سرویس اقتصادی ایراسین؛ محمد رضایی فرد: مرکز ملی آمار که بازوی آماری کشور محسوب می‌شود سالانه یا در بازه‌های مختلف زمانی گزارش‌هایی از شاخص‌های کلان اقتصادی کشور منتشر می‌کند. بررسی این داده‌های عددی اطلاعات خوبی از وضعیت کلی کشور را فراهم می‌کند.
یکی از این داده‌ها مربوط به نسبت هزینه ثروتمندترین به فقیرترین جمعیت در کل کشور مربوط می‌شود.
نسبت هزینه ثروتمندترین به فقیرترین جمعیت در کل کشور نشان می‌دهد نسبت هزینه ۱۰ درصد ثروتمندترین افراد جامعه نسبت به ۱۰ درصد فقیرترین جمعیت در سال ۹۰ برابر با ۱۱.۰۹ بوده که در سال ۹۹ به ۱۳.۹۶ افزایش یافته است.
نسبت هزینه ۲۰ درصد ثروتمندترین به فقیرترین جمعیت در سال ۹۰ برابر با ۶.۷۸ بوده که در سال ۹۹ به ۸.۱۳ افزایش یافته است.
به علاوه نسبت هزینه ۴۰ درصد ثروتمندترین جمعین به ۴۰ درصد فقیرترین جعیت نیز در سال ۹۰ برابر با ۳.۸۰ که در سال ۹۹ برابر با ۴.۳۲ شده است.
سهم هزینه ناخالص سرانه هر دهک در مناطق شهری و با دهک‌های وزنی نیز نشان می‌دهد دهک اول در سال ۹۰ برابر با ۰.۰۲۳۴ بوده است که در سال ۹۹ به ۰.۰۲۶۱ رسیده است.
این در حالی است که این شاخص برای دهک دهم در سال ۹۰ برابر با ۰.۲۹۹۷ بوده است که در سال ۹۹ به ۰.۳۰۱۷ رسیده است.
همین نسبت آماری در مناطق روستایی نیز نشان می‌هد این نسبت برای دهک اول در سال ۹۰ ۰.۰۲۳۷ بوده است که در سال ۹۹ به ۰.۰۲۷۰ رسیده است. همین نسبت برای دهک دهم جامعه روستایی در سال ۹۰ برابر با ۰.۲۶۷۳ بوده که در سال ۱۳۹۹ به ۰.۲۸۴۳ رسیده است.
ضریب جینی یک واحد اندازه‌گیری پراکندگی آماری است که معمولا برای سنجش میزان نابرابری در توزیع درآمد یا ثروت در یک جامعه آماری استفاده می‌شود و مقدار آن از صفر تا یک متغیر است. طبیعی است هرچه مقدار ضریب جینی افزایش یابد به معنی افزایش میزان نابرابری در توزیع درآمد یا ثروت در یک جامعه آماری است.
بررسی این ضریب طی سال‌های مختلف نشان می‌دهد که ضریب جینی در ۱۵ سال گذشته چیزی بین ۰.۳۵ تا ۰.۴۳ در نوسان بوده است اما این ضریب مشخصا در سال‌های ۹۷، ۹۸ و ۹۹ به ترتیب ۰.۴۰۹۳، ۰.۳۹۹۲ و ۰.۴۰۰۶ بوده است.
متوسط هزینه و درآمد خانوار شهری
در بخش دیگری از گزارش مرکز آمار نیز به متوسط هزینه و درآمد خانوار شهری می‌پردازد. بر این اساس متوسط هزینه خانوار شهری در سال ۱۳۸۷ برابر با ۹ میلیون و ۴۲۱ هزار تومان در سال و متوسط درآمد خانوار شهری برابر با ۸ میلیون و ۸۲۱ هزار تومان بوده است.
متوسط هزینه و درآمد خانوار روستایی
همین آمار برای متوسط هزینه در سال ۹۹ برابر با ۶۲ میلیون و ۱۳۹ هزار تومان و برای متوسط درآمد برابر با ۷۴ میلیون و ۶۷۶ هزار میلیون تومان در سال بوده است.
