پایگاه خبری تحلیلی ایراسین؛ جهان با شتابی بی‌سابقه در حال ورود به مرحله‌ای تازه از تولید برق است؛ مرحله‌ای که دریاها و سواحل در آن به نیروگاه‌های عظیم تبدیل می‌شوند.

براساس، گزارش تازه مؤسسه Ember، تاکنون ۲۷ کشور جهان هدف‌گذاری ملی برای توسعه انرژی بادی فراساحلی (Offshore Wind) تعیین کرده‌اند.

این فناوری با نصب توربین در دل آب‌های آزاد، انرژی باد را به برق تبدیل می‌کند و به‌دلیل شدت بادهای پایدارتر در دریا، بهره‌وری بسیار بالاتری از نیروگاه‌های بادی خشکی دارد.

تصویر جهانی؛ رقابت بر سر بادهای دریا

در میان کشورهای دارای هدف‌گذاری ملی، پنج قدرت اصلی بیشترین ظرفیت نصب تا سال ۲۰۳۰ را دنبال می‌کنند:

به این فهرست باید دو غول دیگر را هم افزود؛ چین که تا سال ۲۰۳۰ به حدود ۱۰۰ گیگاوات برق بادی دریایی خواهد رسید و آمریکا که در مسیر احداث ۳۰ گیگاوات ظرفیت جدید است. مجموع ظرفیت جهانی انرژی بادی فراساحلی تا پایان دهه جاری از ۴۳۰ گیگاوات فراتر می‌رود؛ یعنی بیش از پنج برابر ظرفیت کنونی (۷۵ گیگاوات در سال ۲۰۲۴) است.

چشم‌انداز کلی انرژی جهان

ظرفیت کل تولید برق جهان در سال ۲۰۲۴ حدود ۷٬۰۰۰ گیگاوات بوده است و تنها در سال ۲۰۲۵،

بیش از ۸۵۰ گیگاوات ظرفیت جدید اضافه می‌شود (بیشترین رشد در تاریخ برق)،

از ۲۰۲۶ تا ۲۰۳۰، رشد سالانه به‌طور میانگین ۱٬۰۰۰ گیگاوات خواهد بود.

در پایان دهه، ظرفیت جهانی به حدود ۱۱٬۰۰۰ گیگاوات می‌رسد، از این رقم، ۴۳۰ گیگاوات سهم انرژی بادی فراساحلی است؛ یعنی ۴ تا ۵ درصد کل برق جهان را به خود اختصاص می‌دهد و اگر نیروگاه‌های بادی خشکی نیز لحاظ شوند، سهم کل برق بادی به ۱۳ تا ۱۵ درصد برق جهانی افزایش خواهد یافت، به زبان ساده، تا پایان دهه از هر ۷ کیلووات‌ساعت برق تولیدی در جهان، یک کیلووات‌ساعت از نیروی باد خواهد بود.

ایران؛ فرصت در ساحل، غفلت در تصمیم

ایران با دارا بودن حدود ۲۷۰۰ کیلومتر خط ساحلی در شمال و جنوب کشور (خزر، خلیج فارس، دریای عمان و سواحل مکران) دارای یکی از متنوع‌ترین پهنه‌های بادی دریایی در منطقه است، بااین‌حال هیچ هدف‌گذاری ملی برای انرژی بادی فراساحلی تا امروز اعلام نشده است. ‌