ایراسین:
یادداشتی از عماد عزتی؛
درحالی مسئولان و سیاستگذاران دولتی برای تحقق اهداف تعیین شده سال «جهش تولید» برنامهریزی میکنند که اثرات برخی مشکلات اقتصاد بین المللی میتواند این سیاستگذاریها را تحت تاثیر خود قرار دهد.
بدون تردید اثرات اقتصادی این ویروس مرموز هنوز کاملا برای کارشناسان مشخص نشده تا بتوانند سیاستگذاری دقیق و متناسب با آن داشته باشند اما آنچه واقعیت نشان میدهد کند شدن آهنگ رشد اقتصادی و همچنین تعطیلی برخی کسب و کارهاست.
به همین دلیل حالا که ایران برای جهش تولید به دنبال سیاستگذاری است و برخی آیتمهای اقتصادی جهان به دلیل همهگیری کرونا دستخوش تغییرات شده است، شاید وقت آن رسیده که نگاه دقیقتری به منابع در اختیار خودمان داشته باشیم.
برآوردهای اولین و همچنین شاخصهای اقتصادی ایران نشان میدهد اصولا ایران علیرغم اینکه سالهاست تلاش کرده از اقتصاد تک محصولی فاصله بگیرد، هنوز دستاورد مشخصی در این زمینه نداشته و به قول خودمان همچنان در روی همان پاشنه چرخیده و خامفروشی بلای جان اقتصاد کشورمان است.
اما واقعیت امر اینجاست که هنوز اقتصاد ایران فرصتهای بیشماری در اختیار دارد که میتوانیم از آنها استفاده کرده و در راستای تحقق اهداف «جهش تولید» از آنها به خوبی استفاده کنیم تا در آینده نه تنها تک محصولی بودن اقتصاد برای همیشه حذف شده باشد بلکه اشتغال پایدار و ارزش افزودهای مناسب برای کشور به دست آوریم.
در این زمینه شاید اگر سیاستگذاران اقتصاد کشورمان نگاه دقیقتری به زنجیرههای تولیدی بخصوص در زیرمجموعههای صنایع مادر کشور داشته باشند فرصتها یک به یک خودنمایی کنند چون تاکنون دقت نظری بالایی در این بخش نبوده آنهم به این دلیل که بخش خصوصی نقش کمرنگی در اقتصاد ایران در اختیار داشته است.
دیدگاههای دولتی و همچنین تشکیل صنایع بزرگی همچون فولاد، پتروشیمی، خودروسازی و امثال اینها تقریبا دستاوردی بجز بیتوجهی به صنایع تبدیلی، تکمیلی و بطور کلی زیر مجموعههای صنایع مادر نداشته است.
از این رو حالا که قرار است سیاستگذاران برای جهش تولید برنامهریزی کنند جای تردید نیست این مهم با تکمیل زنجیره تولید آنهم در بخش صنایع تبدیلی و تکمیلی محقق میشود. چون در این بخش سرمایهگذاری کمتری نیاز داریم، با تسهیل قوانین تقاضای سرمایهگذاری بیشتری داریم، مشاغل بیشتری ایجاد میشود و در نهایت تقاضای خارجی بیشتری بالقوه در اطراف ایران وجود دارد.
ارسال نظر