به گزارش خبرنگار ایراسین، جام جهانی ۲۰۲۶ از خیلی نظرها با جام‌جهانی‌های قبلی متفاوت است. در این تورنمنت برای اولین بار شاهد حضور ۴۸ تیم خواهیم بود به جای ۳۲ تیمی که از ۱۹۹۸ به بعد به آن عادت داشتیم. همچنین این جام‌جهانی در ۳ کشور آمریکا، کانادا و مکزیک برگزار خواهد شد، در ۴ منطقه زمانی و استادیوم‌هایی که هزاران کیلومتر از یکدیگر فاصله دارند. ۱۰۴ بازی در ۳۹ روز در این سه کشور برگزار خواهد شد. آمریکا، کانادا و مکزیک به عنوان میزبانان واجد شرایط حضور در تورنمنت هستند و کشورهای دیگر مشغول انجام مراحل انتخابی رقابت‌ها هستند و برای داشتن جایگاهی در این بزرگترین رویداد فوتبالی جهان می‌جنگند.

محل برگزاری فینال مسابقات توسط فیفا انتخاب شد. رقابتی تنگاتنگ بین ورزشگاه مت‌لایف نیویورک و استادیوم AT&T تگزاس برقرار بود اما AT&T موفق شد در این نبرد پیروز شود و میزبان بزرگ‌ترین و مهمترین بازی این تورنمنت خواهد شد. این استادیوم خانه تیم فوتبال آمریکایی دالاس کابویز است و می‌تواند بیش از صدهزار نفر را در خود جای دهد. این ورزشگاه میزبان رویدادهای بی‌شماری بوده است، از کنسرت خواننده‌های پاپ گرفته تا تورنمنت‌های موتورسواری و کامیون سواری. سقف جمع‌شونده دارد و در صورت به هم خوردن شرایط جوی و نامناسب بودن هوا مشکلی برای برگزاری بازی پیش نخواهد آمد. ورزشگاه همچنین یک ویدئوبرد HDTV بزرگ ۴۰ میلیون دلاری دارد که ابعادش ۱۶۰ در ۷۲ فوت است. بیشترین حضور تماشاگران در این ورزشگاه متعلق به بازی بسکتبال ۲ فوریه ۲۰۱۰ است که ۱۰۸۷۱۳ نفر در آن شرکت کردند.

استادیوم «سوفای» یکی از گزینه‌های اصلی برای میزبانی مسابقه فینال بود اما به دلیل اختلاف با فیفا از کورس رقابت کنار رفت. این استادیوم گران‌ترین استادیوم آمریکا است و مکانی فوق مدرن با سرمایه‌گذاری ۵ میلیارد دلاری است که امکانات فوق‌العاده‌ای را برای تماشاگران فراهم می‌کند. اما مالک این ورزشگاه که خانواده کرونکه هستند با فیفا بر سر شرایط میزبانی اختلاف پیدا کردند و در نتیجه نام این استادیوم از فهرست میزبانان جام جهانی ۲۰۲۶ خط زده شد.

کنار رفتن استادیوم سوفی به نفع ورزشگاه آستکای مکزیک خواهد بود و به احتمال خیلی زیاد این ورزشگاه میزبان بازی افتتاحیه خواهد شد.