۲۰۵۰ خبر داد و خواستار تغییر رویکرد تولید از محصولات کم‌بازده به صنایع پیشرفته و های‌تک شد.

وی با استناد به آخرین داده‌های جهانی، گفت ایران با ذخیره ۵۴ میلیون تن مس سهمی معادل ۵ درصد ذخایر جهان تنها ۳۳۵ هزار تن مس محتوا (۱.۷ درصد تولید جهانی) تولید می‌کند. او این فاصله را ناشی از ضعف فناوری و سرمایه‌گذاری دانست و تأکید کرد توسعه زیرساخت‌های هوش مصنوعی و بهره‌گیری از مدل‌های موفق کشورهایی مانند استرالیا و کانادا ضروری است.

سعدمحمدی با اشاره به نمونه‌های جهانی افزود: استرالیا با ۹۷ میلیون تن ذخیره و جذب ۱۶ درصد کل سرمایه‌گذاری اکتشافی دنیا، الگویی موفق در بهره‌برداری معدنی است؛ چین نیز با سرمایه‌گذاری ۱۵ میلیارد دلاری، ۳۲ درصد معادن خود را به فناوری‌های هوشمند مجهز کرده است.

به گفته او، ذخایر جهانی مس خالص حدود یک میلیارد تن برآورد می‌شود و تولید جهانی این فلز در ۲۰۲۴، ۲۷.۵ میلیون تن بوده که ۲۲.۰۷ میلیون تن آن از استخراج مستقیم و ۴.۷ میلیون تن از بازیافت تأمین شده است. بزرگ‌ترین تولیدکننده جهان، معدن اسکوندیدا در شیلی، سالانه ۱.۴ میلیون تن مس تولید می‌کند.

مدیرعامل هلدینگ توسعه معادن هزینه سرمایه‌گذاری برای هر تن مس کاتد اکسیدی را ۳ تا ۶ هزار دلار و برای کاتد حاصل از کنسانتره سولفیدی ۳ تا ۹ هزار دلار برآورد کرد. او از سرمایه‌گذاری ۲.۳ میلیارد دلاری شیلی و کنگو در اکتشافات مس و ۵۰ میلیارد دلاری شیلی، چین و آمریکا در پروژه‌های تولید مس خبر داد و گفت کنگو با عبور تولید از سه میلیون تن، در مسیر رشد بی‌سابقه قرار دارد.

سعدمحمدی با اشاره به پیوند آینده انرژی و مس گفت: اتحادیه اروپا این فلز را نخستین عنصر استراتژیک معرفی کرده است؛ هر خودرو برقی به‌طور متوسط ۸۹ کیلوگرم، هر خودروی احتراقی ۴ کیلوگرم و هر توربین بادی ۴ تن مس نیاز دارد. او پیش‌بینی کرد تا سال ۲۰۵۰، سهم سوخت‌های فسیلی از تولید انرژی جهان از ۶۳ به ۱۲ درصد کاهش یافته و سهم برق از ۲۲ به ۵۱ درصد برسد؛ مس در این گذار، نقشی کلیدی دارد.

او همچنین کمبود بهره‌گیری از آلیاژهای پیشرفته مس در کشور را نقد کرد و گفت تمرکز فعلی بر تولید سیم و مفتول بازدهی کمتری دارد، در حالی که صنایع های‌تک تا ۷۰ برابر سودده‌تر از صنایع معمولی‌اند. به گفته وی، کشورهایی مانند کره‌جنوبی با ۱۹ درصد صنایع های‌تک، به درآمد سرانه بالای ۲۵ هزار دلار دست یافته‌اند.