در شرایط افت سرمایهگذاری و بیثباتی اقتصادی، تجربه بنگاههای پیشران، نشان میدهد توسعه زیرساخت مشترک، انتشار اوراق پروژه با تضمین دولتی و نقشآفرینی توسعهای، فرمولی موثر برای فعالسازی پروژههای بزرگ زیرساختی است. ایران با الگوبرداری از این مدلها، میتواند از مسیرهای سنتی تامین مالی فاصله گرفته و با ابزارسازی مالی و نهادسازی حمایتی، مشروط به عبور از سیاستهای کوتاهمدت و ورود به طراحیهای پایدار، زمینه جذب سرمایهگذار و اجرای طرحهای کلان را فراهم کند.
