به گزارش خبرنگار ایراسین، سوت پایان دیدار برگشت تقابل سپاهان ایران و الهلال عربستان به معنای دومین ناکامی فوتبال ایران در سطح آسیا در کمتر از یک ماه اخیر بود؛ ابتدا تیم ملی کشورمان در جام ملت‌های آسیا مقابل قطر شکست خورد و از صعود به فینال باز ماند و حالا تنها نماینده کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا مقابل الهلال عربستان حذف شد.

دیدار سپاهان - الهلال نیز به لیست بلند مسابقاتی اضافه شد که ما فکر می‌کردیم لیاقت بردنشان را داریم اما نشد؛ نشدهایی مانند ایران - قطر ۲۰۲۳، ایران - ژاپن ۲۰۱۹، ایران - عراق ۲۰۱۵ و نمونه‌هایی بسیار که البته هیچوقت چیزی از ارزش‌های ما کم نکرده است!

با نگاهی به عملکرد تیم‌هایمان در رقابت‌های بین‌المللی در چند سال اخیر همواره به این نتیجه می‌رسیم که ما دقیقاً در لحظه‌ای که نباید، کم می‌آوریم و حسرت آن را می‌خوریم، اما آیا این همه کم‌آوردن طبیعی است؟ آیا زمان آن فرا نرسیده است که کمی که نه، خیلی عمیق‌تر به ناکامی‌های پیاپی فوتبال ایران بپردازیم؟

سپاهان ایران در هر دو دیدار رفت و برگشت مقابل تیم الهلال عربستان که به اذعان اهالی فوتبال یکی از قدرتمندترین تیم‌های آسیا است تا ۶۰ دقیقه ابتدایی بازی خوبی را به نمایش گذاشت اما این بار اتفاقی که باید حسرت آن را می‌خوردیم، اخراج مدافعان میانی سپاهان بود؛ اخراج‌هایی که باعث شد زردپوشان بی دفاع‌تر از همیشه شوند و نتیجه آن هم دریافت ۵ گل در ۱۵ دقیقه پایانی هر دو بازی بود.

ما همیشه حسرت می‌خوریم اما کماکان قرار نیست از اشتباهات خود درس بگیریم و با عباراتی مانند «چقدر خوبیم ما» یا «چیزی از ارزش‌هایمان کم نشد» سعی در تسکین یک درد عمیق داریم؛ دردی که ناشی از بی‌خردی در زمان تصمیم‌گیری‌های مهم است و در نهایت ما را دست به دامان معجزه و غیرت ایرانی می‌کند.

قطر از بیش از یک دهه قبل آماده برگزاری جام جهانی می‌شود، با تزریق نام‌های پرآوازه فوتبال جهان به لیگ و تیم‌هایش سرمایه گذاری می‌کند و با ۲ دوره قهرمانی پیاپی در جام ملت‌های آسیا مزد خود را می‌گیرد؛ عربستان نیز راهی را می‌رود که قطر در آن امتحانش را با موفقیت پشت سر گذاشته است؛ حضور ۳ نماینده عربستانی‌ها در جمع ۸ تیم برتر آسیا گواهی بر این ادعاست و اما ما در ایران با تصویب قانون سقف بودجه کاری می‌کنیم تا نمایندگانمان با حداقل شانس ممکن به مصاف رقبای تا دندان مسلح خود بروند.

تصمیم‌گیری‌های درست و برنامه‌ریزی‌های بلندمدت حلقه مفقوده فوتبال ایران است و تا زمانی که تغییری در این روند به وجود نیامده است، نباید انتظار موفقیت‌های بزرگ و پیاپی را داشته باشیم.