به گزارش ایراسین، طبق برآوردها، جمعیت ۱۰۰۰ شهر بزرگ و مهم دنیا تا سال ۲۰۵۰ بیش از ۵/۰ میلیارد نفر افزایش خواهد یافت. آفریقا و کشورهای نوظهور آسیا و اقیانوسیه بیشترین رشد جمعیت را خواهند داشت و این در حالی است که بسیاری از شهرها در چین، اروپا و کشورهای پیشرفته آسیا و اقیانوسیه، شاهد کاهش جمعیت خواهند بود. انتظار می‌رود در سال ۲۰۵۰ حدود ۷۰ درصد جمعیت جهان در شهرها زندگی کنند که نسبت به رقم ۵۴ درصد سال ۲۰۲۰ افزایشی است و دلیل این اتفاق هم ادامه رشد جمعیت و روند تحول به سمت شهرنشینی است.

در حال حاضر، ۳۳ کلان‌شهر در سراسر دنیا وجود دارد. در سال ۲۰۵۰، ۱۴ شهر دیگر به این تعداد اضافه می‌شود و کل جمعیت کلان‌شهرها به ۲۱۳ میلیون نفر خواهد رسید. رشد اقتصادی، به‌ویژه در اقتصادهای در حال توسعه، روند شهری شدن را سریع‌تر می‌کند و بر تعداد کلان‌شهرها می‌افزاید و سرعت رشد جمعیت دنیا را بالا می‌برد. به همین دلیل، توسعه زیرساخت‌ها و رشد بخش ساخت‌وساز در سراسر دنیا ادامه خواهد یافت. مواد معدنی و فلزات که نقش حیاتی در ساخت‌وساز دارند نیز باید با ملزومات جدید جمعیت شهری رو به رشد دنیا، سازگار شوند.

ترندهای جدید در ساخت‌وساز و مواد کلیدی

شهری شدن و هجوم جمعیت به سوی شهرها، عامل رشد، نوآوری و اتخاذ رویکردهای نو در ساخت‌وساز هستند. این تحول، تقاضا برای متدهای جدید ساخت‌وساز را شکل می‌دهد؛ مثل فرآیندهای ماژولار که طی آن ساختمان‌ها در جای دیگری بنا می‌شوند و بعد به محل مورد نظر منتقل شده و سرهم‌بندی می‌شوند. این روش، تنوع در طراحی و ساختار را راحت‌تر می‌کند و سرعت ساخت بالاتری نسبت به متدهای سنتی دارد. یک روند رو به رشد دیگر برای ساخت و ساز چابک، به شرکت‌های عمرانی کمک می‌کند کیفیت و کارآیی فرآیند خود را توسعه دهند و در عین حال ضایعات را به حداقل برسانند.

همزمان با رشد این ترندها، شهرهایی که به سرعت توسعه می‌یابند، ملزومات و استانداردهای جدیدی را معرفی می‌کنند و باعث می‌شوند زنجیره تأمین ساخت‌وساز تکامل یابد و مشارکتی‌تر شود. افزایش نگرانی در مورد گرمایش زمین و سهم قابل توجه بخش ساخت و ساز در انتشار گازهای گلخانه‌ای، تقاضا برای مواد پایدار و قابل بازیافت را بیشتر کرده است. اخیراً، ترندهای نوظهور دیجیتال و الگوهای تازه نیروی کار، استفاده از هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، روباتیک و دیگر ابزارهای دیجیتال در این صنعت را تسریع کرده‌اند. در این فضا، فلزات و مواد معدنی نقشی اساسی در ساخت و سازهای مدرن دارند و می‌توانند از فعالیت‌های پایدار، منعطف و کارآمد ساختمان‌سازی پشتیبانی کنند. فلزات و مواد معدنی، انعطاف‌پذیر و سازگار پذیرند و می‌توانند به راحتی شکل داده شوند تا از فضا استفاده شود و مسیرهای تولید جدید و پایدار ایجاد شود. به عنوان مثال، فولاد نقش اساسی در بخش ساخت‌وساز دارد، به‌ویژه همزمان با بزرگ شدن شهرها و نیاز آنها به زیرساخت‌های قوی و بادوام. طراحی‌های مبتنی بر فولاد، از ساخت ساختمان‌هایی در مقیاس بزرگ، ساخت و ساز ماژولار، سیستم‌های انرژی و اقتصاد چرخشی به واسطه بازیافت و استفاده مجدد، پشتیبانی می‌کنند. در کشورهایی مثل هند که پیش‌بینی شده تا سال ۲۰۳۴ بخش‌های ساخت و ساز و زیرساخت، ۶۹ درصد تقاضای فولاد را تشکیل دهند، نیاز به فولاد مستحکم با درجه سختی، قابلیت شکل‌گیری و جوش‌پذیری بالا بسیار مهم است. تولیدکنندگان فولاد همچنین به تکنولوژی‌های تولید سبزتر روی آورده‌اند تا پاسخگوی دغدغه‌های زیست محیطی و انتشار گازهای گلخانه‌ای باشند.

