ایراسین

روایتی از یک الگوی پیشران

در قلب صنعت ایران، یک تحول خاموش در جریان است. گروه فولاد مبارکه، غول صنعتی ایران، نه‌تنها زنجیره ارزش فولاد را بازتعریف کرده، بلکه الگویی پیشرو برای سرمایه‌گذاری ملی ارائه داده که می‌تواند مسیر توسعه صنعتی کشور را دگرگون کند. آنچه در این مجموعه در حال وقوع است، فراتر از یک پروژه صنعتی است: این یک نقشه راه برای خلق آینده بهتر است، نقشه‌ای که اگر در مقیاس ملی به کار گرفته شود، ایران را به یک قدرت صنعتی پایدار و رقابتی در منطقه تبدیل خواهد کرد. اما کلید این تحول، در یک عبارت نهفته است: تأمین مالی هوشمند. بدون منابع مالی هدفمند و کارآمد، هیچ طرح صنعتی، هرچند بلندپروازانه، به غایت مطلوب دست نمی‌یابد.

تحقق شعار سال در گرو عزم ملی، مشارکت بنگاه‌های پیشران و سرمایه گذار هدفمند است؛

میدان داری فولاد در نبرد تولید

در جهانی که اقتصادهای بزرگ با شتابی بی سابقه به سوی خودکفایی و افزایش رقابت پذیری حرکت می‌کنند ایران در آغاز سال ۱۴۰۴ با پیامی روشن و راهبردی از سوی رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت الله خامنه ای وارد مرحله‌ای تازه از توسعه اقتصادی شده است و سرمایه گذاری برای تولید این پیام صرفاً یک شعار نیست، بلکه ضرورتی تاریخی برای کشوری است که با تکیه بر ذخایر عظیم معدنی، نیروی انسانی جوان و بنگاههای بزرگ و پیشران می‌تواند جایگاهی پایدار و موثر در اقتصاد جهانی برای خود رقم بزند.

هم افزایی برای توسعه پایدار

فولاد تنها یک صنعت نیست، بلکه زیربنای توسعه اقتصادی و محرک اصلی بسیاری از بخش‌های تولیدی و صنعتی کشور است. هیچ صنعت بزرگی بدون اتکا به فولاد رشد نخواهد کرد؛ از ساخت‌وساز و خودروسازی گرفته تا زیرساخت‌های ملی. اما فراتر از این، فولاد صنعتی راهبردی است.

بنگاه های پیشران چگونه می توانند در توسعه کشور، یاری رسان دولت باشند؟

تکیه بر بزرگ مقیاس ها

تابستان سخت صنعت با همت والای دلیرمردان این عرصه با موفقیت و کامیابی به پایان رسید. تابستانی داغ که شاهد مصائب ناترازی در تأمین انرژی بود. در سالی که مزین به عنوان «تولید» است، کمبود برق همچون سدی در برابر خط تولید ایستاد و راه هرگونه جهشی را دشوار می‌ساخت. چشم‌انداز ماه‌های پیش‌رو، ناترازی در تأمین گاز است و صنعت و معدن با مخاطره زمستانی سرد دست و پنجه نرم می‌کنند. با تمام دشواری‌ها، دولت سیزدهم ترمیم چالش‌ها را هدفگذاری کرده و امیدوار است با وفاق ملی و سیاست‌های اصلاحی، چالش‌های موجود را رفع و مسیری هموار پیش روی کشور ترسیم کند. اما در این روزهای سخت که سایه التهابات ژئوپلیتیک منطقه نیز بر آن افکنده شده است، صنایع بزرگ کشور چگونه می‌توانند یاری‌رسان دولت باشند؟ راهکار پیشنهادی آنها برای گذر از این شرایط و خلق آینده بهتر برای کشور چیست؟