به گزارش خبرنگار ایراسین، چین در سال‌های اخیر شاهد رشد چشمگیر منابع انرژی توزیع‌شده (DERs) از جمله پنل‌های خورشیدی نصب‌شده روی پشت‌بام‌ها، باتری‌های ذخیره‌سازی، خودروهای برقی و بارهای الکتریکی انعطاف‌پذیر بوده است. براساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، ظرفیت انرژی خورشیدی توزیع‌شده در چین تا سال ۲۰۲۴ به ۴۰ درصد از کل ظرفیت خورشیدی این کشور رسیده؛ رقمی که نسبت به چهار سال گذشته ۱۰ درصد افزایش پیدا کرده، همچنین تعداد خودروهای برقی در این مدت بیش از ۶۵۰ درصد رشد داشته است.

این رشد سریع تحولات بزرگی در سیستم برق چین ایجاد کرده و فشار قابل توجهی بر شبکه‌های توزیع وارد کرده، در سال ۲۰۲۴ محدودیت‌ها و ازدحام شبکه در ۱۱ استان این کشور گزارش شده که دلیل اصلی آن افزایش تولید انرژی خورشیدی توزیع‌شده فراتر از ظرفیت شبکه محلی و کمبود انعطاف‌پذیری سیستم بوده، کمبود دید عملیاتی در خصوص دارایی‌های پشت‌کنتوری و نبود تطابق بین عرضه و تقاضا موجب تشدید این چالش‌ها شده است.

سیاست‌گذاران چین در پاسخ به این مشکلات، اقدام به لغو خرید تضمینی برای بزرگ‌ترین پروژه‌های انرژی خورشیدی توزیع‌شده در سال ۲۰۲۵ کرده‌اند و مدل خودمصرفی را جایگزین آن کردند. علاوه‌بر این، قوانین جدیدی برای تسهیل دسترسی DERها (منابع انرژی توزیع‌شده) و تجمیع‌کننده‌ها به بازارهای برق تدوین شده، شرکت‌های شبکه نیز با سرمایه‌گذاری‌های بی‌سابقه در حال ارزیابی ظرفیت بیشتر شبکه برای پذیرش DERها هستند.

بااین‌حال، آژانس بین‌المللی انرژی توصیه می‌کند که برای بهره‌برداری بهینه از DERها، لازم است اصلاحات ساختاری در سه محور اصلی مدیریت و بهبود عملیات شبکه توزیع، افزایش شفافیت و قابلیت کنترل DERها با استفاده از فناوری‌های دیجیتال و اینترنت اشیا، ارتقای استانداردهای فنی و توسعه مکانیزم‌های مدیریت ازدحام شبکه؛ دومین مورد ادغام بازار و مدل‌های تجاری نوین، تسهیل دسترسی DERها به بازارهای عمده‌فروشی و خدمات جانبی، تشویق به استفاده از تعرفه‌های زمان‌مند و قیمت‌گذاری پویا، و توسعه مدل‌هایی مانند نیروگاه‌های مجازی و تجارت همتا به همتا و آخرین محور اصلاحات مقرراتی و بهبود هماهنگی شبکه، تضمین دسترسی عادلانه به شبکه، بهینه‌سازی تعرفه‌ها برای تشویق مصرف محلی، ایجاد انگیزه برای شرکت‌های شبکه جهت حمایت از DERها و هماهنگی بهتر بین شبکه‌های انتقال و توزیع انجام شود.

آژانس بین‌المللی انرژی تأکید دارد که تنها با اجرای این استراتژی‌های کلان می‌توان چین را در مسیر ایجاد یک سیستم برق امن، ارزان و کم‌کربن تا سال ۲۰۳۰ قرار داد، این تحول نه تنها به توسعه پایدار انرژی در چین کمک می‌کند، بلکه می‌تواند الگویی برای دیگر کشورهای در حال توسعه باشد که در مسیر گذار به انرژی‌های پاک هستند.