در جهانی که رقابت فناوری به سرعت از مقیاس کارخانهها به مقیاس داده و الگوریتم منتقل شده است، علم مواد نیز وارد عصر تازهای شده است. ابتکار «ژنوم مواد» (MGI) که در سال ۲۰۱۱ معرفی شد، پاسخی راهبردی به یک بنبست تاریخی بود: زمانبر، پرهزینه و پرریسک بودن توسعه مواد جدید. امروز، با همافزایی دادههای عظیم، شبیهسازیهای پیشرفته و هوش مصنوعی، MGI در حال بازتعریف منطق کشف و طراحی مواد است؛ تحولی که نهتنها مسیر نوآوری در انرژی، سلامت و فناوری اطلاعات را شتاب میدهد، بلکه نسبت میان علم، صنعت و مزیت رقابتی کشورها را نیز دگرگون میسازد. اما چگونه هوش مصنوعی و دادهها مرزهای طراحی مواد را جابهجا میکنند؟