متوسط هزینه و درآمد خانوار روستایی نیز نشان می‌هد متوسط هزینه خانوار روستایی در سال ۱۳۸۸ برابر با ۵ میلیون و ۳۹۹ هزار تومان در سال و متوسط درآمد برابر با ۴ میلیون و ۸۴۲ هزار تومان بوده که در سال ۹۹ متوسط هزینه ۳۴ میلیون و ۶۷ هزار تومان و متوسط درآمد ۴۲ میلیون و ۴۷ هزار تومان است.
متوسط هزینه‌های خوراکی و غیرخوراکی خانوار شهری
همچنین متوسط هزینه‌های خوراکی و غیرخوراکی خانوار شهری نیز نشان می‌هد متوسط هزینه خالص خانوار شهری در سال ۱۳۹۳ برابر با ۲۳۴ هزار و ۸۶۵ هزار ریال بوده که سهم هزینه‌های خوراکی و غیرخوراکی در آن به ترتیب ۵۸ هزار و ۱۲۶ هزار ریال و ۱۷۶ هزار و ۷۳۹ هزار ریال بوده است. همین آمار در سال ۹۹ به ترتیب به ۶۲۱ هزار و ۳۹۲ هزار ریال، ۱۶۱ هزار و ۹۴ هزار ریال و ۴۶۰ هزار و ۲۹۸ هزار ریال بوده است.
متوسط هزینه‌های خوراکی و غیرخوراکی خانوار روستایی
این در حالی است که همین هزینه‌ها برای خانوار روستایی در سال ۹۳ به صورت ۱۳۸ هزار و ۵۲۸ هزار ریال برای متوسط هزینه خالص، ۵۷ هزار و ۳۳ هزار ریال به عنوان متوسط هزینه خوراکی و ۸۱ هزار و ۴۹۵ هزار ریال به عنوان متوسط هزینه‌های غیر خوراکی ثبت شده است اما در سال ۹۹ به ترتیب برابر با ۳۴۰ هزار و ۶۷۹ هزار ریال، ۱۳۶ هزار و ۴۴۲ هزار ریال و ۲۰۴ هزار و ۲۳۷ هزار ریال بوده است.
نسبت هزینه خالص مسکن به کل هزینه‌های خانوار
نسبت هزینه خالص مسکن به کل هزینه‌های خانوار نیز در سال ۱۳۹۶ برای خانواده‌های شهری برابر با ۳۲.۹۷ درصد و در بخش روستایی ۱۷.۲۹ درصد بوده است. همین آمار در سال ۹۹ برای بخش شهری ۴۲.۸۱ درصد و برای بخش روستایی ۲۳.۱۴ درصد بوده است.
سهم هزینه‌های بهداشت و درمان در سبد خانوار
نسبت هزینه خالص بهداشت و درمان به کل هزینه‌های خانوار نیز نشان می‌دهد این نسبت در فضای شهری در سال ۹۶ برابر با ۱۰.۵۹ درصد و در بخش روستایی برابر با ۹.۷۳ درصد بوده است.
جایگاه تفریح میان خانوارها
نسبت هزینه خالص تفریحات، سرگرمی‌ها و خدمات فرهنگی به کل هزینه‌های خانوار در سال ۹۶ در بخش شهری برابر با ۲.۸۹ درصد و در بخش روستایی برابر با ۱.۸۵ درصد بوده است. این نسبت در سال ۹۹ در بخش شهری برابر با ۱.۹۱ درصد و در بخش روستایی برابر با ۱.۵۹ درصد بوده است.
نسبت هزینه خالص تحصیل و آموزش به کل هزینه‌های خانوار
نسبت هزینه خالص تحصیل و آموزش به کل هزینه‌های خانوار نیز در سال ۱۳۹۶ در بخش شهری برابر با ۲.۱۴ درصد و در بخش خانگی برابر با ۱.۱۶ درصد و در سال ۹۹ در بخش شهری برابر با ۱.۵۱ و در بخش روستایی برابر با ۱.۱۰ درصد بوده است.
ارسال نظر