آب آمد، صنعت جان گرفت

آب آمد، صنعت جان گرفت

به گزارش ایراسین، حمیدرضا خسروانی‌پور، معاون طرح و توسعه فولاد مبارکه در گفت‌وگو با خبرنگار ایراسین با اشاره به ابعاد فنی، اقتصادی و زیست‌محیطی پروژه انتقال آب دریا به صنایع استان اصفهان گفت: پروژه انتقال آب، بدون تردید یکی از ابرپروژه‌های زیرساختی کشور است که در مسیر اجرا با چالش‌های متعددی از جمله عبور از مسیرهای صعب‌العبور، مسائل اجتماعی و پیچیدگی‌های اجرایی مواجه بود. با این حال، با مشارکت سه شرکت بزرگ صنعتی استان و تلاش شبانه‌روزی همکاران، این پروژه با ثبت رکورد سرعت در احداث خط لوله به سرانجام رسید.

وی با اشاره به تدابیر اندیشیده‌شده برای مدیریت مصرف انرژی در این پروژه اظهار کرد: برای تأمین انرژی خط انتقال آب، از فناوری‌هایی استفاده شده که کمترین میزان مصرف انرژی را دارند تا پایداری طرح در بلندمدت با کمترین هزینه تضمین شود. تمامی طراحی‌ها به‌گونه‌ای انجام شده که سیستم از نظر انرژی کاملاً قابل پشتیبانی و بدون ریسک عملیاتی باشد.

معاون طرح و توسعه فولاد مبارکه در خصوص هزینه تأمین آب تصریح کرد: در حال حاضر، فولاد مبارکه بابت هر مترمکعب آب دریا حدود ۳ یورو پرداخت می‌کند.

وی همچنین به طول عمر خطوط انتقال اشاره کرد و افزود: دوره استهلاک لوله‌های این پروژه بین ۱۵ تا ۲۰ سال برآورد شده است که نشان‌دهنده ماهیت بلندمدت و راهبردی این سرمایه‌گذاری زیرساختی است.

بازچرخانی کامل آب در فولاد مبارکه

خسروانی‌پور با تشریح فرآیند بازچرخانی آب در فولاد مبارکه گفت: در تمامی نواحی تولیدی فولاد مبارکه، تصفیه‌خانه‌های مجزا فعال هستند. پس از آن، آب وارد واحد اسمز معکوس ثانویه (RO) می‌شود. در مجموع، حدود ۷۰ درصد آب مصرفی بازچرخانی می‌شود و از ۳۰ درصد باقیمانده نیز بخش عمده‌ای دوباره به چرخه مصرف بازمی‌گردد.

وی ادامه داد: آب باقیمانده که به‌عنوان آب خاکستری یا ریجکتی شناخته می‌شود، برای خنک‌کاری سرباره مورد استفاده قرار می‌گیرد. هرچند هنوز به شرایط «Zero Liquid Discharge» نرسیده‌ایم، اما با این سیستم بهره‌برداری، عملاً مصرف پرتی آب در فولاد مبارکه به نزدیک صفر رسیده است.

معاون طرح و توسعه فولاد مبارکه خاطرنشان کرد: هم‌اکنون حدود ۱۵۰ هزار مترمکعب آب در گردش عملیاتی مجموعه قرار دارد که به‌طور دائمی وارد استخرها شده، پس از تصفیه به آب صنعتی تبدیل می‌شود و دوباره به مدار تولید بازمی‌گردد. این به معنای مصرف یک‌باره منابع نیست، بلکه یک چرخه پایدار بین ورودی و مصرف برقرار است.

وی افزود: علاوه بر این، حدود نیمی از آب مصرفی فولاد مبارکه از محل بازچرخانی پساب فاضلاب سایر بخش‌ها تأمین می‌شود که این موضوع نقش کلیدی در کاهش فشار بر منابع آبی منطقه دارد.

آب دریا جایگزین خرید آب می‌شود، اما پساب حذف نمی‌شود

خسروانی‌پور در پاسخ به این پرسش که آیا با تکمیل خطوط انتقال آب از دریا، دیگر نیازی به پساب خواهد بود یا خیر، گفت: این موضوع دو وجه مهم دارد؛ نخست بُعد زیست‌محیطی و دوم مسئولیت اجتماعی فولاد مبارکه در قبال منطقه. استفاده از پساب، صرفاً یک انتخاب اقتصادی نیست، بلکه بخشی از تعهدات اجتماعی و محیط‌زیستی ما محسوب می‌شود و به هیچ عنوان قرار نیست با ورود آب دریا، استفاده از پساب متوقف شود.

وی در پایان تأکید کرد: پروژه انتقال آب دریا، یک سرمایه‌گذاری راهبردی برای تضمین امنیت آبی صنایع بزرگ استان اصفهان است. فولاد مبارکه با ورود جدی به این پروژه، نه‌تنها منابع پایدار برای تولید خود ایجاد کرده، بلکه بخشی از فشار تاریخی بر منابع آب زاینده‌رود و آب‌های زیرزمینی منطقه را نیز کاهش داده است.