آلومینیوم هم به خاطر وزن سبک، استحکام و مقاومت در برابر پوسیدگی ارزشمند است. این فلز برای ساخت‌وساز انعطاف‌پذیر و قابل بازیافت مناسب است. سهولت قالب‌گیری و دوام آن، با الگوهای متغیر ساخت‌وساز که پایداری را اولویت قرار می‌دهد، هماهنگ می‌شود.

مس به خاطر بادوام بودن، خاصت ضد میکروبی و ایمنی به واسطه مقاومت در برابر آتش و پوسیدگی، نقش مهمی در صنعت ساخت و ساز دارد. نیمی از کاربرد مس در ساخت و ساز است و با توجه به افزایش کاربرد آن در تکنولوژی‌های تحول انرژی مثل انرژی خورشیدی، تقاضا برای مس در سال‌های آینده رو به افزایش خواهد بود. مواد دیگر مانند فیبرکربن (رشته الیافی که از حرارت دادن مواد آلی به دست می‌آید) برای تقویت بتن و افزایش دوام سازه‌ها مفیدند. استحکام، مقاومت در برابر پوسیدگی و ردپای زیست‌محیطی سبک‌تر باعث می‌شود فیبرکربن از متدهای ساخت‌وساز مقرون به صرفه و دوستدار محیط‌زیست پشتیبانی کند.

تامین‌کنندگان فلزات کلیدی مثل فولاد، آلومینیوم و مس، باید فرآیندهای خود را برای پاسخگویی به نیازهای به سرعت در حال رشد بخش زیرساخت هماهنگ کنند. و از آنجا که کاهش انتشار کربن و دیجیتال‌سازی، به شکل فزاینده‌ای بر این صنعت تأثیر می‌گذارند، دارایی‌ها، فرآیندها وسیستم‌های تامین‌کنندگان باید برای رسیدگی به این فاکتورها متناسب‌سازی شوند. این مساله نه فقط برای این صنعت، بلکه برای توسعه اقتصادی در سطح گسترده‌تر ضروری است. صنعت ساخت‌وساز به واسطه سازندگان، توسعه‌دهندگان، تامین‌کنندگان و پیمانکاران، عمیقاً به بخش‌های دیگر اقتصاد پیوند خورده است. بازار ماشین‌آلات و ابزارهای ساختمانی هند به تنهایی ۱۴ میلیارد دلار ارزش دارد. کالاهای کلیدی مثل فولاد، سیمان و چوب که تولید آنها به نیروی کار زیادی نیاز دارد و زنجیره‌های ارزش بلند در بخش‌های مختلف مثل فلزات و لجستیک را درگیر می‌کند، سالانه ۲۵ میلیارد دلار ارزش‌آفرینی دارد.

مقابله با چالش‌های بخش ساخت‌وساز

از آنجا که به خاطر تسریع شهری‌سازی و ادامه روند رشد کلان‌شهرها تقاضا برای خدمات در حال افزایش است، صنعت ساخت‌وساز با چالش‌هایی هم مواجه است. بخش معدن و فلزات، به روش‌های زیر می‌تواند نقش حیاتی در پرداختن به برخی از این مسائل ایفا کند:

اول: آینده کار

کمبود استعداد، هجوم هوش مصنوعی و تکنولوژی‌های دیجیتال، کاهش استخدام‌های جدید برای افزایش بهره‌وری، کارآیی و ایمنی کارکنان، از دغدغه‌های مهم بخش ساخت‌وساز است. یکی از راه‌های مقابله با این چالش، افزایش استخدام دانشمندان داده و توسعه‌دهندگان نرم‌افزار در این صنعت است.

دوم: اهداف پایداری

فولاد و سیمان، دو ماده اصلی در ساخت و ساز، گازهای گلخانه‌ای زیادی در فرآیند تولیدشان منتشر می‌کنند. تولیدکنندگان جهانی این مواد، باید بر تغییر ترکیب دارایی‌ها، سرمایه‌گذاری در فرآیندها و دارایی‌های جدید تمرکز کنند تا اصول کلیدی پایداری، چرخشی بودن مواد و کاهش انتشار کربن را بپذیرند. سرمایه‌گذاری، سیاستگذاری، مشارکت و همکاری، در توسعه صنعت فولاد سبز، رشد بسیار کندی دارد.

