معدنکاری سبز

محیط زیست و معدن، دو واژه ای هستند که وقتی در کنار هم قرار می گیرند، شاید در نگاه اول سازگاری قابل قبولی با یکدیگر نداشته باشند؛ چراکه به عقیده برخی از فعالان محیط زیست و بومیان مناطقی که از ذخایر معدنی برخوردار است، آغاز فعالیت معدنی مساوی با از بین بردن محیط زیست خواهد بود؛ دیدگاهی که نمی‌توان به طور کلی آن را تایید کرد و گفت معدنکاری باعث تخریب محیط زیست می‌شود؛ چراکه امروزه بسیاری از معدنکاران بر اساس قوانین تعریف شده به فعالیت‌های معدنی می‌پردازند و هدف آنها توسعه پایدار در کنار حفظ محیط زیست است.

ایراسین- معدن به عنوان یکی از اجزای اصلی برای توسعه صنعت کشور به شمار می‌آید و همواره از آن به یکی از مزیت‌های اصلی در جهت رشد اقتصاد غیر نفتی کشور نام برده می‌شود، زیرا اشتغالزایی قابل توجهی به واسطه راه اندازی معدن وجود دارد و می‌تواند مولد فعالیت‌های بسیاری در کشور شود، بنابراین برای استفاده بهینه از این منابع طبیعی باید برنامه ای مدون تدوین شود تا در کنار توسعه معدن و اشتغال پایدار که تاثیرات فراوانی بر رفاه اجتماعی، توسعه و آبادانی منطقه دارد، کمترین آسیب به محیط زیست برسد.

یکی از راهکارهای اصلی برای رسیدن به این هدف، استفاده از روش‌های نوین معدنکاری، فناوری‌های نوین و ابزارهایی است که می‌تواند منجر به «معدنکاری سبز» شود و در نهایت کمترین تخریب را برای محیط زیست و منابع طبیعی داشته باشد.

در واقع با مدیریت در معدنکاری و توجه به محیط زیست است که می‌تواند باعث رشد اقتصادی، صنعتی و ایجاد شرایط مطلوب برای زندگی در مناطقی شود که عمده آنها از وضعیت مطلوب رفاهی برخوردار نبوده و به واسطه حضور سرمایه‌گذاران معدنی، وارد دوره ای جدید از زندگی خود می‌شوند و با ایجاد موقعیت شغلی مناسب، تمایل کمتری برای مهاجرت به شهرهای بزرگ خواهند داشت.

از جمله اقداماتی که یک معدنکار می‌تواند در حین فعالیت‌های معدنی خود انجام دهد تا آسیب کمتری به محیط زیست و شرایط زیست محیطی منطقه وارد کند، مدیریت در مصرف آب، به حداقل رساندن پسماند و باطله‌های معدنی است که در بیشتر موارد حجم بالایی دارند و به ناچار باید در گوشه ای از محیط زیست قرار داده شوند تا فکری برای آنها اندیشیده شود؛ در اینجاست که استفاده از فناوری‌های نوین و روش‌های جدید برای فرآوری مواد معدنی و استفاده حداکثری از این باطله ها، می‌تواند به کمک معدنکار و محیط زیست آمده و می‌توان با استاندارد و بهینه کردن تولید، میزان راندمان تولید را به حداکثر رساند و فضای کمتری از محیط را جهت نگهداری باطله‌ها اختصاص داد.

البته در اینجا می‌توان به یکی دیگر از روش‌های جذاب در راستای توسعه پایدار معدن و محیط زیست هم نگاهی داشت و آن چیزی نیست جز احیای معدن بعد از اتمام فعالیت‌های معدنی و ذخایر موجود در آن، به این شکل که با ایجاد یک فضای جدید در معدن و تبدیل آن به یک منطقه گردشگری، مجددا باعث درآمدزایی برای منطقه شده و در نهایت استفاده حداکثری را از این نعمت خدادادی داشت.

امروزه بحث معدن و محیط زیست در کشورهای توسعه یافته پایان یافته و توسعه معدن در کنار حفظ محیط زیست صورت میگیرد و معدنکاران ما در ایران نیز میتوانند با الگو برداری از آنها ضمن تامین نیاز صنایع به مواد اولیه، محیط زیست را برای نسل‌های آینده حفظ کنند.

نرگس قیصری- روزنامه نگار

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 1 =