سوم: منبع‌یابی استراتژیک

صنعت ساخت‌وساز با یک تغییر فنی در تدارکات مواجه شده که برای سوق دادن بودجه‌ها به سمت منبع‌یابی استراتژیک طراحی شده‌اند و پیچیدگی را کاهش می‌دهد، ارزش ایجاد می‌کند و اکوسیستم‌هایی از فروشنده‌ها و شرکای استراتژیک ایجاد می‌کند. این موضوع می‌تواند مشکل فشارهای مداوم هزینه‌ای، ریسک‌های زنجیره تأمین، و نیاز به نیروی کار، مواد و شرکای تکنولوژی بیشتر در نتیجه افزایش تقاضای مشتری را حل کند. تامین‌کنندگان فلزات و مواد معدنی باید با بخش‌های ساخت و ساز همکاری کنند تا از این روند منبع‌یابی استراتژیک پشتیبانی کنند. این کار را می‌توانند با ارائه راه‌حل‌های یکپارچه زنجیره تأمین، پلتفرم‌های دیجیتال برای افزایش شفافیت و مدل‌های پیمانکاری انعطاف‌پذیر انجام دهند. اگر چنین چیزی صورت بگیرد، جریان ورود مواد و کالاها ساده‌سازی می‌شود، به اشتراک‌گذاری داده برای پایداری و تطبیق‌پذیری بیشتر می‌شود، و هزینه‌ها در دوره‌های نوسان بازار تثبیت می‌شود. شرکت‌های عمرانی می‌توانند از کاهش پیچیدگی، کمتر شدن ریسک‌های زنجیره تأمین و مشارکت‌های منعطف‌تر بهره ببرند.

چهارم: عملیات هوشمند

صنعت ساخت‌وساز این روزها نسل ۴ تکنولوژی‌ها مانند «مدیریت اطلاعات ساختمان‌سازی» (BIM، فرآیند ایجاد و مدیریت مدل‌های دیجیتال ساختمان‌سازی که کلیه اطلاعات مرتبط با یک پروژه ساختمانی را جمع‌آوری می‌کند و سپس آن را با کلیه ذی‌نفعان به اشتراک می‌گذارد)، هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، دوقلوهای دیجیتال (ساخت نمونه عینی یک شیء، فرد، سیستم یا فرآیند به صورت نسخه دیجیتال) و مانیتورینگ پروژه از راه دور با استفاده از سنسورها، روباتیک و پهپادها را به کار می‌برد. این تکنولوژی‌ها تصمیم‌گیری‌ها را داده‌محور ، برنامه‌ریزی‌ها را دینامیک و اختلاف‌های برنامه‌ریزی و بودجه‌ای را به حداقل می‌رسانند. تامین‌کنندگان فلزات می‌توانند از طریق به اشتراک‌گذاری داده و دانش، بر مبنای این نوع دیجیتال‌سازی، با سایر شرکا همکاری کنند. همکاری به این شیوه، سیستم‌های برنامه‌ریزی و پشتیبانی را ارتقا می‌دهد، باعث قدرت دید و پیشرفت‌های عملیاتی در چرخه عمر ساختمان‌سازی می‌شود و کارآیی کلی فرآیند را بالا می‌برد.

پنجم: ساخت و ساز ماژولار و ساختمان‌های پیش‌ساخته

این نوع ساخت و ساز به طراحی و کنترل کیفیت بهتر منجر می‌شود و اتلاف وقت بیهوده را کم می‌کند. اما به اکوسیستمی استراتژیک از مشارکت فروشنده‌ها و شرکا و ارزیابی عملیات ساخت بلندمدت نیاز دارد. تولیدکننده‌های مواد و فلزات منعطف و سازگار پذیر مثل فولاد و آلومینیوم، اجزای اصلی چنین اکوسیستمی خواهند بود و می‌توانند پاسخگوی تقاضا برای ساخت‌وساز ماژولار باشند.

ساخت کلان‌شهرهای آینده

شهری شدن و در نتیجه آن افزایش تقاضا برای زیرساخت‌ها، فرصت‌های رشد و تغییر متفاوتی برای بخش ساخت‌وساز ایجاد می‌کند. در کنار ترندهای نوظهوری مثل ساخت‌وساز ماژولار، چابک و پایدار، دیجیتال‌سازی هم به تغییر شکل این صنعت کمک می‌کند. تامین‌کنندگان مواد و فلزات، تکنولوژی‌های خود را متناسب با این ش

شرایط به‌روز می‌کنند و صنعت ساخت‌وساز از عوامل توانمند ساز کلیدی مثل پیشرفت‌های دیجیتال و هماهنگی تامین‌کننده‌ها برای پیشبرد این تغییرات استقبال می‌کند. همکاری میان فعالان صنعت ساخت‌وساز و تامین‌کنندگان فلزاتی مانند فولاد، آلومینیوم، مس و غیره، تضمین می‌کند که این بخش‌ها می‌توانند از ترندهای اقتصادی نوظهور بهره ببرند.

منبع :World Economic Forum